Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki — 73.2011

DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:
Wardzyński, Michał: [Rezension von: Zofia Rozanow, Ewa Smulikowska, Zabytki sztuki Jasnej Góry]
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0566

DWork-Logo
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
556

MICHAŁ WARDZYŃSKI


75. k77p//7C77 C777/ow77ogo GT<7^ZM
dW/tk/ ź/Tw/de/ dd^/rogó/wk/o/*, g/ówny gozYT//
we/Yc/ouy, a/a^ćM^owe 70777/0 reZ/o/owe Mać7oaay
zDz7'ec7'q7/r7'e777 wzwz'e77Czo77 7 7/, 7d45, y//^'.
7077777777$ o Po 770/770 (d/TydJ, uyk. A77g77$7/77 V7777
Oye77 z CAęczA (777737/7 J,/o7. Af. Kd/^zy/iA/U', 2005
barwy wapienia jurajskiego zw. „marmurem błogo-
sławionej Salomei", wydobywanego od 1689 r. w ło-
mie nieopodal pustelni na Grodzisku pod Skałą^.
W przedstawieniu zespołu rzeźb i obrazów prze-
chowywanych w magazynie muzealnym usytuowa-
nym w składzikach wieży kościoła konwentualnego
wymieniono parę figur śś. Patronów Królestwa Pol-
skiego - Wojciecha i Stanisława (por. s. 53), zadato-
wanych przez piszącego te słowa na lata ok. 1733-
Na temat tego materiału zob.: Zygmunt HOLCER, Mar-
cin KRAJEWSKI, „Wykorzystanie gómojurajskich
wapieni biohermalnych jako materiału zdobniczego
w XVII-wiecznym budownictwie sakralnym", XwT77'77z/77/k
dTu&777 7 7' Gór777'czo-T7777777'czę/'. Geo/og/d, 27, 2001, z. 2-
4, s. 261; RAJCHEL, op. cit., s. 16, 71, 72.
Warszawa, Instytut Sztuki PAN, neg. nlb., fot. J. Lang-
da, 1969. Obecność figur w magazynach muzealnych
jeszcze w 1969 r. potwierdzają ich fotografie, wykonane
dla zespołu Autorów planowanego jasnogórskiego tomu
WdTz/ogz/ Zuóytłów 5z7Mk/ w Po/$co.
Odnośnie twórczości tego rzeźbiarza zob.: WARDZYN-
SKI, „Prace snycerzy Jana Solskiego z Bytomia i Pawła


7d. J%!7W7, ko$C7Ó/de707777Y/y77Óiy, $777p7//dg
d/. PTT/ddz z Wazowie, T7/77d77$77^owo 777777/0
re/Zo/Ówe AP777/07777y z DzZeC7d7kz'e777 W .$07777706
Z77c/z07/777e/j 7640,
Wyk. A77g77$7Z77 V7777 Gye/7 Z C/7ęC7*77 (7777yd J,
yb7. dP. JKz7*7/zy77$kZ, 2dd5
1735 i związanych z zaczynającym podówczas kil-
kunastoletnią współpracę z zakonem snycerzem
Pawłem Walentym Wiązkowiczem vo/ Więckiewi-
czem, wykształconym najprawdopodobniej we Wro-
cławiu^. Z niewiadomych przyczyn między 1970
i 1998 r. przeniesiono je do kościoła paulińskiego
w Oporowie pod Kutnem, gdzie ustawiono je na póź-
noregencyjnym ołtarzu bocznym śś. Jana Chrzciciela
i Pawła I Pustelnika (il. 11-12)33. Przechowywane
Wiązkowicza...", s. 104-116, 120-121; id., „Rzeźbiarze
i kamieniarze...", s. 585-586.
33 Warszawa, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji
Zabytków [dalej: KOBiDZ], Dział Zabytków Rucho-
mych [dalej: DZR], karty inwentaryzacyjne: PLX 1451,
oprać. R. MARQUARDT, 05.1970, uzup. oprać. Ryszard
RAU, 25.09.1998; PLX 100001453, 200001453, oprać.
Ryszard RAU, 19.08.1998. Por. ponadto Ryszard RAU,
„Fundacja Sołłohubów w kościele i klasztorze ojców pau-
linów w Oporowie", [w:] Gpo/dw. 0777/7 7/777/7777. Materiały
sesji naukowej zorganizowanej z okazji 50. rocznicy Mu-
zeum w Oporowie 22 listopada 1999 roku, Oporów 2000,
s. 169, il. 12.
 
Annotationen