DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0688
1
aduerfirus
1237
manſua apud at& e pal aum propmas. Equiparã-
nasfanuel ſar e tal doſ&sex nutrununr m tamturtoaitgltrſt
LStithum Smarurals. Item iuſiurandum, & res iudicata, pares
ſunt in agendo: ve ardatori, Sed ſententia ſuperat
iuramentun in multis. Sentena eni contra ſententiam non
valeeet C. quan prnon
eſt nLj Sed contra iu-
eutumſic:vt Jo. l.
n paſten Sſi dannetur.
2Irem ſi iuraui me pa-
tronõ, pro patrono non
habebor quoad ſucce-
dendürſecus ſi ſentétia
pro me fératurere de
iure patr. l ſi turauro.
3Item ſententia nõ re-
tractatur per inſtrumẽ-
tà poſtreperta, niſi in
art lrr lulnn
patores & adere tud-
l ſſpi, ſecus in ſa-
n cramenrp avt infiol.
i r curabne
fauctoritatis el
ias muus ſenrentia. Quia minor
tis au- coutra eam reſtituitur:
vt ve C. Eiadurr iudper
maie eu mon coe
aux, eun que ra ſaetametumiveCſi
ae iguo, li ie
de deeaur tem iuſiuãdi
uaaa, tollit nauralé obliga-
Padſius ie veE-
t aatu-
on ſie in ſenten-
ſeutencia.
J Procuter
ier ulianus. 3. Item à iura-
miro non prouoearur,
e, qui die necreceditur uifiin ca-
auit piupei ſuut Cen lda à ſentéria
cnueniridal. ſie: & propter hoë di-
r cit, maisrémque, &c.
a Maiorémque. ſe. in
quibuſdam: vt modo di-
xi & eſt ratio quia piti-
tur auctoritate iudicis
approbãtis delationem,
& voluntate partiu
deferétum, & teferen-
tium: ſed res iuditata
ſolius iudicis auctori-
tare: idebque primum
plus valer:ve ar. ſuprà
le eden. L.ſi quis ex ar-
Seaarri. j Aéev S.
I aaraéqurémque haties
auctoritatem. Vide ſeri-
pra ad initium titnaC.
e Cun iſtius de n e ed. & iureiur.
Lvide J. codain CVIACIVS.
lat fr, bA Etprtor cJS
ſcilicet reus.
Dſinquendrb
oecio ampu-
tnda. ACCVRSIIS.
uramet in e T elatai. dato ſibr
tin l eanr iuramento.
ſa etiã inter¬-A Iuauorit
Pſfa poeſ r ſamiuondt aplee
d qui furauit. cius re.
r Tanſigere lait prator.
non licet de e Lerabit. ne erg,
hoe ſit, dixit conditione delata. Et ſic no, quod d aufertur ot-
crimine nõ in-
ae ir e aiſ di cedaul-
iorémque? habet auctoritatema
qua res iudicara.
Iuramento prastito, aduerſarie
deferente, ſtandum eſt in omnibus,
quoad ipſos litigantes, ſeus quoad
extrantos. h. d, vſque ad S. iurari.
BART.
III. VLPIANVE lbo vicenſimo-
ſecunde ad Edictum.
It prator: SrIs, cv
..QU0 o ATTVR, conNDI-
TIONR DELATA IVRAVERIT.
Eum, cum quo agetur, accipe-
re debemus ipſum reump. Nec
fruſtrà adiicitur, conditione dela-
ta, nam ſi reus iurauetit nemi-
ne ei iuſiurandum deferente,
prætor id iuſiurandum non tue-
bitur. ſibi enim iurauit alioquin
facillime quiſque ad iuſiuran-
dum déeurrens, nemine ſibi de-
ferente iuſiurandum, oneribus
actionum ſe liberabit.
1. J Quacunque autem actio-
ne quis conueniatur, ſi iuraue-
tit, proficiet ei iuſiurandum:
ſiue in perſonam, ſiue in rem,
ſiue in factum, ſiue poenalif
actione, vel quauis alia agature,
ſiue de interdicto. 2. J Sed & ſi
de conditione perſonæ fuerit
iuratum, prtor iuſiurandum
tuebitur:vt pura detuli iuſiurã-
dum, & iuraſti in poreſtate mea
te non eſſe: tuendum erit iuſiu-
randum. 3. q Vnde Marcellus
ſeribit: etiam de eo iurari poſ-
ſe, an pregnas ſit mulier, vel
non ſir:& iuriiurando ſtandum.
