DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Wierzbicka, Anna: Eustachy Kossakowski. Fotograf: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 29. 05 - 23. 06. 2004, kurator wystawy Magda Kardasz
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.49354#0422
412
ANNA WIERZBICKA
Warszawa, Instytut Sztuki PAN
Eustachy Kossakowski. Fotograf
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 29. 05 - 23. 06. 2004,
kurator wystawy Magda Kardasz
Wystawa w warszawskiej Zachęcie Eusta-
chy Kossakowski. Fotograf, przypomnia-
ła bogaty dorobek tego wybitnego foto-
grafa, obdarzonego niezwykłą ostrością widzenia i
wyobraźnią. Eustachy Kossakowski był synem Jana
Kossakowskiego, znanego chirurga dziecięcego,
amatorsko uprawiającego fotografię, oraz wnukiem
Stanisława Kazimierza, który z kolei był jednym z
pierwszych fotografów amatorów w Polsce. On sam,
choć studiował architekturę, mimo proponowanej
asystentury, postanowił zawodowo zająć się fotogra-
fią. W latach 50. i 60. był związany z pismami
„Zwierciadło", „Stolica", „Ty i Ja" oraz „Polska".
Prezentowane na ekspozycji zdjęcia z tego okresu
stanowią najmniej znany dorobek Eustachego Kossa-
kowskiego. Wykonywane na zamówienia pism foto-
grafie, mające ukazywać wspaniały obraz ówczesnej
socjalistycznej Polski, przedstawiają sceny rodzajo-
we, portrety, widoki wielkich budów i wydarzenia to-
warzyskie. Świadcząo ogromnym talencie i dystansie
do rzeczywistości fotografa, który potrafił uchwycić
w obiektywie surrealistyczne niemal sceny, widoki
i kontrasty tamtych lat - bociana taplającego się w
kałuży na tle Pałacu Kultury, mężczyznę ciągnącego
wózek z chrustem z budynkiem KC w tle, elektrownię
Turoszów przypominającą abstrakcyjną kompozycję,
czy krzywe, prowadzące donikąd tory kolejowe. Z
tego okresu twórczości pochodzą także znakomite
portrety robotników i dzieci.
Fotografie dokumentacyjne Eustachego Kossa-
kowskiego przedstawiające działania artystyczne
awangardy łat 60. skupionej wokół Galerii Krzywe
Koło, Galerii Foksal, Teatru Cricot 2 Tadeusza Kan-
tora i teatru Grotowskiego, jako powszechnie znane,
prezentowane są na ekspozycji jedynie marginalnie
(w postaci zdjęcia Panoramicznego happeningu
morskiego z 1967 r. oraz zdjęć z przedstawienia
Kantora Gdzie są niegdysiejsze śniegi? z 1982 r.).
W 1970 r. Eustachy Kossakowski podjął decyzję
wyjazdu do Francji. Nowy etap jego twórczości,
zbliżony do fotografii konceptualnej, zaczyna seria
6 metrów przed Paryżem, 159 fotografii obiektyw-
nych z lat 1970-1971. Serią tą, eksponowaną m.in.
w 1971 r. w Musee des Arts Decoratifs, zaistniał w
środowisku artystycznym Paryża. Cykl Geometrie
de 1'eau (Geometria wody) z 1980 r. ujawnił nowe
zainteresowanie fotografa - „uchwycenie nie-
uchwytnego": promieni światła przekształcających
przedmiot, ścianę, podłogę, taflę wody. W 1981 r.
powstały jego fotografie Nowego Jorku przedsta-
wiające kamienice miasta spowite zacierającymi się
ANNA WIERZBICKA
Warszawa, Instytut Sztuki PAN
Eustachy Kossakowski. Fotograf
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 29. 05 - 23. 06. 2004,
kurator wystawy Magda Kardasz
Wystawa w warszawskiej Zachęcie Eusta-
chy Kossakowski. Fotograf, przypomnia-
ła bogaty dorobek tego wybitnego foto-
grafa, obdarzonego niezwykłą ostrością widzenia i
wyobraźnią. Eustachy Kossakowski był synem Jana
Kossakowskiego, znanego chirurga dziecięcego,
amatorsko uprawiającego fotografię, oraz wnukiem
Stanisława Kazimierza, który z kolei był jednym z
pierwszych fotografów amatorów w Polsce. On sam,
choć studiował architekturę, mimo proponowanej
asystentury, postanowił zawodowo zająć się fotogra-
fią. W latach 50. i 60. był związany z pismami
„Zwierciadło", „Stolica", „Ty i Ja" oraz „Polska".
Prezentowane na ekspozycji zdjęcia z tego okresu
stanowią najmniej znany dorobek Eustachego Kossa-
kowskiego. Wykonywane na zamówienia pism foto-
grafie, mające ukazywać wspaniały obraz ówczesnej
socjalistycznej Polski, przedstawiają sceny rodzajo-
we, portrety, widoki wielkich budów i wydarzenia to-
warzyskie. Świadcząo ogromnym talencie i dystansie
do rzeczywistości fotografa, który potrafił uchwycić
w obiektywie surrealistyczne niemal sceny, widoki
i kontrasty tamtych lat - bociana taplającego się w
kałuży na tle Pałacu Kultury, mężczyznę ciągnącego
wózek z chrustem z budynkiem KC w tle, elektrownię
Turoszów przypominającą abstrakcyjną kompozycję,
czy krzywe, prowadzące donikąd tory kolejowe. Z
tego okresu twórczości pochodzą także znakomite
portrety robotników i dzieci.
Fotografie dokumentacyjne Eustachego Kossa-
kowskiego przedstawiające działania artystyczne
awangardy łat 60. skupionej wokół Galerii Krzywe
Koło, Galerii Foksal, Teatru Cricot 2 Tadeusza Kan-
tora i teatru Grotowskiego, jako powszechnie znane,
prezentowane są na ekspozycji jedynie marginalnie
(w postaci zdjęcia Panoramicznego happeningu
morskiego z 1967 r. oraz zdjęć z przedstawienia
Kantora Gdzie są niegdysiejsze śniegi? z 1982 r.).
W 1970 r. Eustachy Kossakowski podjął decyzję
wyjazdu do Francji. Nowy etap jego twórczości,
zbliżony do fotografii konceptualnej, zaczyna seria
6 metrów przed Paryżem, 159 fotografii obiektyw-
nych z lat 1970-1971. Serią tą, eksponowaną m.in.
w 1971 r. w Musee des Arts Decoratifs, zaistniał w
środowisku artystycznym Paryża. Cykl Geometrie
de 1'eau (Geometria wody) z 1980 r. ujawnił nowe
zainteresowanie fotografa - „uchwycenie nie-
uchwytnego": promieni światła przekształcających
przedmiot, ścianę, podłogę, taflę wody. W 1981 r.
powstały jego fotografie Nowego Jorku przedsta-
wiające kamienice miasta spowite zacierającymi się