DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Androsov, Sergej Olegovič: O grupie rzeźbiarskiej Amor i Psyche z Ermitażu i jej pierwszym właścicielu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0204
198
SIERGIEJ ANDROSOW
7. Portret Jekatieriny
z Butkiewiczów Stroynowskiej,
Aowogrożzkie koźsAcowe
yWrzennukork Auroro wy
tamtejszych zbiorów artystycznych wywiózł do Petersburga, gdzie zamieszkał. Przewiózł
tam również grupę Aworo i As'yeke, która później znalazła się w Ermitażu".
Dokumenty znajdujące się w Rosyjskim Państwowym Archiwum Historycznym
w Petersburgu pozwalają wyjaśnić, w jaki sposób dzieło trafiło do Ermitażu. W dniu
3 marca 1847 r. senator Ełpidifor Zurow zwrócił się do hofmarszałka, hrabiego Andrieja
Szuwałowa, z listem potwierdzającym rozpoczęte już pertraktacje w sprawie zakupu rzeź-
by: kkrokio /A we i D/niiriewicz AAieiow p o in/o rn? owo i mnie o pornczenu/ Rżrsze/' kks'ee-
ienc/'i, z no/wyższog-o pozwo/enient, oke/fzenio no/eżącc/ <7o /ne/ żony mornuoYJwe/ gropy
4moro i Asycke, przywiezione/ z Azy nu/ przez okoio irzyożies*iomo /oiy przez .ś. p. inz/kie-
go ÓŻroy n o w.sAiego i zopioeone/ no mie/żcn [sic!] 7 i. [tysięcy] czerwo/icow. kęriąe p rzeko-
nożnym, że io wzorcowe Jzieio .szinki [sic!] zno/ć/o/ąe Aę w rękoek prywoinyck nie /noże
cieszyć Yię zo.sfożoną .s*iową i nie /no/ąc moź/iwo.ści zopewnienio nzn przyzwoiiego po-
mie^zczenio, po^ionowi/ićmy odsżąpićye zo 7 i.[tysięcy] rnk/i s*rekrem [...]'*. Po upływie
zaledwie tygodnia, 10 marca 1847 r., minister dworu cesarskiego książę Piotr Wołkonski
doniósł Szuwałowowi, że z wo/i no/'wyższe/' o4 A Aenoioro Zo/rtwo zoknpiono zo.sżoio ri/o
Zrmiioźn zo pięć pAS'igcy rok/i grnpo Conoyy.* 4/nor i A.sycke''.
Zauważmy, że w dokumencie tym jako autor po raz pierwszy wymieniony jest Canova.
W dniu 17 marca kustosz galerii obrazów Franz Łabenski poinformował Szuwałowa, że
" MIKOCKA-RACHUBOWA, op. cit., s. 162.
Sankt Petersburg, Rossijskij Gosudarstwiennyj Istoriczeskij Archiw, fond 469, opis' 8, dieło 688, list 1, lr.
Ibid., list 4.
SIERGIEJ ANDROSOW
7. Portret Jekatieriny
z Butkiewiczów Stroynowskiej,
Aowogrożzkie koźsAcowe
yWrzennukork Auroro wy
tamtejszych zbiorów artystycznych wywiózł do Petersburga, gdzie zamieszkał. Przewiózł
tam również grupę Aworo i As'yeke, która później znalazła się w Ermitażu".
Dokumenty znajdujące się w Rosyjskim Państwowym Archiwum Historycznym
w Petersburgu pozwalają wyjaśnić, w jaki sposób dzieło trafiło do Ermitażu. W dniu
3 marca 1847 r. senator Ełpidifor Zurow zwrócił się do hofmarszałka, hrabiego Andrieja
Szuwałowa, z listem potwierdzającym rozpoczęte już pertraktacje w sprawie zakupu rzeź-
by: kkrokio /A we i D/niiriewicz AAieiow p o in/o rn? owo i mnie o pornczenu/ Rżrsze/' kks'ee-
ienc/'i, z no/wyższog-o pozwo/enient, oke/fzenio no/eżącc/ <7o /ne/ żony mornuoYJwe/ gropy
4moro i Asycke, przywiezione/ z Azy nu/ przez okoio irzyożies*iomo /oiy przez .ś. p. inz/kie-
go ÓŻroy n o w.sAiego i zopioeone/ no mie/żcn [sic!] 7 i. [tysięcy] czerwo/icow. kęriąe p rzeko-
nożnym, że io wzorcowe Jzieio .szinki [sic!] zno/ć/o/ąe Aę w rękoek prywoinyck nie /noże
cieszyć Yię zo.sfożoną .s*iową i nie /no/ąc moź/iwo.ści zopewnienio nzn przyzwoiiego po-
mie^zczenio, po^ionowi/ićmy odsżąpićye zo 7 i.[tysięcy] rnk/i s*rekrem [...]'*. Po upływie
zaledwie tygodnia, 10 marca 1847 r., minister dworu cesarskiego książę Piotr Wołkonski
doniósł Szuwałowowi, że z wo/i no/'wyższe/' o4 A Aenoioro Zo/rtwo zoknpiono zo.sżoio ri/o
Zrmiioźn zo pięć pAS'igcy rok/i grnpo Conoyy.* 4/nor i A.sycke''.
Zauważmy, że w dokumencie tym jako autor po raz pierwszy wymieniony jest Canova.
W dniu 17 marca kustosz galerii obrazów Franz Łabenski poinformował Szuwałowa, że
" MIKOCKA-RACHUBOWA, op. cit., s. 162.
Sankt Petersburg, Rossijskij Gosudarstwiennyj Istoriczeskij Archiw, fond 469, opis' 8, dieło 688, list 1, lr.
Ibid., list 4.