DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Śnieżyńska-Stolot, Ewa: Znowu o małpie, lwie i paralityku ...
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0222
216
POLEMIKA
7. Benedictus Deus, mm/Wu/Y/ w rckop7si'<? JćvmasY/ /<? TW/meru,
Omne Bonum, Zonuiyn, oko/o 73dd-737d (Tonuiyn, ^AńT/i
ń/ńrurp, Aoyu/ d 73 E7, k. 7di^)
cierń ze stopy, który pojawia się także w cyklach
kalendarzowych, w miesiącu marcu (s. 12-13)h Au-
tor poprzestaje jednak na stwierdzeniu tego faktu,
powołując się na najnowsze prace zagranicznych
uczonych, chociaż można z niego wyciągnąć znacz-
nie głębsze wnioski. Nie trzeba chyba udowadniać,
że w kalendarzach umieszczane były wizerunki
gwiazdozbiorów, znaków zodiaku i planet. I tu do-
chodzę do istoty mojej wypowiedzi, ponieważ te in-
terpretowane w najdziwniejszy sposób wizerunki,
które pojawiają się powszechnie na marginesach śre-
dniowiecznych rękopisów liturgicznych, w rzeźbie
architektonicznej, tak na portalach, wspornikach czy
zwornikach, a sporadycznie także w malarstwie
tablicowym, można bez większych trudności roz-
' Między inni postać, która odczytywana była jako „wy-
ciągająca kolec" występuje w kalendarzu poprzedzający
Nowy Testament, wykonanym w Górnych Włoszech, w 2.
wiązać, posługując się średniowieczną ikonografią
astrologiczną, tym bardziej, że większość ilustrowa-
nych rękopisów astrologicznych została już opubli-
kowana. Dlatego zgadzam się z przytoczonym przez
Jurkowlańca zdaniem Erwina Panofsky'ego, że in-
terpretacje rzeźbiarskiej dekoracji prezbiterium ko-
ścioła Mariackiego wynikają „z niedostatków
wiedzy badacza o sposobach przedstawiania osób,
rzeczy i zdarzeń w okresie powstania zabytku"(s. 5).
Niestety w środowisku polskich historyków sztu-
ki słowo astrologia wywołuje co najmniej panikę,
a przecież w średniowieczu była to jedna z sztuk wy-
zwolonych, wykładanych na uniwersytetach, a dziś -
historyczna nauka o geocentrycznym porządku świa-
ta (gr. Kosmos). „Mamy stan zachowania dzieła"
ćw. XII w.: Wiedeń, Ósterreichisch Nationalbibliothek,
Cod. 1137, k. 2r.
POLEMIKA
7. Benedictus Deus, mm/Wu/Y/ w rckop7si'<? JćvmasY/ /<? TW/meru,
Omne Bonum, Zonuiyn, oko/o 73dd-737d (Tonuiyn, ^AńT/i
ń/ńrurp, Aoyu/ d 73 E7, k. 7di^)
cierń ze stopy, który pojawia się także w cyklach
kalendarzowych, w miesiącu marcu (s. 12-13)h Au-
tor poprzestaje jednak na stwierdzeniu tego faktu,
powołując się na najnowsze prace zagranicznych
uczonych, chociaż można z niego wyciągnąć znacz-
nie głębsze wnioski. Nie trzeba chyba udowadniać,
że w kalendarzach umieszczane były wizerunki
gwiazdozbiorów, znaków zodiaku i planet. I tu do-
chodzę do istoty mojej wypowiedzi, ponieważ te in-
terpretowane w najdziwniejszy sposób wizerunki,
które pojawiają się powszechnie na marginesach śre-
dniowiecznych rękopisów liturgicznych, w rzeźbie
architektonicznej, tak na portalach, wspornikach czy
zwornikach, a sporadycznie także w malarstwie
tablicowym, można bez większych trudności roz-
' Między inni postać, która odczytywana była jako „wy-
ciągająca kolec" występuje w kalendarzu poprzedzający
Nowy Testament, wykonanym w Górnych Włoszech, w 2.
wiązać, posługując się średniowieczną ikonografią
astrologiczną, tym bardziej, że większość ilustrowa-
nych rękopisów astrologicznych została już opubli-
kowana. Dlatego zgadzam się z przytoczonym przez
Jurkowlańca zdaniem Erwina Panofsky'ego, że in-
terpretacje rzeźbiarskiej dekoracji prezbiterium ko-
ścioła Mariackiego wynikają „z niedostatków
wiedzy badacza o sposobach przedstawiania osób,
rzeczy i zdarzeń w okresie powstania zabytku"(s. 5).
Niestety w środowisku polskich historyków sztu-
ki słowo astrologia wywołuje co najmniej panikę,
a przecież w średniowieczu była to jedna z sztuk wy-
zwolonych, wykładanych na uniwersytetach, a dziś -
historyczna nauka o geocentrycznym porządku świa-
ta (gr. Kosmos). „Mamy stan zachowania dzieła"
ćw. XII w.: Wiedeń, Ósterreichisch Nationalbibliothek,
Cod. 1137, k. 2r.