Denique ait, ſi de poſſeſſione h
erat quaeſtio, ſeruari oportere:
ſi forte quaſi pragnans ire in
poſſeſſionem volebat: & chm
ei contradiceretur , vel ipſa iu-
rauit * ſe prægnantem, vel con-
tra éam l iuratum eſt. nam ſi
ipſa, ibit in poſſeſſionem ſine
metu: ſi contra eam, non ibit,
quamuis vere pragnas fuerit.
Proderirque (inquit Marcellus)
7
De iureiurando, &d
non eſſez maitus, & veritas potea patdret Etde ; vin Di-
eee. de ſent. & re iatudLr. T’tee quid in cauſa conuer-
ſonis, & monachationie Vider quad ſit ſtandumevt C. du-
iaf poarnſe Sed die contra: vt auf.
ut lie ma aui. quivirô & ex confenſu ol vi.
Iulrepatl fa&:
mulieri iuranti iuſirandum, ne
conueniatur quaſi calumniæ
cauſa ventris nomine fuerit in
poſſeſione n, néve vim patiatur
in poſſeſſione. Sed an iuſiuran-
dum couſque proſit, vt poſt edi-
tum partum non quaratur e
eo editus, an non ſit cuius eſſe
dicitur, Marcellus tractat & ait
veritatem eſſe querendam:quia
iuſiurandum ’alteri neque pro-
deſ, neque nocet s. Marris igi-
tur iuſiurãdum partui non pro-
ficiet, nec nocebitP, ſi mater 1
detulerit, & iuretur ex eo pra-
gnas non eſſe.
Iurart debet eo modo, quo defer-
tur: dum tamen ſit modus licitus:
& postquam eſt iuratum, habetur
pro vers. hoc dicit cum l. ſequen.
vſque ad5 ſi nequeBART.
4. J Iurari autem oportet
ve delatum eſt iuſiurandumr
cœterûm ſi ego detuli vt per
Deum iurares, tu per caput tuu
iuraſti:
I111. PAVLVS lb otauodecime
ad Eum.
El fiorum morumt:
V. VLPIAVS libro vicenſimo-
ſecunds d Edictum.
On erit ratum’habendum
iuſiurandum. Quod ſi exe-
gi vt per t ſalute-tuam iu-
rares, & iuraſti, ſtabitur ſr.
Omne enim omnino licitum
iuſiurandum, per quod voluit
quis ſibi iurari, idoneum eſtt:
& fi ex eo fuerit iuratum, pr-
tor id tuebitur, 1. q Diuus Pius
iureiurando, quod propria ſu-
perſtitione iuratum eſt, ſtan-
dum reſcripſit. 2. J Dato t iu-
reiurando , non aliud qu-
ritur, quam an iuratu ſit: re-
tuenda eſtvt infrà ad Trebel ſed & ſi ante.
Si de poſſiſſine dan-
da umulierinomine ven-
tris.
iJoCtradieeretur quod
non ſit pragnans.
ii ipſa urauit.
ſeilicet ſe pragnante
eſſe.IOAN.
I ontra cam, ſ- iu-
ratum eſt.
m e couonetmab
coqui détulit. IO AN
n JInpoſſeſſime. & per
hoe iuſurandum pra-
ſumitur quodnon fue-
rit in calumnint& ſie nõ
conuenitur: vt Sde his,
qui nm, infa. l en. qua
aliàs actione in factum
vſque ad annû tenetur .
ad intereſſe. vJ. ſi mu.
venir. no. in poſſ.calum.
ceauſaids hanc autem.
& Sſi mulier & com-
petit & Sinterſſe.
Nocet ſc partuivt
jJeoAnam poſte c
ſſ j JiAm, ven¬.
ljSj& C. de tranſa.
traſa matru TSed hoc
fallit quando alins fin-
gitur non alius: quod
euenit ratione poreſta-lis el- ida
is painit, veldundode, aions poue-
vt jeudl ſeruuu ſ ad ſtatis. patri-
L qui ureſſe. qui ſuin el domn-
contrarz. à. Itemn te ſoitieit,
tione lociétarirer-
alubb & lſ dunS ios chryſ-
aam duenmiis que ſust i
al alërius
alteri.
