DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Michalczyk, Zbigniew: Kazimierz Antonszewski i grupa barokowo-klasycystycznych malowideł ściennych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0506
496
ZBIGNIEW MICHALCZYK
7&
w Przy<3M(/YłM, A Tu 777^^7*
apsydy^. W 1939 r. budowla została uszkodzona ostrzałem artyleryjskim Armii Czer-
wonej^; w latach 50. XX w. świątynię zburzono^.
Prawdopodobnie również z lat 80. lub początku 90. XVIII stulecia pochodziła poli-
chromia kościoła benedyktynów p.w. św. Anny w Horodyszczu, oddalonym od Pińska
o dziesięć kilometrów. Po pożarze kompleksu drewnianych budynków zakonnicy wznie-
śli własnym sumptem w r. 1774 murowany kościół (za czasów opata Mikołaja Stanisława
Kieszkowskiego). Konsekracji świątyni dokonał biskup sulragan wileński Feliks Towiań-
^ Sankt Petersburg, Instytut Historii Kultury Materialnej Rosyjskiej Akademii Nauk, Archiwum Rękopisów, fond 1,
1905 r., dieło 89, Dze/o oymnes'lfq/Ve..., fot. na k. nlb. Zdjęcia wykonane przez atelier fotograficzne Nisona S. Nejfa-
cha, dołączone do dokumentacji opracowanej przez Cesarską Komisję Archeologiczną były reprodukowane (bez poda-
nia źródła): Inessa SLIUNKOWA, A&wrMTyTy woAocznq/ z zapaJnq/ PvVz'cz/. AnVzeuA'g Moskwa
2002, il. 134; Jelizawieta SZEŁAJEWA, RzYwańmiwg/ AosM;' w AKAaczańz AA w., Sankt -
Petersburg 2008, il. po s. 404. Fotografie z okresu międzywojennego: Warszawa, Fototeka IS PAN, neg. 3163, 13942;
por. PASZENDA, „Kościół i kolegium...", il. 2, idem, AzAnńcy'ezMz'cAz'e..., il. 2.
^ PASZENDA, A^^AzE..., s. 219.
^ Opracowania podają różne daty: 1953 (CHWAGINA, op. cit., s. 30), 1956 (KUŁAGIN, op. cit., s. 292).
ZBIGNIEW MICHALCZYK
7&
w Przy<3M(/YłM, A Tu 777^^7*
apsydy^. W 1939 r. budowla została uszkodzona ostrzałem artyleryjskim Armii Czer-
wonej^; w latach 50. XX w. świątynię zburzono^.
Prawdopodobnie również z lat 80. lub początku 90. XVIII stulecia pochodziła poli-
chromia kościoła benedyktynów p.w. św. Anny w Horodyszczu, oddalonym od Pińska
o dziesięć kilometrów. Po pożarze kompleksu drewnianych budynków zakonnicy wznie-
śli własnym sumptem w r. 1774 murowany kościół (za czasów opata Mikołaja Stanisława
Kieszkowskiego). Konsekracji świątyni dokonał biskup sulragan wileński Feliks Towiań-
^ Sankt Petersburg, Instytut Historii Kultury Materialnej Rosyjskiej Akademii Nauk, Archiwum Rękopisów, fond 1,
1905 r., dieło 89, Dze/o oymnes'lfq/Ve..., fot. na k. nlb. Zdjęcia wykonane przez atelier fotograficzne Nisona S. Nejfa-
cha, dołączone do dokumentacji opracowanej przez Cesarską Komisję Archeologiczną były reprodukowane (bez poda-
nia źródła): Inessa SLIUNKOWA, A&wrMTyTy woAocznq/ z zapaJnq/ PvVz'cz/. AnVzeuA'g Moskwa
2002, il. 134; Jelizawieta SZEŁAJEWA, RzYwańmiwg/ AosM;' w AKAaczańz AA w., Sankt -
Petersburg 2008, il. po s. 404. Fotografie z okresu międzywojennego: Warszawa, Fototeka IS PAN, neg. 3163, 13942;
por. PASZENDA, „Kościół i kolegium...", il. 2, idem, AzAnńcy'ezMz'cAz'e..., il. 2.
^ PASZENDA, A^^AzE..., s. 219.
^ Opracowania podają różne daty: 1953 (CHWAGINA, op. cit., s. 30), 1956 (KUŁAGIN, op. cit., s. 292).