Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (67.2005)

150

Ireneusz Pluska, Marek Rembiś, Anna Smoleńska


2. Kaseton w kopule wykonany z dwóch płyt
szarozielonkawego piaskowca godulskiego

4. Fragment płaskorzeźby
ślepego okna termalnego ściany tarczowej
powyżej ołtarza
wykonanej z szarozielonkawego piaskowca
godulskiego, pochodzącego z rejonu Dobczyc.
Widoczne duże ubytki w piaskowcu
wywołane jego łuszczeniem się
i osypywaniem


3. Płaskorzeźba cokołu ściany nagrobkowej
wykonana z szarozielonkawego piaskowca
godulskiego, pochodzącego z rejonu
Dobczyc. Ciemnoszare nawarstwienia
zacierające formę rzeźbiarską detalu.
W centralnej części fotografii powierzchnia
oczyszczona laserem

9 CHMIEL, op. cit., s. 27.
10 Ibid.
11 KOMORNICKI, op. cit., s. 69.
12 Ibid., s. 75.
13 Ibid., s. 75-76.

marmuru z Węgier są zapiski rachunkowe
z 1523 r.9, w których widnieje zapis kosztów
poniesionych w związku z jego transportem.
Przewieziono go za pośrednictwem domu
Fuggerów10, którzy do spółki z Turzonami
byli właścicielami kopalni metali w Bystrzy-
cy11. W listopadzie 1525 r. Bartolomeo Ber-
recci wynajął woźniców i zapewne wysłał
z nimi trzech pomocników, którzy mieli wy-
dobyć w kamieniołomach esztergomskich
odpowiednie bloki marmuru. W maju
i czerwcu następnego roku przywieziono do
Krakowa sześć dużych bloków tego kamie-
nia, a w drugiej połowie roku zakupiono
duży blok marmuru od spadkobierców Jana
Bonera z przeznaczeniem na stalle do Kapli-
cy. Blok marmuru przeznaczony na leżący
posąg króla Zygmunta I przywieziony
zimą 1525/26 r. nie nadawał się do prze-
kucia i wykorzystano go na inną robotę.
Sprowadzono więc, nowy duży oraz sie-
dem mniejszych12. Transport marmuru
odbywał się częściowo drogą wodną,
a najczęściej lądową konnymi zaprzęgami
przez Budę, Pańską Bystrzycę i Rużembe-
rok do Krakowa. Ostatni w 1528 r. przy-
wieziono z Węgier na dokończenie stall13.