IN MEMORIAM
zabytków, inwentaryzacji, polskiej sztuki ludowej
i nauk pomocniczych historii sztuki. Był dziekanem
Wydziału Nauk Humanistycznych KUL w latach
1964—1966, a w maju 1966 roku Senat Akademicki
wybrał go jednogłośnie rektorem Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego.
Był członkiem Stowarzyszenia Historyków
Sztuki, Towarzystwa Naukowego KUL, Komisji
Episkopatu Polski do spraw Sztuki Kościelnej,
a w latach 1976—1984 przewodniczył Komitetowi
Nagrody im. Błogosławionego Brata Alberta —
Adama Chmielowskiego, przyznawanej za wybitne
osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej.
Ksiądz Profesor pozostawił ponad 100 publikacji
naukowych i innych, w tym wiele książek, wyda-
nych w kraju i za granicą, głównie w Italii. Nie-
zwykłą popularność zyskała w większości napisana,
a w całości przez niego zredagowana praca zbiorowa
Sacrum Poloniae Millennium, wydana w języku
włoskim w Rzymie w 1966 r. W latach 1962 —1971
opublikował w ,,L'Osservatore Romano" cykl
kilkudziesięciu artykułów, poświęconych polskiej
kulturze, sztuce religijnej i tradycji narodowej.
W roku 1979 wydał w Rzymie w języku włoskim,
a następnie w Warszawie po polsku, niezwykle
interesującą książkę: Polskie oblicze dzisiejszego
Chrystusa. Ostatnio zaś ukazała się nakładem
Redakcji Wydawnictw KUL obszerna i bogato
ilustrowana pozycja jego autorstwa: Ilustracje
świąt kościelnych w polskiej sztuce (1987). Znaczna
część jego publikacji poświęcona jest problemom,
związanym z postacią, kultem i wyobrażeniami
plastycznymi NMarii Panny, jak również zagad-
nieniom muzealnictwa, ochrony zabytków, sztuce
średniowiecznej, ludowej i formom nowoczesnym
we współczesnej polskiej sztuce sakralnej oraz
różnorodnym problemom polskiej sztuki ludowej.
Ks. Profesor Smoleń był również autorem
Norm postępowania w sprawach sztuki kościelnej,
wydanych przez Konferencję Episkopatu Polski
25 stycznia 1973 roku i od tamtej pory obowiązu-
jących. Pisał również liczne ekspertyzy artystyczno-
-ikonograficzne, na podstawie których Stolica
Apostolska wydawała decyzje o koronacji obrazów
i rzeźb religijnych słynących łaskami.
Owocem pracy dydaktycznej Księdza Profesora
jest ponad 200 napisanych pod jego kierunkiem
prac magisterskich i kilkanaście rozpraw doktor-
skich. Jego też zasługą było zorganizowanie w la-
tach 1969 i 1971 ogólnopolskich sesji naukowych
na Jasnej Górze pod osobistym protektoratem
Prymasa Polski Księdza Stefana Kardynała Wy-
szyńskiego, które dały początek naukowej inwen-
taryzacji tak ogromnego i niezwykle cennego
zespołu zabytków polskiej kultury narodowej,
gromadzonych przez wieki w klasztorze oo paulinów.
W kwietniu 1980 roku zorganizował w War-
szawie ogólnopolską konferencję naukową na temat
„Zabytki sztuki sakralnej — dobrem kultury
narodowej" z udziałem wybitnych historyków
sztuki i etnografów oraz księży, zajmujących się
problematyką sztuki kościelnej. Wszystkie referaty,
zaprezentowane podczas konferencji, zostały sta-
raniem Ks. Smolenia w całości opublikowane
w miesięczniku „Materiały Problemowe" (nr 6,
7 i 8, 1980).
Rokrocznie też organizował i prowadził stu-
denckie praktyki muzealne i inwentaryzacyjne,
objazdy naukowe oraz sesje regionalne poświęco-
ne polskiej sztuce religijnej i ludowej.
Jego zajęcia uniwersyteckie pełne były głę-
bokiej i rzetelnej wiedzy, a zarazem błyskotliwego
dowcipu, pięknych przypowieści i komentarzy,
niezwykle poszerzających wiedzę ogólną słuchaczy
oraz ułatwiających zrozumienie najbardziej za-
wiłych i trudnych problemów fachowych. Działal-
ność naukowa, dydaktyczna i administracyjna
nie spowodowała zaniedbań w pracy kapłańskiej.
Ks. Profesor chętnie i często wyjeżdżał z pomocą
duszpasterską, wygłaszał homilie pełne mądrości,
dobroci serca oraz ogromnego przywiązania do
Kościoła i Ojczyzny.
Zmarł w Lublinie 20 czerwca 1988 roku, w wieku
lat 74, a pochowany został, zgodnie ze swą wolą,
w rodzinnej miejscowości Męcina. Uroczystości
pogrzebowe odbyły się 28 czerwca 1988 z udziałem
kapłanów diecezji tarnowskiej, z ks. bp. Piotrem
Bednarczykiem, sufraganem tarnowskim, towa-
rzyszy broni z oddziałów Armii Krajowej, wycho-
wanków i młodzieży akademickiej. Odszedł człowiek
wielkiego charakteru i wiedzy a zarazem ujmujący
swą skromnością i pokorą.
