BEWERKTE VUURSTEENEN VAN RYCKHOLT. (L.)
205
kleedingstukken werden niet gevonden. In een hoek van de grot waren een aantal
vuursteenblokken opgestapeld en duidelijk bewerkte vuursteenen lagen in den put en
in de omgeving verspreid ')•
Wanneer men vanaf den Henkeput een twintigtal meters langs den heuvel-
rand afdaalt, komt men aan een hooggewelfde grot, die eenvoudig in den wand
van den heuvel op onregelmatige wijze
uitgehouwen is (kaartje No. 3).
De vondsten, die men hier
deed, wijzen er op, dat deze grot
waarschijnlijk van lateren oorsprong
is dan de Henkeput.
Meer oostwaarts in het dal
treft men een massa vuursteenen aan,
die langs de andere helling a.h.w. als
een stroom naar beneden komt alsof
ze uit een grooten zak van den boven-
rand van het plateau af naar beneden
gestort zijn (kaartje No. 4). Ik ver-
volgde dezen grooten hoop vuursteenen
tot boven toe en vond onder de groote
en kleine scherven, waarvan de meeste
weer lange slagen vertoonen, eenige
duidelijk bewerkte driehoekige vor-
men en schrapers. De „stroom” begint
vlak aan den bovenrand van het
plateau, terwijl boven op den heuvel
zelf in die buurt een vuursteen slechts
met moeite te vinden is.
Ik vond onder deze vuursteenen
wederom de zwarte soort, die in het
dal zelf gevonden kan zijn, verder de
grijze die tot een hooger niveau be-
hoort en eenige gele hoornsteenen van pleistoceene afzettingen afkomstig; alle min
of meer bewerkt en de meeste met de typische „witte verf” erop.
Bij No. 5 van het kaartje kwam ik in een hol in de mergel uitgegraven,
waarin men gebukt kan gaan. Het geheel gaf den indruk van pas gemaakt te zijn.
Het hol is onregelmatig en ongeveer vijf meter diep; aan de wanden steken de
typische zwarte vuursteenen uit. Ongeveer in het midden lag een hoop klei en
stukken vuursteen, naar beneden gekomen uit een vrijwel ronde pijp van een halve
meter doorsnede, die in het plafond van het hol uitkomt en klaarblijkelijk de oor-
Afb. 3. Bewerkte vuursteenen te Rijckholt gevonden.
) De voorwerpen worden bewaard op het kasteel Eysden,
205
kleedingstukken werden niet gevonden. In een hoek van de grot waren een aantal
vuursteenblokken opgestapeld en duidelijk bewerkte vuursteenen lagen in den put en
in de omgeving verspreid ')•
Wanneer men vanaf den Henkeput een twintigtal meters langs den heuvel-
rand afdaalt, komt men aan een hooggewelfde grot, die eenvoudig in den wand
van den heuvel op onregelmatige wijze
uitgehouwen is (kaartje No. 3).
De vondsten, die men hier
deed, wijzen er op, dat deze grot
waarschijnlijk van lateren oorsprong
is dan de Henkeput.
Meer oostwaarts in het dal
treft men een massa vuursteenen aan,
die langs de andere helling a.h.w. als
een stroom naar beneden komt alsof
ze uit een grooten zak van den boven-
rand van het plateau af naar beneden
gestort zijn (kaartje No. 4). Ik ver-
volgde dezen grooten hoop vuursteenen
tot boven toe en vond onder de groote
en kleine scherven, waarvan de meeste
weer lange slagen vertoonen, eenige
duidelijk bewerkte driehoekige vor-
men en schrapers. De „stroom” begint
vlak aan den bovenrand van het
plateau, terwijl boven op den heuvel
zelf in die buurt een vuursteen slechts
met moeite te vinden is.
Ik vond onder deze vuursteenen
wederom de zwarte soort, die in het
dal zelf gevonden kan zijn, verder de
grijze die tot een hooger niveau be-
hoort en eenige gele hoornsteenen van pleistoceene afzettingen afkomstig; alle min
of meer bewerkt en de meeste met de typische „witte verf” erop.
Bij No. 5 van het kaartje kwam ik in een hol in de mergel uitgegraven,
waarin men gebukt kan gaan. Het geheel gaf den indruk van pas gemaakt te zijn.
Het hol is onregelmatig en ongeveer vijf meter diep; aan de wanden steken de
typische zwarte vuursteenen uit. Ongeveer in het midden lag een hoop klei en
stukken vuursteen, naar beneden gekomen uit een vrijwel ronde pijp van een halve
meter doorsnede, die in het plafond van het hol uitkomt en klaarblijkelijk de oor-
Afb. 3. Bewerkte vuursteenen te Rijckholt gevonden.
) De voorwerpen worden bewaard op het kasteel Eysden,