Ü
ruͤhrte Wahl nicht zu approbiren / weiln
ihr Koͤnig vorher erwehlet worden / vom
ien. Aber Keyſer Friedrich wollte ſich dar⸗
re Najeſtaͤt ſo wohl als die meiſten Faͤrſten
die Boͤhmiſche Eroͤn dem Pohlniſchen Prin⸗
Ben lieber als Köoͤnig Matthie, wiewohl der
Pabſt nachaehends daruͤber ungehalten
Pard / und König Natthias den Keyſer in
ſeinen Erblanden mit Feuer und Schmerdt
dafuͤr verfolgete. Adtum etiam (ſchreibt
Gerardus 4* lib. . pag.299:) de BoE-
morum Electione, quæ an rata haberi.de-
beret diſceptatum. Improbat verö eam
pontifex & ab hareticis factam ac irtitam
fieri debere, per legatum ſuum in comitiis
contendebat. Matthiæ quoque Legäti, ne
ea ab Imperii Ordinibus approbaretur, in-
tercedebant, quod ipſe prior electus eſſet,
egregia in rempublicam Chriſtianam meri-
ta à cujus finibus Turcam toties ſubmovis-
Friderici judicium ſecuti ad Uladislaum
proniores erant. Eam rem Friderico ſuc-
Lenſuit Pontifex, ac in literis poſteà expro.
dravit, Matthias vero, belio Auſtriis il-
Vio, ultus eſt. Jedoch iſt damals dieſe
‚ Neichs-Angelegenheit zum völligen Schluß
mm« »U‘ÜÜW‘ — ; 2
W S: 6. Bey dem einem Paͤbſtlichen
Yipa n Legaten Campano muß der Pohlnifche
* Printz in gar keiner Conſideration geſtan-
4 Vden haben/ maßen ſelbiger zwar Lb. 6. Epif.
Q 8 ſchreibet: Bohemi Hæretici filium Po-
* loni accierunt, quem fama eſt, cum XXXIT,
— ingreſſum Bohemiam, VIII.
— Calend. Sextiliã coronam accepturum. Al-
Lin Fpiß. geſchiehet folgende Meldung:
De Bohemicis rebus nuge fuerunt, quæ
KRripferam tametſi minantur Poloni, ſe
Vem primum venturos ingenti manu ad
Tegnum capeſſendum, & ſunt, qui confin-
8ant, adoleſcentem illum velte diſſimulata
Bohemia viſum. Gravia ſunt odia in
* * ſed hæc literis non planè committen -
fanl & aftuı Legati, qui omnia (ubodorat ,
CII& opprimuntur, Welchen Worten
'n_tßeßm‘feßefmi Dlugoſſus 4g 499, in
* ferner aufgezeichnet : Stanislaum: de-
— — , Nicolaum de
.D'lithno Lancicienfem , Palatinos Joannem
vieuß‘ifi:‘h ſeniorem Canonicum Craco-
ni “f?’m_„‚„ & Aulicos ommes Cafimiri Pol0»
® Regis, a fe in Poloniam remiſit; Mo-
. Mheil,
'
; \
\ /
v ’
Cap. XVII. II5
nitus ab illis frequentiſſimè, ut fidei Ca-
tholicæ puritatem cuſtodiens, unionem-
etiam illius effieeret, Eccleſiaſtica & Re-
galia bona, nullatenus inſcriberet, à veneno
public& & privatim caveret: quod fibi à
pluribus ferebatur comparatum, In hac
mihi benignitatem Dei contigit, ergaPo-
— — &in eundo, >
ſus, newo deſideratus, — —
‚ercitus enim Uladisläi‘ Böhemiz ‚regis,
‚quem Glivvicz, cum novis gentibus; de x
ereitu Hungarico difeedentibus, duplicave. ' '
rat, adeo ordinate, pro omni tempore in-
cidebat, ut omnibus, illius proceſſum ex-
plorantibus, cederet in admirationem, ho-
77 Es kam auch auf angezoge ⸗ Vorge⸗
nem Regenſpurgiſchen Reichs⸗Tagẽ uͤnter wefene
andern in Vorſchlag / ſo wohl Koͤnig Mat · Beyle⸗
uͤrcken⸗Zuge zuinvitiren/ aml
Pohlen zum
als beduͤrffenden Falls / wegen des Koͤnig⸗
reichs Boͤheim und anderer unter einander
habenden Gebrechen halber / zwiſchen ihnen
einen Stillſtand zuvermitteln: Gleichwie Zurckens
Ver der Zürken · Zug damals nicht zum Zugs,
Stande kam / alſo iſt auch beruͤhrte Invita-
tion nachgeblieben.
