MICHAIŁ N. MIKISZATIEV
Ił. 24. Oranienbaum. Pałac Mienszykowa. Pawilon cerkiewny
(1710—1727), architekci Andreas Schluter, Gotfryd Schddel
i Giovanni Fontana. Fragment ryciny F. Wnukowa i N. Czel-
nokowa, wg rys. M. Machajewa, 1755—1759.
przyspieszeniem, architektura ruska już u schyłku
XVII w. coraz aktywniej wchłaniała i przyswajała
w praktyce podobne wzory, czerpiąc ze skarbnicy
niemal współczesnych osiągnięć architektury euro-
pejskiej — jak poprzednio, przede wszystkim
z architektury krajów Europy środkowej, północ-
nej i wschodniej.
Tylko dwa przykłady. Autorowi niniejszej pra-
cy udało się ustalić, że nadbudowana w końcu
XVII w. (zapewne na polecenie młodego Piotra I)
wieża Kacza (Uticzja) Ławry Troice-Siergijewej
powtarza formy nie tylko wieży ratusza w Maast-
richt, co odnotował już W. W. Zgura26, ale także
wieży innej budowli holenderskiej — Swanenburga.
Obie zbudowano według projektu Pietera Posta,
jednego z najwybitniejszych architektów klasycyz-
mu holenderskiego połowy XVII w. Projekty obu
dzieł wydawane były wielokrotnie w albumach
rytowniczych projektów Posta. Jeden z nich za-
chował się w bibliotece Piotra I27.
Drugi przykład — uderzające podobieństwo
cerkwi Nikolskicj w Połtiewic, zbudowanej w roku
1706 na zamówienie admirała Fiodora Apraksina,
z kościołem Świętej Trójcy (Dreifaltigkeitskirche)
w Carlsfeld w Saksonii. Zbudował ją w latacli
osiemdziesiątych XVII w. Gotfried Roth, któremu
być może pomagał młody Georg Ber28. W odróż-
nieniu od pierwszego przykładu, nic mamy do-
wodów na to, że budowniczowie moskiewscy ko-
li. 25. Leningrad. Dziedziniec Ławry Aleksandronewskiej'
architekci Domenico Trezzini (Korpus Duchowski, 1717)'
I. D. Rastorgujew (Korpus Prosfory i przybudówka do cerkwi
Blagowieszczeńskiej, lata sześćdziesiąte XVIII w.).
262
Ił. 24. Oranienbaum. Pałac Mienszykowa. Pawilon cerkiewny
(1710—1727), architekci Andreas Schluter, Gotfryd Schddel
i Giovanni Fontana. Fragment ryciny F. Wnukowa i N. Czel-
nokowa, wg rys. M. Machajewa, 1755—1759.
przyspieszeniem, architektura ruska już u schyłku
XVII w. coraz aktywniej wchłaniała i przyswajała
w praktyce podobne wzory, czerpiąc ze skarbnicy
niemal współczesnych osiągnięć architektury euro-
pejskiej — jak poprzednio, przede wszystkim
z architektury krajów Europy środkowej, północ-
nej i wschodniej.
Tylko dwa przykłady. Autorowi niniejszej pra-
cy udało się ustalić, że nadbudowana w końcu
XVII w. (zapewne na polecenie młodego Piotra I)
wieża Kacza (Uticzja) Ławry Troice-Siergijewej
powtarza formy nie tylko wieży ratusza w Maast-
richt, co odnotował już W. W. Zgura26, ale także
wieży innej budowli holenderskiej — Swanenburga.
Obie zbudowano według projektu Pietera Posta,
jednego z najwybitniejszych architektów klasycyz-
mu holenderskiego połowy XVII w. Projekty obu
dzieł wydawane były wielokrotnie w albumach
rytowniczych projektów Posta. Jeden z nich za-
chował się w bibliotece Piotra I27.
Drugi przykład — uderzające podobieństwo
cerkwi Nikolskicj w Połtiewic, zbudowanej w roku
1706 na zamówienie admirała Fiodora Apraksina,
z kościołem Świętej Trójcy (Dreifaltigkeitskirche)
w Carlsfeld w Saksonii. Zbudował ją w latacli
osiemdziesiątych XVII w. Gotfried Roth, któremu
być może pomagał młody Georg Ber28. W odróż-
nieniu od pierwszego przykładu, nic mamy do-
wodów na to, że budowniczowie moskiewscy ko-
li. 25. Leningrad. Dziedziniec Ławry Aleksandronewskiej'
architekci Domenico Trezzini (Korpus Duchowski, 1717)'
I. D. Rastorgujew (Korpus Prosfory i przybudówka do cerkwi
Blagowieszczeńskiej, lata sześćdziesiąte XVIII w.).
262