Praſumiue
idem ſeu non
alis eſſe qui
x libi de
contrari. Irem ratione vigimitate ait
contractusr vr infae’ſi uu qui rud
au S Sſ ui luraurit, peuin ln mini-
éS Sarceust que eſt mis mauimſſe
contrà. 4. Item ratione rebus audater
procurationis:vt infeo. per Deumlu-
Ir oſau nrrtis qui eu uure rereier
amuumione. & SAn& ven, lcoré
ſy que ſunt ſmiliter ne lure ni-
contrari.A cEVRS. dem’audere.
p J Eue ocifirt hte quamui
Nor. ergo quid far faul nl qourir
Aum bmatris ili nu iſn ſe periu-
nocelet hie Sed contrà tdiuratn.
J de Carbon. edit.ljS. 4Cneur, trxa
iSol ibi contra ipſum eaa aaaxr.
Aliu erat ſententia lata inrr i
ſeis ſicontrae matren puon, & i¬
quia rone non noteer ’&imn vmnt
t hle dicitr. uutiplez
qVimater bene dico luurandon
nõnoecbit ſi matérce, aqus dierir
r T Auuuradn. ie lies a iee-
quando hereditas reſti- G. iua.,.
eapar.
ermre puens aſio delinquendi: ve Tuſt v apts ne an.
aſete de Eu J pnnd Sed aine hae peſon les ſmnt &e ſe ſpr. deuert
mie & de- Sed die ſuprà de odinatia, hle dé éxtraordinaria dicie: ſieut eſt
Ere iuamé. illa nau cau ſtb ve ſuprà nau eat ſtu ddemait pratir.
un Quidiu ciiiiali cauſaneſpondidem e ra
aire dierie amarlAmuenmt s in petrula éataildée enmnon Erentet aſ
nmend dee, adioin criminali qundo on ingeritur pora ſanguimisue *
tee confieer iranſigere Delatio tamen ſacramenti tenet tantbn
videur, ſed facta à parte parti, quia ſie non ridetur confiteri de crimine iu-
pouinegare, rando: imô negat: dun Sidem lulianu, icut qui
tueu geut tar iu.
amus ete iſe ’irit ann auer à auen in in iuria probatiomun monita
auſietimina. facilé decurret ad delationem uramenti in criminali: ſieit in
Imin pez pecuniatia cauſa: quia reus eſt abſoluendus crimine plené on
nierue, ie,,. probato; ve S Iren quid n cauſa matir
i u’iniena monaſl le ſ dedit ror uuiurandaun viro ve iuretus ſe
vers mairi¬ maritum non eſſezvideur quod non praiudicet, ſi poſtea veriras
inueniatur quod ſir mariteus. ſic enin eſſet, ſi iudiearetur quod
tle Balſa-
I.Non erit. JStabitur vt infrd eedlquiper ſalutem.
sNonerit ’aa maen iee à a ee pronhiberur rié mſi, nemnae.
t lidneum eſt niſi ſpeclaliter à iure prohibeaurert infr. a Tis:,
ailsgal &sae ô& laltaratie
em nor. bie, quod ſatis ceſ ſi Er aliquid ad voluntarem fnn nocet.
eius, eui fttve j deppunrrale ſſ ren Samms & jquai mudipp e lutaur rees
emus, vel h ſilu li un tue aiu&SSà & a &ui ſatſſrs euiaquie id
Suml j &n d Aran vur l’jis atueruns a’eons eeLv i tius volunnn
n Prria i. propria vana religionepura Apolinis, vel Dia- uccur.
ne ſed alibi non eſt, non & tunc pone caſum in Iudooiqui li-
iuret per Deum ſuum, vel Saraceno dſtandu eſt.
T Dat iureiurando Vide ſeripta ad l5. Cde reb res
iurande
E a urruraaddonon aluud ,e Afi eluobuonx iriatio tegu-
L nam peftea Sj & auu. nmrà de re infra de ltiter, non.
aitedii dauud ſooi f i aatunt Sed certé imd queritur anſiteq afienr del-
reuocatumivt Codau ſi quis luraiurando Item an ſit a eo delat de alis tamen
tum, qui poruit deferret J aolieſurandum jDic et
ai poreſt.
quod quiuſdr que-
iſtud, non nihil aliud excludit, niſi debiti queſtionemed & de roteſt.
biti
aduerfirus
1237
manſua apud at& e pal aum propmas. Equiparã-
nasfanuel ſar e tal doſ&sex nutrununr m tamturtoaitgltrſt
LStithum Smarurals. Item iuſiurandum, & res iudicata, pares
ſunt in agendo: ve ardatori, Sed ſententia ſuperat
iuramentun in multis. Sentena eni contra ſententiam non
valeeet C. quan prnon
eſt nLj Sed contra iu-
eutumſic:vt Jo. l.
n paſten Sſi dannetur.