Tadeusz Adamek
217
zabytków, inwentaryzacji, polskiej sztuki ludowej
i nauk pomocniczych historii sztuki. Był dziekanem
Wydziału Nauk Humanistycznych KUL w latach
1964—1966, a w maju 1966 roku Senat Akademicki
wybrał go jednogłośnie rektorem Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego.
Był członkiem Stowarzyszenia Historyków
Sztuki, Towarzystwa Naukowego KUL, Komisji
Episkopatu Polski do spraw Sztuki Kościelnej,
a w latach 1976—1984 przewodniczył Komitetowi
Nagrody im. Błogosławionego Brata Alberta —
Adama Chmielowskiego, przyznawanej za wybitne
osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej.
Ksiądz Profesor pozostawił ponad 100 publikacji
naukowych i innych, w tym wiele książek, wyda-
nych w kraju i za granicą, głównie w Italii. Nie-
zwykłą popularność zyskała w większości napisana,
a w całości przez niego zredagowana praca zbiorowa
Sacrum Poloniae Millennium, wydana w języku
włoskim w Rzymie w 1966 r. W latach 1962 —1971
opublikował w ,,L'Osservatore Romano" cykl
kilkudziesięciu artykułów, poświęconych polskiej
kulturze, sztuce religijnej i tradycji narodowej.
W roku 1979 wydał w Rzymie w języku włoskim,
a następnie w Warszawie po polsku, niezwykle
interesującą książkę: Polskie oblicze dzisiejszego
Chrystusa. Ostatnio zaś ukazała się nakładem
Redakcji Wydawnictw KUL obszerna i bogato
ilustrowana pozycja jego autorstwa: Ilustracje
świąt kościelnych w polskiej sztuce (1987). Znaczna
część jego publikacji poświęcona jest problemom,
związanym z postacią, kultem i wyobrażeniami
plastycznymi NMarii Panny, jak również zagad-
nieniom muzealnictwa, ochrony zabytków, sztuce
średniowiecznej, ludowej i formom nowoczesnym
we współczesnej polskiej sztuce sakralnej oraz
różnorodnym problemom polskiej sztuki ludowej.
Ks. Profesor Smoleń był również autorem
Norm postępowania w sprawach sztuki kościelnej,
wydanych przez Konferencję Episkopatu Polski
25 stycznia 1973 roku i od tamtej pory obowiązu-
jących. Pisał również liczne ekspertyzy artystyczno-
-ikonograficzne, na podstawie których Stolica
Apostolska wydawała decyzje o koronacji obrazów
i rzeźb religijnych słynących łaskami.
Owocem pracy dydaktycznej Księdza Profesora
jest ponad 200 napisanych pod jego kierunkiem
prac magisterskich i kilkanaście rozpraw doktor-
skich. Jego też zasługą było zorganizowanie w la-
tach 1969 i 1971 ogólnopolskich sesji naukowych
na Jasnej Górze pod osobistym protektoratem
Prymasa Polski Księdza Stefana Kardynała Wy-
szyńskiego, które dały początek naukowej inwen-
taryzacji tak ogromnego i niezwykle cennego
zespołu zabytków polskiej kultury narodowej,
gromadzonych przez wieki w klasztorze oo paulinów.
W kwietniu 1980 roku zorganizował w War-
szawie ogólnopolską konferencję naukową na temat
„Zabytki sztuki sakralnej — dobrem kultury
narodowej" z udziałem wybitnych historyków
sztuki i etnografów oraz księży, zajmujących się
problematyką sztuki kościelnej. Wszystkie referaty,
zaprezentowane podczas konferencji, zostały sta-
raniem Ks. Smolenia w całości opublikowane
w miesięczniku „Materiały Problemowe" (nr 6,
7 i 8, 1980).
Rokrocznie też organizował i prowadził stu-
denckie praktyki muzealne i inwentaryzacyjne,
objazdy naukowe oraz sesje regionalne poświęco-
ne polskiej sztuce religijnej i ludowej.
Jego zajęcia uniwersyteckie pełne były głę-
bokiej i rzetelnej wiedzy, a zarazem błyskotliwego
dowcipu, pięknych przypowieści i komentarzy,
niezwykle poszerzających wiedzę ogólną słuchaczy
oraz ułatwiających zrozumienie najbardziej za-
wiłych i trudnych problemów fachowych. Działal-
ność naukowa, dydaktyczna i administracyjna
nie spowodowała zaniedbań w pracy kapłańskiej.
Ks. Profesor chętnie i często wyjeżdżał z pomocą
duszpasterską, wygłaszał homilie pełne mądrości,
dobroci serca oraz ogromnego przywiązania do
Kościoła i Ojczyzny.
Zmarł w Lublinie 20 czerwca 1988 roku, w wieku
lat 74, a pochowany został, zgodnie ze swą wolą,
w rodzinnej miejscowości Męcina. Uroczystości
pogrzebowe odbyły się 28 czerwca 1988 z udziałem
kapłanów diecezji tarnowskiej, z ks. bp. Piotrem
Bednarczykiem, sufraganem tarnowskim, towa-
rzyszy broni z oddziałów Armii Krajowej, wycho-
wanków i młodzieży akademickiej. Odszedł człowiek
wielkiego charakteru i wiedzy a zarazem ujmujący
swą skromnością i pokorą.
Tadeusz Adamek
217