KAZIMIERZ ANTOSZEWSKI I GRUPA BAROKOWO-KEASYCYSTYCZNYCH MALOWIDEŁ ŚCIENNYCH...
523
ybt. P 7PPd
ołtarza w Holszanach (ił. 30a), a także znajduje zastosowanie w dekoracji ścian szczyto-
wych transeptu kościoła benedyktynów w Horodyszczu (ii. 30b). „Spłaszczony" i wertykal-
nie wydłużony wariant tego samego motywu spotykamy w górnych kodygnacjach jednej
z par ołtarzy bocznych w Budsławiu (ił. 30c), dla których najbliższą analogię stanowią
z kolei górne kondygnacje retabulów w Przydrujsku (il. 30e) i Malkowszczyźnie (il. 30d).
Na koniec należy wspomnieć rozwiązania, które wprawdzie nie były powtarzane
w sposób dosłowny, lecz można je uznać za rozmaite modyfikacje tej samej koncepcji.
Omawiając formy ołtarzy bocznych w Budsławiu, Dalia Klajumiene zwraca uwagę na
popularność motywu, który określa mianem „pustego bębna" wieńczącego dolną kondy-
gnację malowanej iluzjonistycznie nastawy i przywołuje retabula w Budsławiu (il. 1-2),
523
ybt. P 7PPd
ołtarza w Holszanach (ił. 30a), a także znajduje zastosowanie w dekoracji ścian szczyto-
wych transeptu kościoła benedyktynów w Horodyszczu (ii. 30b). „Spłaszczony" i wertykal-
nie wydłużony wariant tego samego motywu spotykamy w górnych kodygnacjach jednej
z par ołtarzy bocznych w Budsławiu (ił. 30c), dla których najbliższą analogię stanowią
z kolei górne kondygnacje retabulów w Przydrujsku (il. 30e) i Malkowszczyźnie (il. 30d).
Na koniec należy wspomnieć rozwiązania, które wprawdzie nie były powtarzane
w sposób dosłowny, lecz można je uznać za rozmaite modyfikacje tej samej koncepcji.
Omawiając formy ołtarzy bocznych w Budsławiu, Dalia Klajumiene zwraca uwagę na
popularność motywu, który określa mianem „pustego bębna" wieńczącego dolną kondy-
gnację malowanej iluzjonistycznie nastawy i przywołuje retabula w Budsławiu (il. 1-2),