ALEKSANDRA MARIA ŚWIECHOWSKA
(1920—1989)
Aleksandra Maria Świechowska urodziła się 24
września 1920 r. w Poznaniu jako córka Witolda
Jeszke i Ireny z domu Kowalewicz. Obie rodziny
pochodzą z kresów zachodnich. Rodzina ojca,
szlacheckie odgałęzienie łużyckiego rodu Jeszków,
osiadła w powiecie gnieźnieńskim. Rodzina matki
mieszkała we Wschowie. Ojciec, piłsudczyk, już
w gimnazjum był uczestnikiem organizacji nie-
podległościowych. Wybitny prawnik, był posłem,
a następnie senatorem drugiej Rzeczypospolitej.
Z Bliskiego Wschodu przeszedł cały szlak bojowy
armii Andersa. Matka w czasie powstania wielko-
polsldego 1918 r. internowana była przez Niemców
w Głogowie, a po upływie dwudziestu lat znalazła
się wraz z Córką znów w obozie niemieckim, gdzie
przy końcu 1939 r. trafiła większość elity poznań-
skiej.
Wysiedlona wraz z matką do Radomska w Ge-
neralnej Guberni Aleksandra Świechowska brała
udział w ruchu oporu jako żołnierz Armii Krajo-
wej.
Celująca maturzystka w Lic. Ogólnokszt. im.
Generałowej Zamoyskiej w Poznaniu w 1939 r.
jak całe jej pokolenie, musiała długo czekać na
rozpoczęcie regularnych studiów. O kierunku za-
interesowań miały zadecydować wrażenia małej
dziewczynki zwiedzającej wraz z Rodzicami Bis-
kupin. Po okupacyjnych studiacli polonistycznych
na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim w Często-
chowie, podjęła po wyzwoleniu studia z historii
sztuki na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poz-
naniu. Pracę magisterską pt. Wielkopolska rzeźba
drewniana gotycka ukończyła w 1950 r. pod kie-
runkiem ks. prof. Szczęsnego Dettloffa. Równo-
cześnie słuchała wykładów prof. Józefa Kostrzew-
wskiego i odbyła praktyki w Biskupinie i Wenecji
(pow. Żnin). Oba kierunki studiów kontynuowała
w pracy zawodowej. Przygotowanie w dziedzinie
historii sztuki było nieomal conditio sine qua non
dla prac archeologicznych, które Aleksandra Świe-
chowska prowadziła po przeniesieniu się do Warsza-
wy w 1950 r. wraz z poślubionym w 1949 r. mężem
346
(1920—1989)
Aleksandra Maria Świechowska urodziła się 24
września 1920 r. w Poznaniu jako córka Witolda
Jeszke i Ireny z domu Kowalewicz. Obie rodziny
pochodzą z kresów zachodnich. Rodzina ojca,
szlacheckie odgałęzienie łużyckiego rodu Jeszków,
osiadła w powiecie gnieźnieńskim. Rodzina matki
mieszkała we Wschowie. Ojciec, piłsudczyk, już
w gimnazjum był uczestnikiem organizacji nie-
podległościowych. Wybitny prawnik, był posłem,
a następnie senatorem drugiej Rzeczypospolitej.
Z Bliskiego Wschodu przeszedł cały szlak bojowy
armii Andersa. Matka w czasie powstania wielko-
polsldego 1918 r. internowana była przez Niemców
w Głogowie, a po upływie dwudziestu lat znalazła
się wraz z Córką znów w obozie niemieckim, gdzie
przy końcu 1939 r. trafiła większość elity poznań-
skiej.
Wysiedlona wraz z matką do Radomska w Ge-
neralnej Guberni Aleksandra Świechowska brała
udział w ruchu oporu jako żołnierz Armii Krajo-
wej.
Celująca maturzystka w Lic. Ogólnokszt. im.
Generałowej Zamoyskiej w Poznaniu w 1939 r.
jak całe jej pokolenie, musiała długo czekać na
rozpoczęcie regularnych studiów. O kierunku za-
interesowań miały zadecydować wrażenia małej
dziewczynki zwiedzającej wraz z Rodzicami Bis-
kupin. Po okupacyjnych studiacli polonistycznych
na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim w Często-
chowie, podjęła po wyzwoleniu studia z historii
sztuki na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poz-
naniu. Pracę magisterską pt. Wielkopolska rzeźba
drewniana gotycka ukończyła w 1950 r. pod kie-
runkiem ks. prof. Szczęsnego Dettloffa. Równo-
cześnie słuchała wykładów prof. Józefa Kostrzew-
wskiego i odbyła praktyki w Biskupinie i Wenecji
(pow. Żnin). Oba kierunki studiów kontynuowała
w pracy zawodowej. Przygotowanie w dziedzinie
historii sztuki było nieomal conditio sine qua non
dla prac archeologicznych, które Aleksandra Świe-
chowska prowadziła po przeniesieniu się do Warsza-
wy w 1950 r. wraz z poślubionym w 1949 r. mężem
346