Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki — 51.1989

DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:
Die Redaktion: Aleksandra Maria Świechowska: (1920-1989)
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48740#0366

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
IN MEMORIAM

odbudowę Zamku Królewskiego, przy aplauzie
kolegów i warszawiaków, którym udało się przenik-
nąć na teren zamkowy szczególnie strzeżony w tym
dniu.
Od pierwszych dni podtrzymywała sprawę
„Solidarności" jako przewodnicząca Związku w Mu-
zeum Historycznym m. Warszawy. Zapłaciła za to
odwiedzinami siedmiu wozów SB, których załoga
spenetrowała Jej mieszkanie przy ul. Zdrojowej.
Sprawie „Solidarności" pozostała wierna do końca.
Zaletom umysłu, talentom, uzdolnieniom, wraż-
liwości artystycznej towarzyszyło niezwykłe wy-
czucie jakości, pozwalające bez wahania odróżnić
prawdę od fałszu, dojrzeć ukrytą skazę, zarówno
tam, gdzie chodziło o dzieło sztuki, jak i sferę doz-
nań moralnych. Oddana rodzinie, poświęciła kilka
lat ze swej własnej pracy naukowej aby opieko-
wać się rodzicami dobiegającymi kresu swych dni
i pomagać mężowi w jego pracach. Urodzona pod
znakiem Wagi ważyła racje swoje i innych, nigdy
na ich niekorzyść, była często powiernicą i media-
torem. W okresie upadku etosu pracy w naszym

kraju potrafiła wpoić nie nakazem, lecz własnym
przykładem zasady dobrej roboty u współpracow-
ników, rozbudzić ich zainteresowania naukowe,
wskazując czy nawet odstępując tematy i materiały.
Jej dobroć sięgała najniżej postawionych na dra-
binie społecznej, cierpiących i potrzebujących,
których w ukryciu wspierała moralnie i material-
nie. Osoba o rzadkim uroku, ujmującej powierz-
chowności, obdarzona wrodzoną elegancją, przes-
trzegała zasad niewymuszonej grzeczności wpojo-
nych Jej przez matkę. Zachowała je do końca,
znosząc heroicznie cierpienia, uprzejma wobec
obsługi szpitala i lekarzy. Do końca zachowała swą
krystaliczną jasność umysłu. Zmarła w piątek
w dniu 8 września o godzinie 8.20 powtarzając
modlitwy różańca. Została pochowana na cmen-
tarzu parafialnym w Wilanowie, odprowadzona
przez rodzinę i szerokie gremium przyjaciół, a sło-
wa pożegnalne wypowiedział prof. Aleksander
Gieysztor.
Redakcja BHS

Bibliografia

1. Wykopaliska na zamku średniowiecznym w We-
necji pod Żninem, „Biuletyn Historii Sztuki
i Kultury", XI, 1949 nr 3/4, s. 213—232.
2. Pietd z Jeżewa, Sprawozdania Poznańskiego
Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 1950/51 nr 1
(42), s. 100.
3. (z Z. Świechowskim) Nieznane zabytki rzeźby
gotyckiej na Warmii i Pomorzu Gdańskim,
„Biuletyn Historii Sztuki", XIII, 1951, nr 1,
s. 95—108.
4. (z Z. Tomaszewskim) Prace terenowe Komisji

Badań Dawnej Warszawy w r. 1952, „Ochrona
Zabytków", VI, 1953, s. 165—169.
5. (z Z. Tomaszewskim) Komisja Badań Dawnej
Warszawy, Sprawozdanie, „Kwartalnik Historii
Kultury Materialnej" II, 1954.
6. O najdawniejszej Warszawie w świetle dotych-
czasowych badań archeologicznych, „Wiadomości
Archeologiczne", XX, 1954, s. 221—333.
7. Warsztat garncarski z k. XVII w. (przy współ-
pracy R. Dukwicza), w: Szkice Staromiejskie,
Warszawa 1955, s. 149—161.

348
 
Annotationen