Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (78.2016)

Polskie państwowe cechy probiercze - europejska geneza lokalnego znaku

693


6. Cechy probiercze czechosłowackie stosowane po 1921 r.. Repr. wg Franciszek Zastawniak,
Złotnictwo i probiernictwo, Kraków 1946, s. 297

Przedstawiając genezę kobiecych i mę-
skich wizerunków na cechach probier-
czych srebra i złota przywołać można
dawne iunctim Diany z księżycem i sre-
brem jako metalem „żeńskim" lub Apolla
ze słońcem i złotem jako metalem „mę-
skim". Jednak takie odwołania, wkracza-
jące w niezwykle bogatą późnoantyczną
i średniowieczną tradycję alchemiczną, łą-
czącą pierwiastki żeńskie i męskie z okre-
ślonymi metalami i ciałami niebieskimi,
wydają się zbyt rozległe wobec kwestii
genezy cech probierczych wprowadzo-
nych w Polsce w 1922 r. Ich rodowodu
szukać trzeba w najbliższych chronolo-
gicznie i geograficznie znakach probier-
czych zarówno Rosji, jak i Austrii.


7. Cecha probiercza czechosłowacka dla
srebra trzeciej próby stosowana po 1921 r.
Fot. ze zbiorów autora