2Irem ſi iuraui me pa-
tronõ, pro patrono non
habebor quoad ſucce-
dendürſecus ſi ſentétia
pro me fératurere de
iure patr. l ſi turauro.
3Item ſententia nõ re-
tractatur per inſtrumẽ-
tà poſtreperta, niſi in
art lrr lulnn
patores & adere tud-
l ſſpi, ſecus in ſa-
n cramenrp avt infiol.
i r curabne
fauctoritatis el
ias muus ſenrentia. Quia minor
tis au- coutra eam reſtituitur:
vt ve C. Eiadurr iudper
maie eu mon coe
aux, eun que ra ſaetametumiveCſi
ae iguo, li ie
de deeaur tem iuſiuãdi
uaaa, tollit nauralé obliga-
Padſius ie veE-
t aatu-
on ſie in ſenten-
ſeutencia.
J Procuter
ier ulianus. 3. Item à iura-
miro non prouoearur,
e, qui die necreceditur uifiin ca-
auit piupei ſuut Cen lda à ſentéria
cnueniridal. ſie: & propter hoë di-
r cit, maisrémque, &c.
a Maiorémque. ſe. in
quibuſdam: vt modo di-
xi & eſt ratio quia piti-
tur auctoritate iudicis
approbãtis delationem,
& voluntate partiu
deferétum, & teferen-
tium: ſed res iuditata
ſolius iudicis auctori-
tare: idebque primum
plus valer:ve ar. ſuprà
le eden. L.ſi quis ex ar-
Seaarri. j Aéev S.
I aaraéqurémque haties
auctoritatem. Vide ſeri-
pra ad initium titnaC.
e Cun iſtius de n e ed. & iureiur.
Lvide J. codain CVIACIVS.
lat fr, bA Etprtor cJS
ſcilicet reus.
Dſinquendrb
oecio ampu-
tnda. ACCVRSIIS.
uramet in e T elatai. dato ſibr
tin l eanr iuramento.
ſa etiã inter¬-A Iuauorit
Pſfa poeſ r ſamiuondt aplee
d qui furauit. cius re.
r Tanſigere lait prator.
non licet de e Lerabit. ne erg,
hoe ſit, dixit conditione delata. Et ſic no, quod d aufertur ot-
crimine nõ in-
ae ir e aiſ di cedaul-
iorémque? habet auctoritatema
qua res iudicara.
Iuramento prastito, aduerſarie
deferente, ſtandum eſt in omnibus,
quoad ipſos litigantes, ſeus quoad
extrantos. h. d, vſque ad S. iurari.
BART.
III. VLPIANVE lbo vicenſimo-
ſecunde ad Edictum.
It prator: SrIs, cv
..QU0 o ATTVR, conNDI-
TIONR DELATA IVRAVERIT.
Eum, cum quo agetur, accipe-
re debemus ipſum reump. Nec
fruſtrà adiicitur, conditione dela-
ta, nam ſi reus iurauetit nemi-
ne ei iuſiurandum deferente,
prætor id iuſiurandum non tue-
bitur. ſibi enim iurauit alioquin
facillime quiſque ad iuſiuran-
dum déeurrens, nemine ſibi de-
ferente iuſiurandum, oneribus
actionum ſe liberabit.
1. J Quacunque autem actio-
ne quis conueniatur, ſi iuraue-
tit, proficiet ei iuſiurandum:
ſiue in perſonam, ſiue in rem,
ſiue in factum, ſiue poenalif
actione, vel quauis alia agature,
ſiue de interdicto. 2. J Sed & ſi
de conditione perſonæ fuerit
iuratum, prtor iuſiurandum
tuebitur:vt pura detuli iuſiurã-
dum, & iuraſti in poreſtate mea
te non eſſe: tuendum erit iuſiu-
randum. 3. q Vnde Marcellus
ſeribit: etiam de eo iurari poſ-
ſe, an pregnas ſit mulier, vel
non ſir:& iuriiurando ſtandum.
