DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Wiecińska, Izabella: Hiszpańscy malarze martwych natur I połowy wieku XVII: Wystawa w Kimbell Art Museum w Fort Worth
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48740#0326
RECENZJE — WYSTAWY
11. 7. Juan Fernandez, El Labrador, Wazon z kwiatami, 1636 r.
Kolekcja prywatna, Haga.
razów: unas seis tablas pequenas de frutas diferentes
y abes. Ósmy hrabia Beneventu, którego zbiory
w 1611 r. składały się wyłącznie z obrazów o tema-
tyce religijnej, w 1614 r. dołączył do nich 1 martwą
naturę, a Juan de Aeuna, markiz El Valle, w 1617
posiadał już 14 płócien dodanych do 7 bodegones
nabytych wcześniej. Kolekcjonowanie martwych
natur stawało się coraz bardziej modne nie tylko
na dworze, ich nabywcami byli również i przed-
stawiciele zamożnego mieszczaństwa. Jak zaob-
serwowała Sarah Schroth począwszy od końca
XVI wieku wyraźnie zwiększa się liczba obrazów
o charakterze świeckim, w czym upatruje wzrost
tendencji laickich kształtujących gust najbardziej
oświeconych warstw społeczeństwa hiszpańskiego.
*
W ciągu wieku XVI pojawiły się w Hiszpanii
pierwsze martwe natury traktowane jako odrębne
przedstawienia. Przyczynił się do tego import dzieł
malarzy lombardzkich (Fede Galizii, Panfilo Nuvo-
lonc, Ambrogio Figino, Vincenzo Campiego) oraz
impulsy docierające z krajów niderlandzkich, z któ-
rymi Hiszpania utrzymywała ścisłe kontakty po-
lityczne i gospodarcze. Niestety nie znamy żad-
nego obrazu, który moglibyśmy wiązać z pionier-
skim okresem rozwoju tego gatunku malarskiego na
półwyspie iberyjskim. Możemy się więc opierać
tylko na tekstach literackich dotyczących historii
sztuki. Andrć Felibien w swoich Entretiens (wyd.
1666) wychwala niejakiego Juana dc Labrador uro-
dzonego w 1531 r. w Jaraicejo (Extremadura),
a zmarłego w Madrycie około roku 1600. Natomiast
Francisco Pacheco w Arie de la Pintura (1649) jako
pierwszego malarza martwych natur wymienia Blas
de Prado urodzonego w Toledo około 1545 r., a zmar-
łego około 1600 w Madrycie. Do naszych czasów
dotrwały jednak dopiero kompozycje Juana Sanchez
Cotana (1560—1627), który wywarł decydujący
11. 8. Francisco de Burgos Mantilla, Martwa natura z suszonymi owocami, 1631 r.. Yale
University Art Gallery, New Haven, Connecticut.
308
11. 7. Juan Fernandez, El Labrador, Wazon z kwiatami, 1636 r.
Kolekcja prywatna, Haga.
razów: unas seis tablas pequenas de frutas diferentes
y abes. Ósmy hrabia Beneventu, którego zbiory
w 1611 r. składały się wyłącznie z obrazów o tema-
tyce religijnej, w 1614 r. dołączył do nich 1 martwą
naturę, a Juan de Aeuna, markiz El Valle, w 1617
posiadał już 14 płócien dodanych do 7 bodegones
nabytych wcześniej. Kolekcjonowanie martwych
natur stawało się coraz bardziej modne nie tylko
na dworze, ich nabywcami byli również i przed-
stawiciele zamożnego mieszczaństwa. Jak zaob-
serwowała Sarah Schroth począwszy od końca
XVI wieku wyraźnie zwiększa się liczba obrazów
o charakterze świeckim, w czym upatruje wzrost
tendencji laickich kształtujących gust najbardziej
oświeconych warstw społeczeństwa hiszpańskiego.
*
W ciągu wieku XVI pojawiły się w Hiszpanii
pierwsze martwe natury traktowane jako odrębne
przedstawienia. Przyczynił się do tego import dzieł
malarzy lombardzkich (Fede Galizii, Panfilo Nuvo-
lonc, Ambrogio Figino, Vincenzo Campiego) oraz
impulsy docierające z krajów niderlandzkich, z któ-
rymi Hiszpania utrzymywała ścisłe kontakty po-
lityczne i gospodarcze. Niestety nie znamy żad-
nego obrazu, który moglibyśmy wiązać z pionier-
skim okresem rozwoju tego gatunku malarskiego na
półwyspie iberyjskim. Możemy się więc opierać
tylko na tekstach literackich dotyczących historii
sztuki. Andrć Felibien w swoich Entretiens (wyd.
1666) wychwala niejakiego Juana dc Labrador uro-
dzonego w 1531 r. w Jaraicejo (Extremadura),
a zmarłego w Madrycie około roku 1600. Natomiast
Francisco Pacheco w Arie de la Pintura (1649) jako
pierwszego malarza martwych natur wymienia Blas
de Prado urodzonego w Toledo około 1545 r., a zmar-
łego około 1600 w Madrycie. Do naszych czasów
dotrwały jednak dopiero kompozycje Juana Sanchez
Cotana (1560—1627), który wywarł decydujący
11. 8. Francisco de Burgos Mantilla, Martwa natura z suszonymi owocami, 1631 r.. Yale
University Art Gallery, New Haven, Connecticut.
308