DOI Heft:
Heft 3
DOI Artikel:Philios, Demetrius: Dyo Eleusiniaka anaglypha
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38033#0257
ΔΤΟ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΚΑ ΑΝΑΓΛΥΦΑ
(ΓΙίναξ V καί VI)
Α
Το έν τώ δ'1,1 πίνακι άπεικονισμένον ανάγάυφον^ (relief) εύρέθη εν
Έλευσϊνι κατά το προπαρελθόν έτος ώς επικάλυμμα υδραγωγού ή,
όρθότερον είπεϊν, οχετού προς εκροήν των ύδάτων εις τά ύπ’ εμού
βυζαντινά χαλάσματα η ερείπια έπικληθέντα 2. Έκεΐ, ώς γνωστόν,
πολλά τινά εύρέθησαν τά λόγου άξια πράγματα, τούτο δε με ήνάγ-
κασε νάνασκάψω τον εκεί χώρον εις ικανόν βάθος, ώστε νά μη μοί
μέντ) πλέον αμφιβολία ότι χάριν οικονομίας καί άλλο τι έκεϊ τυχόν
τεθαμμένον, λόγου δ’ άξιον, δεν έπανεϊδε τό ©ώς· η εκεί σκάφη έγέ-
νετο, ώς φρονώ, τελεία' ει δέ τι είσέτι κρύπτεται, κρύπτεται πιθα-
νώς εις τούς τοίχους, ούς πάντας νά κατεδαφίσω δεν ήδυνάμην διά
πολλούς λόγους.
Ώς βλέπει ό αναγνώστης !ν τή είκόνι ή στήλη (λίθου πεντελικου;)
σώζεται ακέραια πλήν τής άνω άκρας γωνίας τής πρός τάριστερά του
θεατού άποκρουσθείσης3. "Υψος έ'χει ή στήλη 0,78, πλάτος 0,56
καί πάχος 0,12-0,13 Γ. Μ. ών τά 0,04 είναι τής γλυφής, αρχι-
τεκτονικόν δέ κόσμον άπλούστατον αλλά φαίνεται ότι τό άνω μέρος
αυτής έ'στεφέ ποτέ και αετός πρόσθετος, ήτοι εξ άλλου τεμαχίου λί-
θου πεποιημένος, διότι ή άνω τού νΰν γεισώματος επιφάνεια τού
1 Επίτηδες μεταχειρίζομαι την νεωτεριστικήν λέξιν άνάγίνφον διότι ή άρ·/αία
λέξις τύπος, δι’ ού δηλουνται κυρίως τά δμοια έργα, εν τή νεο^τέρα γλιόσση προσε'-
λαβε καί άλλας τινάς σημασίας καί εντεύθεν δυνατόν νά προέλθωσι παρεξηγήσεις.
2 Παράβ. Athen. Miltheilungen 1894 σελ. 175 καί τάς έκεΐ παραπομπάς.
3 Τό τεμάχιον σώζεται καί προσαρμόζει, άλλ’οχι ολόκληρον ώστε κατά τά έμπροσ-
θεν μένει πάντοτε χάσμα1 εκ παραδρομής δέ δεν συμπεριελήμΟη εις την εικόνα.
ATHEN. MITTHEILUNGEN XX. 17
(ΓΙίναξ V καί VI)
Α
Το έν τώ δ'1,1 πίνακι άπεικονισμένον ανάγάυφον^ (relief) εύρέθη εν
Έλευσϊνι κατά το προπαρελθόν έτος ώς επικάλυμμα υδραγωγού ή,
όρθότερον είπεϊν, οχετού προς εκροήν των ύδάτων εις τά ύπ’ εμού
βυζαντινά χαλάσματα η ερείπια έπικληθέντα 2. Έκεΐ, ώς γνωστόν,
πολλά τινά εύρέθησαν τά λόγου άξια πράγματα, τούτο δε με ήνάγ-
κασε νάνασκάψω τον εκεί χώρον εις ικανόν βάθος, ώστε νά μη μοί
μέντ) πλέον αμφιβολία ότι χάριν οικονομίας καί άλλο τι έκεϊ τυχόν
τεθαμμένον, λόγου δ’ άξιον, δεν έπανεϊδε τό ©ώς· η εκεί σκάφη έγέ-
νετο, ώς φρονώ, τελεία' ει δέ τι είσέτι κρύπτεται, κρύπτεται πιθα-
νώς εις τούς τοίχους, ούς πάντας νά κατεδαφίσω δεν ήδυνάμην διά
πολλούς λόγους.
Ώς βλέπει ό αναγνώστης !ν τή είκόνι ή στήλη (λίθου πεντελικου;)
σώζεται ακέραια πλήν τής άνω άκρας γωνίας τής πρός τάριστερά του
θεατού άποκρουσθείσης3. "Υψος έ'χει ή στήλη 0,78, πλάτος 0,56
καί πάχος 0,12-0,13 Γ. Μ. ών τά 0,04 είναι τής γλυφής, αρχι-
τεκτονικόν δέ κόσμον άπλούστατον αλλά φαίνεται ότι τό άνω μέρος
αυτής έ'στεφέ ποτέ και αετός πρόσθετος, ήτοι εξ άλλου τεμαχίου λί-
θου πεποιημένος, διότι ή άνω τού νΰν γεισώματος επιφάνεια τού
1 Επίτηδες μεταχειρίζομαι την νεωτεριστικήν λέξιν άνάγίνφον διότι ή άρ·/αία
λέξις τύπος, δι’ ού δηλουνται κυρίως τά δμοια έργα, εν τή νεο^τέρα γλιόσση προσε'-
λαβε καί άλλας τινάς σημασίας καί εντεύθεν δυνατόν νά προέλθωσι παρεξηγήσεις.
2 Παράβ. Athen. Miltheilungen 1894 σελ. 175 καί τάς έκεΐ παραπομπάς.
3 Τό τεμάχιον σώζεται καί προσαρμόζει, άλλ’οχι ολόκληρον ώστε κατά τά έμπροσ-
θεν μένει πάντοτε χάσμα1 εκ παραδρομής δέ δεν συμπεριελήμΟη εις την εικόνα.
ATHEN. MITTHEILUNGEN XX. 17