Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki — 73.2011

DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:
Hola, Aleksandra: Sztuka konserwacji - konserwacja sztuki: tajemnice kolecji obrazów ks. Michała Lewka (1878-1967), odkrywane na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0214

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
208

ALEKSANDRA HOLA


2. Portret mężczyzny we wnętrzu łoA/m/u
ńru M/cAa/a Zewłn, yb^ogrn/?n w fw/g/Ze
/''ot. r/r Jg/a/ó P/Y/Mznef-AecAc/cA/'

2. T/zo^ćM vnzz r/er T77/ 6/639-7733), Portret
(przypuszczalnie) dra Hendricka van
Deventera f7637- 7727). Fot. voor
FrzM^tAFtofFc/ze 72ooz/wo/ztotz'o, /togo

torskiej, w świetle dziennym są niemal niewidoczne. Oprócz drobnych uszkodzeń pier-
wotne malowidło zachowane jest w stanie bardzo dobrym. Niepokojącym jest jednak, że
retusz występuje w okolicach prawego, dolnego narożnika obiektu; w miejscu, gdzie mo-
głaby znajdować się sygnatura malarza. Jego kształt również nie wydaje się przypadkowy.
Przed przystąpieniem do usuwania nawarstwień na obiekcie konserwator powinien roz-
ważyć konieczność zabiegu, a także przewidzieć jego konsekwencje. Optycznie retusze
wykonane na portrecie zachowane są w stanie idealnym. W typowych okolicznościach nie
należałoby ich usuwać. Każda, zarówno fizyczna jak i chemiczna ingerencja w strukturę
malowidła może stać się przyczyną zwiększenia stopnia jego zniszczenia czy wpłynąć na
przyspieszenie procesu jego degradacji. To oczywiście wiąże się z obniżeniem wartości
artystycznej i materialnej. W przypadku Po/Trg/n mężczyzną wg wnę/rzn komisyjnie pod-
jęto decyzję o usunięciu przemalowań. Zakres i miejsce ich występowania nie ma decydu-
jącego wpływu na kompozycję obrazu. Ewentualne powtórne scalenie kolorystyczne
przemytych fragmentów nie obniży wartości artystycznej dzieła, a korzyści poznawcze
(i materialne) w przypadku identyfikacji sygnatury malarza mogą okazać się znaczące.
Stan zachowania pierwotnej warstwy malarskiej po zdjęciu przemalowania jest bardzo
dobry. Jak wcześniej przypuszczano, retusz nie został wykonany w celu zamaskowania
uszkodzeń. Spod wierzchniej warstwy wydobyto napis: T. VAN DER WILT 1703. Mikro-
skopowa analiza powierzchni potwierdziła obecność sygnatury przynależnej chronolo-
gicznie do czasu powstania dzieła. Z pewnością nie została domalowana w późniejszym
czasie.
Nazwisko Thomasa van der Wilt (1659-1733) nie jest obecnie szeroko znane, chociaż
ten portrecista i twórca scen rodzajowych, uczeń malarza działającego w Delft, Jana Ver-
kolj e(1650-1693), był w swoim czasie j ednym z popularniej szych. Cennym źródłem wie-
 
Annotationen