DOI Artikel:
Mazur-Keblowski, Eva: Bordell und Boudoir. Schauplätze der Moderne: 22.01. - 22.05.2005 Kunsthalle, Tybinga
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.49518#0119
113
EWA MAZUR-KĘBŁOWSKA
Tybinga
Bordell und Boudoir. Schaupldtze der Moderne.
22.01. - 22.05.2005 Kunsthalle, Tybinga
Recepcja sztuki nowoczesnej w Niemczech
Wystawy sztuki nowoczesnej cieszą się w Niem-
czech wielką popularnością. Od conajmniej 20 lat
ciągle rosną tłumy zwiedzających i kolejki przed
kasami wystaw. Zwiedzający należą jeszcze w dużej
części do pokolenia wymierającego niemieckiego
„Bildungsbiirgertum”, dla którego uczestnictwo w
wystawach sztuki nowoczesnej jest jednocześnie
kolejnym gestem potwierdzającym, że dawno ode-
szli od poglądów swoich rodziców, którzy z pełną
akceptacją powitali zorganizowaną przez Goebelsa
wystawę „Entartete Kunst” („Sztuka zwyrodniała”)
w 1937 r. Część popularności sztuki zwanej w Niem-
czech „Klassische Moderne” z pewnością ma źródło
w tych zadawnionych kompleksach i w poczuciu
winy za postawy w czasach narodowego socjalizmu,
grającym ciągle ważną rolę dla dużej części nie-
mieckiej inteligencji. Jak wiele zjawisk w kulturze
niemieckiej, tak i to ma między innymi swój aspekt
rozrachunkowy. Ostatnią wielką manifestacją tego
problemu był rewelacyjny sukces tzw. wystawy
MoMa (z Museum Modem Art) w Berlinie w ubie-
głym roku 1,2 miliony osób obejrzało 200 dzieł czę-
ściowo zakupionych po 1937 r. w Niemczech i
eksponowanch po raz pierwszy po wojnie w tym
kraju.
Kunsthalle w Tybindze
Kunsthalle w Tybindze słynie w całej Republice
Federalnej ze znakomitych wystaw artystycznych,
poświęconych głównie sztuce nowoczesnej tzw.
„Klassische Moderne”. Sławę tę zapoczątkowały w
drugiej połowie lat 80-tych, wystawy twórczości
Paula Cezannća, Henri de Toulose-Lautreca, Augu-
sta Renoira, Maxa Ernsta, a ugruntowały znakomite
prezentacje sztuki Edgara Degasa, Pabla Picassa,
Wasilija Kandinskyego, grupy „Die Brucke”, „Der
Blaue Reiter”, Ericha Kirchnera, Henri Rousseau i
innych. Tematyka wystaw związana jest zapewne z
zainteresowaniami i możliwościami twórcy i długo-
letniego Dyrektora Kunsthalle, Profesora Gótza Ad-
rianiego.
Samochody i autokary parkujące w pobliżu ty-
bińskiej Kunsthalle noszą znaki rejestracyjne z od-
ległych miast, a także sąsiednich krajów, głównie z
Francji, i Szwajcarii. Zwiedzający akceptują długie
kolejki do kas i tłok przed obrazami. Sprzedaje się
setki tysięcy katalogów. Oprowadzanie grap dozwo-
lone jest tylko z przewodnikiem mówiącym przez
mikrofon, połączony z słuchawkami członków gru-
py. Chodzi o zminimalizowanie hałasu i umożliwie-
nie zwiedzania ekspozycji przez kilka grup
jednocześnie.
Wystawy organizowane są za pieniądze funda-
cji, której podstawę finansową stanowią zyski z po-
przednich wystaw. Fundacja ta powstała w 2003 r.,
dysponuje ona 5,7 min Euro. 2/3 zysków z posiada-
nej sumy przeznaczonych jest na wydanie, przy
czym budynek i stały personel opłacany jest przez
władze miasta.
Burdel i buduar
Obecna wystawa Gótza Adriani w Tybindze
była pierwszą ekspozycją poświęconą prostytucji w
sztuce. Już choćby dlatego była ważnym wydarze-
niem artystycznym. Tym razem sam temat wystawy
przyciągał rzesze zwiedzających, i to nie tylko miło-
śników sztuki nowoczesnej, ale także poszukiwaczy
pikanterii. Tytuł wystawy brzmiał: Bordell und Bo-
udoir. Schaupldtze der Moderne (Burdel i buduar.
Areny modernizmu). Wystawa trwała od 22 stycznia
do 22 maja 2005. Pokazano ją tylko w Tybindze.
Ekspozycja została bardzo starannie przygotowana.
Wystawione dzieła pochodziły z muzeów, galerii,
gabinetów graficznych i prywatnych zbiorów całego
świata. Szereg właścicieli wołało zostać incognito.