Denique ait, ſi de poſſeſſione h
erat quaeſtio, ſeruari oportere:
ſi forte quaſi pragnans ire in
poſſeſſionem volebat: & chm
ei contradiceretur , vel ipſa iu-
rauit * ſe prægnantem, vel con-
tra éam l iuratum eſt. nam ſi
ipſa, ibit in poſſeſſionem ſine
metu: ſi contra eam, non ibit,
quamuis vere pragnas fuerit.
Proderirque (inquit Marcellus)
7
De iureiurando, &d
non eſſez maitus, & veritas potea patdret Etde ; vin Di-
eee. de ſent. & re iatudLr. T’tee quid in cauſa conuer-
ſonis, & monachationie Vider quad ſit ſtandumevt C. du-
iaf poarnſe Sed die contra: vt auf.
ut lie ma aui. quivirô & ex confenſu ol vi.
Iulrepatl fa&:
mulieri iuranti iuſirandum, ne
conueniatur quaſi calumniæ
cauſa ventris nomine fuerit in
poſſeſione n, néve vim patiatur
in poſſeſſione. Sed an iuſiuran-
dum couſque proſit, vt poſt edi-
tum partum non quaratur e
eo editus, an non ſit cuius eſſe
dicitur, Marcellus tractat & ait
veritatem eſſe querendam:quia
iuſiurandum ’alteri neque pro-
deſ, neque nocet s. Marris igi-
tur iuſiurãdum partui non pro-
ficiet, nec nocebitP, ſi mater 1
detulerit, & iuretur ex eo pra-
gnas non eſſe.
Iurart debet eo modo, quo defer-
tur: dum tamen ſit modus licitus:
& postquam eſt iuratum, habetur
pro vers. hoc dicit cum l. ſequen.
vſque ad5 ſi nequeBART.
4. J Iurari autem oportet
ve delatum eſt iuſiurandumr
cœterûm ſi ego detuli vt per
Deum iurares, tu per caput tuu
iuraſti:
I111. PAVLVS lb otauodecime
ad Eum.
El fiorum morumt:
V. VLPIAVS libro vicenſimo-
ſecunds d Edictum.
On erit ratum’habendum
iuſiurandum. Quod ſi exe-
gi vt per t ſalute-tuam iu-
rares, & iuraſti, ſtabitur ſr.
Omne enim omnino licitum
iuſiurandum, per quod voluit
quis ſibi iurari, idoneum eſtt:
& fi ex eo fuerit iuratum, pr-
tor id tuebitur, 1. q Diuus Pius
iureiurando, quod propria ſu-
perſtitione iuratum eſt, ſtan-
dum reſcripſit. 2. J Dato t iu-
reiurando , non aliud qu-
ritur, quam an iuratu ſit: re-
tuenda eſtvt infrà ad Trebel ſed & ſi ante.
Si de poſſiſſine dan-
da umulierinomine ven-
tris.
iJoCtradieeretur quod
non ſit pragnans.
ii ipſa urauit.
ſeilicet ſe pragnante
eſſe.IOAN.
I ontra cam, ſ- iu-
ratum eſt.
m e couonetmab
coqui détulit. IO AN
n JInpoſſeſſime. & per
hoe iuſurandum pra-
ſumitur quodnon fue-
rit in calumnint& ſie nõ
conuenitur: vt Sde his,
qui nm, infa. l en. qua
aliàs actione in factum
vſque ad annû tenetur .
ad intereſſe. vJ. ſi mu.
venir. no. in poſſ.calum.
ceauſaids hanc autem.
& Sſi mulier & com-
petit & Sinterſſe.
Nocet ſc partuivt
jJeoAnam poſte c
ſſ j JiAm, ven¬.
ljSj& C. de tranſa.
traſa matru TSed hoc
fallit quando alins fin-
gitur non alius: quod
euenit ratione poreſta-lis el- ida
is painit, veldundode, aions poue-
vt jeudl ſeruuu ſ ad ſtatis. patri-
L qui ureſſe. qui ſuin el domn-
contrarz. à. Itemn te ſoitieit,
tione lociétarirer-
alubb & lſ dunS ios chryſ-
aam duenmiis que ſust i
al alërius
alteri.
