DOI Artikel:
Recenzje - Polemiki
DOI Artikel:Myszkówna, Halina: Przerysy i kopie w zasobach Archiwum Drezdeńskiego a atrybucje przyjęte na ich podstawie przez Waltera Hentschla
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.47895#0393
RECENZJE — POLEMIKI
U. 10. Ujazdów, projekt przebudowy
zamku na kościół Zmartwychwstania,
przekrój, plansza albumowa, Staats-
archw Dresden, VII, 89, nr 3, Blatt 14.
(Fot. W. Wolny, neg. Muz. Hist. m.st.
Warszawy)
ta Zmartwychwstania w Ujazdowie. Nie jest to prze-
konywające, bo projekty 'te zostały Jauchowi przypi-
sane przez Heńtschla bez dostatecznych przesłanek
archiwalnych. Sam fakt zachowania się w Archiwum
Drezdeńskim rysunków kościoła bonifratrów nie mo-
że być wystarczającym dowodem wiązania projektu
z osobą Jaucha. Rysunki te niewątpliwie wykonano
w jego pracowni. Cechy formalne rysunków można
odnieść do Jaucha, ale tylko jako kopisty, a nie ar-
chitekta. Chyba więc bezpodstawnie w książce za-
tytułowanej Die sdchsische Baukunst des 18. Jahrhun-
derts in Polen znalazł się rozdział poświęcony (zabu-
dowaniom bonifraterskim w Warszawie.
W „albumie” zawierającym widoki kościołów war-
szawskich znajduje się rysunek ukazujący fasadę ko-
ścioła św. Krzyża. Prof. Hentschel słusznie stwierdził,
że dawniejsza atryibucja Husarskiego11 przypisująca
autorstwo tego projektu Jauchowi nie może być utrzy-
mana 12. Prof. Hentschel uznał rysunek za inwentary-
zację sporządzoną przez Jaucha. Gdyby wcześniej by-
ło wiadomo, że rysunek fasady kościoła jest jedynie
przerysem Wchodzącym w skład reprezentacyjnej se-
rii albumowej, nie powtórzono by prawdopodobnie
błędu Husarskiego. Przerys ten wykonał Jauch na
podstawie projektu jakiegoś innego architekta, być
u W. HUSARSKI, Jan Joachim Daniel Jauch, dyrektor
budowli za czasów saskich, „Prace Kom. Hist. Sztuki w Pol-
sce” n, 1922, s. 54.
U. 11. Ujazdów, projekt przebudowy
zamku na kościół Zwartwychwstania,
przekrój przez część kopułową, rzut
i widok piramidy, plansza albumowa,
Staatsarchw Dresden, VII, 89, nr 3,
Blatt 15. (Fot. W. Wolny, neg. Muz.
Hist. m.st. Warszawy)
może Józefa Szymona Belottiego. Ponadto „delinea-
cja fasady”, za którą płacili Jauchowi Misjonarze,
najpewniej nie jest tym samym rysunkiem, na który
powołuje się E. Karwacka-Kowalczykowa13.
Najlepszym przykładem potwierdzającym, że se-
rie albumowe nie były dokumentacją projektów Jau-
cha, jak twierdzi Hentschel, lecz były to reprezenta-
cyjne albumy, do których robiono przerysy projektów
lub pomiarów innych architektów, jest grupa rysun-
ków dotyczących Marywilu, w której zachowały się
oryginalne rysunki pomiarowe sporządzone przez J.
Z. Deybla (ił. 1, 2) i przez niego sygnowane oraz plan-
sze albumowe sporządzone w pracowni Jaucha na
12 HENTSCHEL, jw., S. 46.
13 E. KARWACKA-KOWALCZYKOWA, Projekt Jaucha na
fasadę kościoła św. Krzyża w Warszawie, „Biul. Hist. Sztu-
ki” XXIX, 1967, nr 3, s. 400—404.
.383
U. 10. Ujazdów, projekt przebudowy
zamku na kościół Zmartwychwstania,
przekrój, plansza albumowa, Staats-
archw Dresden, VII, 89, nr 3, Blatt 14.
(Fot. W. Wolny, neg. Muz. Hist. m.st.
Warszawy)
ta Zmartwychwstania w Ujazdowie. Nie jest to prze-
konywające, bo projekty 'te zostały Jauchowi przypi-
sane przez Heńtschla bez dostatecznych przesłanek
archiwalnych. Sam fakt zachowania się w Archiwum
Drezdeńskim rysunków kościoła bonifratrów nie mo-
że być wystarczającym dowodem wiązania projektu
z osobą Jaucha. Rysunki te niewątpliwie wykonano
w jego pracowni. Cechy formalne rysunków można
odnieść do Jaucha, ale tylko jako kopisty, a nie ar-
chitekta. Chyba więc bezpodstawnie w książce za-
tytułowanej Die sdchsische Baukunst des 18. Jahrhun-
derts in Polen znalazł się rozdział poświęcony (zabu-
dowaniom bonifraterskim w Warszawie.
W „albumie” zawierającym widoki kościołów war-
szawskich znajduje się rysunek ukazujący fasadę ko-
ścioła św. Krzyża. Prof. Hentschel słusznie stwierdził,
że dawniejsza atryibucja Husarskiego11 przypisująca
autorstwo tego projektu Jauchowi nie może być utrzy-
mana 12. Prof. Hentschel uznał rysunek za inwentary-
zację sporządzoną przez Jaucha. Gdyby wcześniej by-
ło wiadomo, że rysunek fasady kościoła jest jedynie
przerysem Wchodzącym w skład reprezentacyjnej se-
rii albumowej, nie powtórzono by prawdopodobnie
błędu Husarskiego. Przerys ten wykonał Jauch na
podstawie projektu jakiegoś innego architekta, być
u W. HUSARSKI, Jan Joachim Daniel Jauch, dyrektor
budowli za czasów saskich, „Prace Kom. Hist. Sztuki w Pol-
sce” n, 1922, s. 54.
U. 11. Ujazdów, projekt przebudowy
zamku na kościół Zwartwychwstania,
przekrój przez część kopułową, rzut
i widok piramidy, plansza albumowa,
Staatsarchw Dresden, VII, 89, nr 3,
Blatt 15. (Fot. W. Wolny, neg. Muz.
Hist. m.st. Warszawy)
może Józefa Szymona Belottiego. Ponadto „delinea-
cja fasady”, za którą płacili Jauchowi Misjonarze,
najpewniej nie jest tym samym rysunkiem, na który
powołuje się E. Karwacka-Kowalczykowa13.
Najlepszym przykładem potwierdzającym, że se-
rie albumowe nie były dokumentacją projektów Jau-
cha, jak twierdzi Hentschel, lecz były to reprezenta-
cyjne albumy, do których robiono przerysy projektów
lub pomiarów innych architektów, jest grupa rysun-
ków dotyczących Marywilu, w której zachowały się
oryginalne rysunki pomiarowe sporządzone przez J.
Z. Deybla (ił. 1, 2) i przez niego sygnowane oraz plan-
sze albumowe sporządzone w pracowni Jaucha na
12 HENTSCHEL, jw., S. 46.
13 E. KARWACKA-KOWALCZYKOWA, Projekt Jaucha na
fasadę kościoła św. Krzyża w Warszawie, „Biul. Hist. Sztu-
ki” XXIX, 1967, nr 3, s. 400—404.
.383