KAZIMIERZ ANTOSZEWSKI I GRUPA BAROKOWO-KLASYCYSTYCZNYCH MALOWIDEŁ ŚCIENNYCH...
521
74c. Zwze/iczeme oparza gAóiwego w kofcfe/eyezMńów
w TNŁłM, ybf. ze zńfo/^ów TA 7HN
24<7. Jeło/^c/'/yiyzM w kofcie/e heneJykpYiow w TYoroćfyyzczM,
/ol. /i/c /lóźu/e/ /l/z 7974 /". ze zbiorów AS' AA1/V
Kolejny charakterystyczny motyw to duża rozeta o kształcie zbliżonym do kwiatu sto-
krotki lub gerbery, umieszczana zwykle na osi arkady. Rozwiązanie to spotykamy na osi
ścian szczytowych transeptu w Łuczaju (il. 26a), pośrodku arkad aediculi górnej kondy-
gnacji ołtarza w Ladach (il. 26d), na fikcyjnych gurtach sklepienia prezbiterium w Horo-
dyszczu (il. 12), na osi iluzjonistycznych gurtów nad ołtarzem w Holszanach czy też nad
ołtarzem w Malkowszczyźnie.
Następnym rozwiązaniem chętnie stosowanym przez autora omawianej grupy malowi-
deł są sceny narracyjne umieszczane na ścianach lub sklepieniu w formie panneaux ob-
wiedzionych ramami z plecionki roślinnej, czego przykłady odnajdujemy w Łuczaju (il. 27)
i Horodyszczu (il. 28).
Do typowych elementów ornamentalnych, charakteryzujących omawianą grupę polichro-
mii, należą kartusze (często z podwieszonymi fbstonami) o kształtach bliskich wczesnokla-
sycystycznym rozwiązaniom francuskim (Delafosse'a, Bouchera mł., Neufforge'a). Zdobią
one ołtarze w Budsławiu (il. 1, 29a), obramienia panneaux w Łuczaju (il. 29b), a także
zwieńczenie iluzjonistycznego ołtarza głównego w Horodyszczu (il. 29c). Festony, girlandy,
chusty bywają również podwieszone pod sklepieniem (Budsław, Łuczaj, Mińsk), pod balko-
nami empor (Horodyszcze; il. 11, 28), pod zwieńczeniem ołtarza (Budsław, Holszany). Ko-
lejnym sposobem posługiwania się motywem podwieszonych festonów było układanie ich
w rzędy (Lady, Horodyszcze, kościół bernardynów w Pińsku; il. 14, 24, 8a).
521
74c. Zwze/iczeme oparza gAóiwego w kofcfe/eyezMńów
w TNŁłM, ybf. ze zńfo/^ów TA 7HN
24<7. Jeło/^c/'/yiyzM w kofcie/e heneJykpYiow w TYoroćfyyzczM,
/ol. /i/c /lóźu/e/ /l/z 7974 /". ze zbiorów AS' AA1/V
Kolejny charakterystyczny motyw to duża rozeta o kształcie zbliżonym do kwiatu sto-
krotki lub gerbery, umieszczana zwykle na osi arkady. Rozwiązanie to spotykamy na osi
ścian szczytowych transeptu w Łuczaju (il. 26a), pośrodku arkad aediculi górnej kondy-
gnacji ołtarza w Ladach (il. 26d), na fikcyjnych gurtach sklepienia prezbiterium w Horo-
dyszczu (il. 12), na osi iluzjonistycznych gurtów nad ołtarzem w Holszanach czy też nad
ołtarzem w Malkowszczyźnie.
Następnym rozwiązaniem chętnie stosowanym przez autora omawianej grupy malowi-
deł są sceny narracyjne umieszczane na ścianach lub sklepieniu w formie panneaux ob-
wiedzionych ramami z plecionki roślinnej, czego przykłady odnajdujemy w Łuczaju (il. 27)
i Horodyszczu (il. 28).
Do typowych elementów ornamentalnych, charakteryzujących omawianą grupę polichro-
mii, należą kartusze (często z podwieszonymi fbstonami) o kształtach bliskich wczesnokla-
sycystycznym rozwiązaniom francuskim (Delafosse'a, Bouchera mł., Neufforge'a). Zdobią
one ołtarze w Budsławiu (il. 1, 29a), obramienia panneaux w Łuczaju (il. 29b), a także
zwieńczenie iluzjonistycznego ołtarza głównego w Horodyszczu (il. 29c). Festony, girlandy,
chusty bywają również podwieszone pod sklepieniem (Budsław, Łuczaj, Mińsk), pod balko-
nami empor (Horodyszcze; il. 11, 28), pod zwieńczeniem ołtarza (Budsław, Holszany). Ko-
lejnym sposobem posługiwania się motywem podwieszonych festonów było układanie ich
w rzędy (Lady, Horodyszcze, kościół bernardynów w Pińsku; il. 14, 24, 8a).