Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (78.2016)

397

Andrzej Stanisław Ciechanowiecki
(1924-2015)

Dnia 30 listopada 2015 r., w dzień św. An-
drzeja Apostoła, w kościele św. Maksymil-
iana Kolbego w krakowskich Mistrzejowi-
cach, odbył się pogrzeb zmarłego 2 listopada w Lon-
dynie, w wieku 91 lat, Andrzeja Stanisława Ciecha-
nowieckiego - kolekcjonera, marszanda, mecenasa
i uczonego zarazem, honorowego członka Stowa-
rzyszenia Historyków Sztuki. Ta podniosła uroczy-
stość - z asystą wojskową - ściągnęła licznych ża-
łobników, w tym dyrektorów obdarowanych przez
Niego muzeów: Zamku Królewskiego na Wawelu
i Zamku Królewskiego w Warszawie, a także Insty-
tutu Historii Sztuki UJ (którego Zmarły był absol-
wentem), prezesa Fundacji Lanckorońskich (w któ-
rej zarządzie Andrzej S. Ciechanowiecki od lat
zasiadał), jak również wielu innych przedstawicieli
środowiska akademickiego i muzealnego. Mszę św.
odprawił metropolita krakowski ks. kardynał Stani-
sław Dziwisz, a okolicznościową homilię wygłosił
ordynariusz łowicki ks. biskup Andrzej Franciszek
Dziuba. Specjalny reprezentant Prezydenta Rzeczy-
pospolitej odczytał list z kondolencjami od głowy
państwa, stosowny w przypadku tak bardzo zasłużo-
nej dla całego narodu postaci i kawalera dwóch naj-
wyższych polskich odznaczeń, których Prezydent
jest wielkim mistrzem: Orderu Orła Białego (1998)
i wielkiego krzyża Orderu Odrodzenia Polski
(1993). Ponadto zgromadzeni wysłuchali mowy pre-
zydenta Związku Polskich Kawalerów Maltańskich
- Zmarły od dziesięcioleci szczycił się członko-
stwem w Zakonie Św. Jana Jerozolimskiego, docho-
dząc w nim do wysokiej godności baliwa Wielkiego
Krzyża Honoru i Dewocji w Posłuszeństwie (wspo-
mniany ks. biskup Dziuba jest naczelnym kapelanem
ZPKW). Insygnia właśnie tych trzech - dwóch pol-
skich i jednego maltańskiego - najcenniejszych dla
Zmarłego honorów ułożono u stóp ołtarza. Po mszy
nastąpiło przeniesienie urny do krypty mistrzejowic-
kiego kościoła, czemu przewodniczyła procesja ka-
walerów maltańskich. Prochy Andrzeja Stanisława
Ciechanowieckiego spoczęły w jednej niszy obok
odgrywającej tak wielką rolę w Jego życiu matki
Matyldy z Osiecimskich-Hutten-Czapskich (zm.
1991) i jej brata Andrzeja (zm. 1976). Wybór tego


Mal. Andrzej Okińczyc, 2009

miejsca na rodzinny grób nie był przypadkowy.
W przeważającej mierze to właśnie z funduszy An-
drzeja S. Ciechanowieckiego wzniesiono tutejszą
świątynię (również w zakresie wystroju wnętrza),
a stanęła ona nieopodal dawnych dóbr ziemskich
Pleszów, należących na początku XX w. do dziad-
ków Zmarłego po kądzieli - Kazimierza Roberta
Osiecimskiego-Hutten-Czapskiego i Marii Antoni-
ny ze Śniadeckich. W kościele od początku znajdo-
wała się kaplica pozostająca w gestii Zakonu Mal-
tańskiego, którą poświęcono pamięci najbliższej
rodziny Zmarłego, ściślej Jego rodzicom, wujostwu
i dziadkom. Tutaj również, w posadzce przed ołta-
rzem znalazła miejsce brązowa płyta nagrobna Fun-
datora z napisem: ANDREAS STANISLAUS CO-
MES CIECHANOWIECKI EQUES MELITENSIS
ECCLESIAE HUIUS BENEFACTOR 1924-2015.
Krakowski pogrzeb kończył uroczystości żałob-
ne, które rozpoczęły się mszą św. 16 listopada 2015 r.