Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (67.2005)

Kamień w architekturze i dekoracji Kaplicy Zygmuntowskiej

161

14. Fragment latarni wykonany
w latach 1891-1894 z drobnoziarnistego
piaskowca szydlowieckiego


Piaskowce: godulski z Bieśnika i szydłowiecki, użyte w XIX w. do rekonstrukcji cha-
rakteryzują się najlepszym stanem zachowania. Jest to spowodowane usunięciem w trak-
cie wcześniejszych konserwacji głównej przyczyny je niszczącej - zamakania ścian przez
nieszczelne pokrycie kopuły, przeciekające rynny i daszki50. Pozostałe czynniki, takie jak
kurz i sadza, oddziaływały znacznie krócej niż w przypadku wcześniej omawianych pia-
skowców.
Istotne znaczenie dla wystroju rzeźbiarskiego Kaplicy miało zastosowanie niezwykle
dekoracyjnego, czerwonego wapienia węgierskiego, określanego popularnie marmurem.
Jego niewielkie zniszczenia powstały głównie z powodów uszkodzeń mechanicznych,
a zmatowienia powierzchni są efektem ślepnięcia późniejszych past polerskich. Czerwo-
na barwa marmurów została ponadto nieco przygaszona silnym, wielowiekowym zabru-
dzeniem.

50 MOSSAKOWSKI, op. cit., s. 254.