Kriegs
zum Be ·
ſten des
S, 8. Sonſt meldet Bircken im Oe⸗ Jeriae
ſterreichiſchen Ehren · Spiegel 4b. 5..cap. z0. 2
pa4g. 763. Daß Keyſer Friedrich / nachdem nung, ob
Shre Majeſt. von dem Reichs⸗Tage nach Wäre die
Wien wieder gekehret / König Uadislaum,, Boͤhmiſ.
gu fich beruffen / und ihm die Nönigliche ⏑
auch Chur⸗Wuͤrde / in Boͤheim durch öf *
fentliche Belehnung beſtaͤtiget. Ein glei⸗ ***
ches ſchreibet auch der Bohmiſche kliltori. Feich
cus Dubravius lid. 37. Hiſt Bo&m. pas. 252 Tag bes‘
re Cafari, quæ Cæſaris ſunt, fedabomni
parte, ut firmum ſtabileque regaum habe-
ret; Viennam ad Fridericum Cafarem pro-
fectus eſt, ut de manu ejus, vexilla regni
provinciarumque ad regna pertinentium,
tanquam Elector Imperii ſumeret. Qæ
res ſumma cum dignitate, pariqüe Aeriia-
te confecta fuit, itaut facile omnibus ap-
pareret, habitam fuiſſe rationem cognatio-
nis, quæ Cæſari cum Uladislao intercede-
bat, cujus mater e domo Auſttiaca, Ladiulai
regis ſoror fuerat. Allein die Belehuung
iſt nicht in dieſem ı 47ıten Jahre / ſondern
erſt anno 14.77. (wovon cap. 67. S. 8.
Nachricht zu finden/) vor ſich gangen.
Car
Titeaz
ruͤhrte Wahl nicht zu approbiren / weiln
ihr Koͤnig vorher erwehlet worden / vom
ien. Aber Keyſer Friedrich wollte ſich dar⸗
re Najeſtaͤt ſo wohl als die meiſten Faͤrſten
die Boͤhmiſche Eroͤn dem Pohlniſchen Prin⸗
Ben lieber als Köoͤnig Matthie, wiewohl der
Pabſt nachaehends daruͤber ungehalten
Pard / und König Natthias den Keyſer in
ſeinen Erblanden mit Feuer und Schmerdt
dafuͤr verfolgete. Adtum etiam (ſchreibt
Gerardus 4* lib. . pag.299:) de BoE-
morum Electione, quæ an rata haberi.de-
beret diſceptatum. Improbat verö eam
pontifex & ab hareticis factam ac irtitam
fieri debere, per legatum ſuum in comitiis
contendebat. Matthiæ quoque Legäti, ne
ea ab Imperii Ordinibus approbaretur, in-
tercedebant, quod ipſe prior electus eſſet,
egregia in rempublicam Chriſtianam meri-
ta à cujus finibus Turcam toties ſubmovis-
Friderici judicium ſecuti ad Uladislaum
proniores erant. Eam rem Friderico ſuc-
Lenſuit Pontifex, ac in literis poſteà expro.
dravit, Matthias vero, belio Auſtriis il-
Vio, ultus eſt. Jedoch iſt damals dieſe
‚ Neichs-Angelegenheit zum völligen Schluß
mm« »U‘ÜÜW‘ — ; 2
W S: 6. Bey dem einem Paͤbſtlichen
Yipa n Legaten Campano muß der Pohlnifche
* Printz in gar keiner Conſideration geſtan-
4 Vden haben/ maßen ſelbiger zwar Lb. 6. Epif.
Q 8 ſchreibet: Bohemi Hæretici filium Po-
* loni accierunt, quem fama eſt, cum XXXIT,
— ingreſſum Bohemiam, VIII.