Praſumiue
idem ſeu non
alis eſſe qui
x libi de
contrari. Irem ratione vigimitate ait
contractusr vr infae’ſi uu qui rud
au S Sſ ui luraurit, peuin ln mini-
éS Sarceust que eſt mis mauimſſe
contrà. 4. Item ratione rebus audater
procurationis:vt infeo. per Deumlu-
Ir oſau nrrtis qui eu uure rereier
amuumione. & SAn& ven, lcoré
ſy que ſunt ſmiliter ne lure ni-
contrari.A cEVRS. dem’audere.
p J Eue ocifirt hte quamui
Nor. ergo quid far faul nl qourir
Aum bmatris ili nu iſn ſe periu-
nocelet hie Sed contrà tdiuratn.
J de Carbon. edit.ljS. 4Cneur, trxa
iSol ibi contra ipſum eaa aaaxr.
Aliu erat ſententia lata inrr i
ſeis ſicontrae matren puon, & i¬
quia rone non noteer ’&imn vmnt
t hle dicitr. uutiplez
qVimater bene dico luurandon
nõnoecbit ſi matérce, aqus dierir
r T Auuuradn. ie lies a iee-
quando hereditas reſti- G. iua.,.
eapar.
ermre puens aſio delinquendi: ve Tuſt v apts ne an.
aſete de Eu J pnnd Sed aine hae peſon les ſmnt &e ſe ſpr. deuert
mie & de- Sed die ſuprà de odinatia, hle dé éxtraordinaria dicie: ſieut eſt
Ere iuamé. illa nau cau ſtb ve ſuprà nau eat ſtu ddemait pratir.
un Quidiu ciiiiali cauſaneſpondidem e ra
aire dierie amarlAmuenmt s in petrula éataildée enmnon Erentet aſ
nmend dee, adioin criminali qundo on ingeritur pora ſanguimisue *
tee confieer iranſigere Delatio tamen ſacramenti tenet tantbn
videur, ſed facta à parte parti, quia ſie non ridetur confiteri de crimine iu-
pouinegare, rando: imô negat: dun Sidem lulianu, icut qui
tueu geut tar iu.
amus ete iſe ’irit ann auer à auen in in iuria probatiomun monita
auſietimina. facilé decurret ad delationem uramenti in criminali: ſieit in
Imin pez pecuniatia cauſa: quia reus eſt abſoluendus crimine plené on
nierue, ie,,. probato; ve S Iren quid n cauſa matir
i u’iniena monaſl le ſ dedit ror uuiurandaun viro ve iuretus ſe
vers mairi¬ maritum non eſſezvideur quod non praiudicet, ſi poſtea veriras
inueniatur quod ſir mariteus. ſic enin eſſet, ſi iudiearetur quod
tle Balſa-
I.Non erit. JStabitur vt infrd eedlquiper ſalutem.
sNonerit ’aa maen iee à a ee pronhiberur rié mſi, nemnae.
t lidneum eſt niſi ſpeclaliter à iure prohibeaurert infr. a Tis:,
ailsgal &sae ô& laltaratie
em nor. bie, quod ſatis ceſ ſi Er aliquid ad voluntarem fnn nocet.
eius, eui fttve j deppunrrale ſſ ren Samms & jquai mudipp e lutaur rees
emus, vel h ſilu li un tue aiu&SSà & a &ui ſatſſrs euiaquie id
Suml j &n d Aran vur l’jis atueruns a’eons eeLv i tius volunnn
n Prria i. propria vana religionepura Apolinis, vel Dia- uccur.
ne ſed alibi non eſt, non & tunc pone caſum in Iudooiqui li-
iuret per Deum ſuum, vel Saraceno dſtandu eſt.
T Dat iureiurando Vide ſeripta ad l5. Cde reb res
iurande
E a urruraaddonon aluud ,e Afi eluobuonx iriatio tegu-
L nam peftea Sj & auu. nmrà de re infra de ltiter, non.
aitedii dauud ſooi f i aatunt Sed certé imd queritur anſiteq afienr del-
reuocatumivt Codau ſi quis luraiurando Item an ſit a eo delat de alis tamen
tum, qui poruit deferret J aolieſurandum jDic et
ai poreſt.
quod quiuſdr que-
iſtud, non nihil aliud excludit, niſi debiti queſtionemed & de roteſt.
biti