Tytuł wystawy obiecywał wgląd w zakazane re-
wiry kobiecości. Wystawa spełniała te oczekiwania,
EWA MAZUR-KĘBŁOWSKA
Tybinga
Bordell und Boudoir. Schaupldtze der Moderne.
22.01. - 22.05.2005 Kunsthalle, Tybinga
Recepcja sztuki nowoczesnej w Niemczech
Wystawy sztuki nowoczesnej cieszą się w Niem-
czech wielką popularnością. Od conajmniej 20 lat
ciągle rosną tłumy zwiedzających i kolejki przed
kasami wystaw. Zwiedzający należą jeszcze w dużej
części do pokolenia wymierającego niemieckiego
„Bildungsbiirgertum”, dla którego uczestnictwo w
wystawach sztuki nowoczesnej jest jednocześnie
kolejnym gestem potwierdzającym, że dawno ode-
szli od poglądów swoich rodziców, którzy z pełną
akceptacją powitali zorganizowaną przez Goebelsa
wystawę „Entartete Kunst” („Sztuka zwyrodniała”)
w 1937 r. Część popularności sztuki zwanej w Niem-
czech „Klassische Moderne” z pewnością ma źródło
w tych zadawnionych kompleksach i w poczuciu
winy za postawy w czasach narodowego socjalizmu,
grającym ciągle ważną rolę dla dużej części nie-
mieckiej inteligencji. Jak wiele zjawisk w kulturze
niemieckiej, tak i to ma między innymi swój aspekt
rozrachunkowy. Ostatnią wielką manifestacją tego
problemu był rewelacyjny sukces tzw. wystawy
MoMa (z Museum Modem Art) w Berlinie w ubie-
głym roku 1,2 miliony osób obejrzało 200 dzieł czę-
ściowo zakupionych po 1937 r. w Niemczech i
eksponowanch po raz pierwszy po wojnie w tym
kraju.
Kunsthalle w Tybindze
Kunsthalle w Tybindze słynie w całej Republice
Federalnej ze znakomitych wystaw artystycznych,
poświęconych głównie sztuce nowoczesnej tzw.
„Klassische Moderne”. Sławę tę zapoczątkowały w
drugiej połowie lat 80-tych, wystawy twórczości
Paula Cezannća, Henri de Toulose-Lautreca, Augu-
sta Renoira, Maxa Ernsta, a ugruntowały znakomite
prezentacje sztuki Edgara Degasa, Pabla Picassa,
Wasilija Kandinskyego, grupy „Die Brucke”, „Der
Blaue Reiter”, Ericha Kirchnera, Henri Rousseau i
innych. Tematyka wystaw związana jest zapewne z
zainteresowaniami i możliwościami twórcy i długo-
letniego Dyrektora Kunsthalle, Profesora Gótza Ad-
rianiego.
Samochody i autokary parkujące w pobliżu ty-
bińskiej Kunsthalle noszą znaki rejestracyjne z od-
ległych miast, a także sąsiednich krajów, głównie z
Francji, i Szwajcarii. Zwiedzający akceptują długie
kolejki do kas i tłok przed obrazami. Sprzedaje się
setki tysięcy katalogów. Oprowadzanie grap dozwo-
lone jest tylko z przewodnikiem mówiącym przez
mikrofon, połączony z słuchawkami członków gru-
py. Chodzi o zminimalizowanie hałasu i umożliwie-
nie zwiedzania ekspozycji przez kilka grup
jednocześnie.
Wystawy organizowane są za pieniądze funda-
cji, której podstawę finansową stanowią zyski z po-
przednich wystaw. Fundacja ta powstała w 2003 r.,
dysponuje ona 5,7 min Euro. 2/3 zysków z posiada-
nej sumy przeznaczonych jest na wydanie, przy
czym budynek i stały personel opłacany jest przez
władze miasta.
Burdel i buduar
Obecna wystawa Gótza Adriani w Tybindze
była pierwszą ekspozycją poświęconą prostytucji w
sztuce. Już choćby dlatego była ważnym wydarze-
niem artystycznym. Tym razem sam temat wystawy
przyciągał rzesze zwiedzających, i to nie tylko miło-
śników sztuki nowoczesnej, ale także poszukiwaczy
pikanterii. Tytuł wystawy brzmiał: Bordell und Bo-
udoir. Schaupldtze der Moderne (Burdel i buduar.
Areny modernizmu). Wystawa trwała od 22 stycznia
do 22 maja 2005. Pokazano ją tylko w Tybindze.
Ekspozycja została bardzo starannie przygotowana.
Wystawione dzieła pochodziły z muzeów, galerii,
gabinetów graficznych i prywatnych zbiorów całego
świata. Szereg właścicieli wołało zostać incognito.
Tytuł wystawy obiecywał wgląd w zakazane re-
wiry kobiecości. Wystawa spełniała te oczekiwania,