— Calend. Sextiliã coronam accepturum. Al-
Lin Fpiß. geſchiehet folgende Meldung:
De Bohemicis rebus nuge fuerunt, quæ
KRripferam tametſi minantur Poloni, ſe
Vem primum venturos ingenti manu ad
Tegnum capeſſendum, & ſunt, qui confin-
8ant, adoleſcentem illum velte diſſimulata
Bohemia viſum. Gravia ſunt odia in
* * ſed hæc literis non planè committen -
fanl & aftuı Legati, qui omnia (ubodorat ,
CII& opprimuntur, Welchen Worten
'n_tßeßm‘feßefmi Dlugoſſus 4g 499, in
* ferner aufgezeichnet : Stanislaum: de-
— — , Nicolaum de
.D'lithno Lancicienfem , Palatinos Joannem
vieuß‘ifi:‘h ſeniorem Canonicum Craco-
ni “f?’m_„‚„ & Aulicos ommes Cafimiri Pol0»
® Regis, a fe in Poloniam remiſit; Mo-
. Mheil,
'
; \
\ /
v ’
Cap. XVII. II5
nitus ab illis frequentiſſimè, ut fidei Ca-
tholicæ puritatem cuſtodiens, unionem-
etiam illius effieeret, Eccleſiaſtica & Re-
galia bona, nullatenus inſcriberet, à veneno
public& & privatim caveret: quod fibi à
pluribus ferebatur comparatum, In hac
mihi benignitatem Dei contigit, ergaPo-
— — &in eundo, >
ſus, newo deſideratus, — —
‚ercitus enim Uladisläi‘ Böhemiz ‚regis,
‚quem Glivvicz, cum novis gentibus; de x
ereitu Hungarico difeedentibus, duplicave. ' '
rat, adeo ordinate, pro omni tempore in-
cidebat, ut omnibus, illius proceſſum ex-
plorantibus, cederet in admirationem, ho-
77 Es kam auch auf angezoge ⸗ Vorge⸗
nem Regenſpurgiſchen Reichs⸗Tagẽ uͤnter wefene
andern in Vorſchlag / ſo wohl Koͤnig Mat · Beyle⸗
uͤrcken⸗Zuge zuinvitiren/ aml
Pohlen zum
als beduͤrffenden Falls / wegen des Koͤnig⸗
reichs Boͤheim und anderer unter einander
habenden Gebrechen halber / zwiſchen ihnen
einen Stillſtand zuvermitteln: Gleichwie Zurckens
Ver der Zürken · Zug damals nicht zum Zugs,
Stande kam / alſo iſt auch beruͤhrte Invita-
tion nachgeblieben.
Kriegs
zum Be ·
ſten des
S, 8. Sonſt meldet Bircken im Oe⸗ Jeriae
ſterreichiſchen Ehren · Spiegel 4b. 5..cap. z0. 2
pa4g. 763. Daß Keyſer Friedrich / nachdem nung, ob
Shre Majeſt. von dem Reichs⸗Tage nach Wäre die
Wien wieder gekehret / König Uadislaum,, Boͤhmiſ.
gu fich beruffen / und ihm die Nönigliche ⏑
auch Chur⸗Wuͤrde / in Boͤheim durch öf *
fentliche Belehnung beſtaͤtiget. Ein glei⸗ ***
ches ſchreibet auch der Bohmiſche kliltori. Feich
cus Dubravius lid. 37. Hiſt Bo&m. pas. 252 Tag bes‘
re Cafari, quæ Cæſaris ſunt, fedabomni
parte, ut firmum ſtabileque regaum habe-
ret; Viennam ad Fridericum Cafarem pro-
fectus eſt, ut de manu ejus, vexilla regni
provinciarumque ad regna pertinentium,
tanquam Elector Imperii ſumeret. Qæ
res ſumma cum dignitate, pariqüe Aeriia-
te confecta fuit, itaut facile omnibus ap-
pareret, habitam fuiſſe rationem cognatio-
nis, quæ Cæſari cum Uladislao intercede-
bat, cujus mater e domo Auſttiaca, Ladiulai
regis ſoror fuerat. Allein die Belehuung
iſt nicht in dieſem ı 47ıten Jahre / ſondern
erſt anno 14.77. (wovon cap. 67. S. 8.
Nachricht zu finden/) vor ſich gangen.
Car
Titeaz