DOI Artikel:
Kęder, Iwona: Jerzy Banach (1922-2005)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.49518#0471
457
Jerzy Banach (1922-2005)
Dnia 8 kwietnia 2005 r. zmarł w Krakowie
prof. dr hab. Jerzy Banach, historyk sztuki,
muzeolog, znawca i badacz ikonografii
Krakowa, wieloletni dyrektor Muzeum Narodowe-
go w Krakowie.
Jerzy Banach urodził się w Krakowie 15 sierpnia
1922 r. Był synem Adama, doktora praw, urzędnika
państwowego i Heleny z Niewolkiewiczów. Przed
wojną rozpoczął naukę w liceum humanistycznym
im. Bartłomieja Nowodworskiego. Podczas okupa-
cji pracował w antykwariacie książek i w biurze, od
1943 kontynuując także na tajnych kompletach prze-
rwaną wybuchem wojny naukę. W roku 1945 zdał
maturę. W latach 1945-1950 studiował historię sztu-
ki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Ja-
giellońskiego; tematem jego pracy magisterskiej
były Widoki miast w “Kronice Świata ” Hartmanna
Schedla (Norymberga 1493)..
Na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał też ko-
lejne stopnie naukowe: w roku 1965 doktora nauk
humanistycznych, za pracę pt. Ikonografia Wawelu,
a w 1982 doktora habilitowanego nauk humanistycz-
nych w zakresie historii sztuki na podstawie rozpra-
wy Hercules Polonus. Studium z ikonografii sztuki
nowożytnej.
W roku 1997 prezydent RP nadał mu tytuł profe-
sora zwyczajnego.
Swoją drogę zawodową rozpoczął Jerzy Banach
w roku 1950, kiedy to został zatrudniony jako adiunkt
w tworzonym wówczas przez prof. Jerzego Szabłow-
skiego Muzeum Historii Wawelu. Jego zadaniem było
zorganizowanie działu ikonografii Wawelu i opra-
cowanie naukowego katalogu dawnych widoków
wzgórza wawelskiego. Pierwsza praca decydująco
wpłynęła na ugruntowanie zainteresowań młodego
naówczas historyka sztuki. Muzealnictwo i badania
nad ikonografią miast miały się odtąd stać głównymi
nurtami pracy zawodowej Jerzego Banacha.
Po włączeniu Muzeum Historii Wawelu do Pań-
stwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu pozostał tam,
jako kustosz Działu Ikonografii Wawelu, do roku
1958. Zorganizował w tym okresie kilka wystaw pre-
zentujących widoki Krakowa i Wawelu; był m.in.
współautorem scenariusza pierwszej stałej wystawy
poświęconej dziejom wzgórza wawelskiego, udo-
stępnionej publiczności w roku 1953. Przez cały
czas pracy na Wawelu Jerzy Banach pełnił też funk-
cję sekretarza redakcji Studiów do Dziejów Wawelu.
W latach 1959-1963 był kustoszem Muzeum -
Zamku w Łańcucie, kierownikiem działu naukowo-
oświatowego. Pod jego kierownictwem opracowane
zostały zasady stałej ekspozycji we wnętrzach zam-
ku oraz przygotowany plan działalności naukowej
Muzeum.
W roku 1963 Jerzy Banach przeniósł się do Mu-
zeum Narodowego w Krakowie, z którym pozostał
związany do końca życia. W latach 1963-1974 był
Jerzy Banach (1922-2005)
Dnia 8 kwietnia 2005 r. zmarł w Krakowie
prof. dr hab. Jerzy Banach, historyk sztuki,
muzeolog, znawca i badacz ikonografii
Krakowa, wieloletni dyrektor Muzeum Narodowe-
go w Krakowie.
Jerzy Banach urodził się w Krakowie 15 sierpnia
1922 r. Był synem Adama, doktora praw, urzędnika
państwowego i Heleny z Niewolkiewiczów. Przed
wojną rozpoczął naukę w liceum humanistycznym
im. Bartłomieja Nowodworskiego. Podczas okupa-
cji pracował w antykwariacie książek i w biurze, od
1943 kontynuując także na tajnych kompletach prze-
rwaną wybuchem wojny naukę. W roku 1945 zdał
maturę. W latach 1945-1950 studiował historię sztu-
ki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Ja-
giellońskiego; tematem jego pracy magisterskiej
były Widoki miast w “Kronice Świata ” Hartmanna
Schedla (Norymberga 1493)..
Na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał też ko-
lejne stopnie naukowe: w roku 1965 doktora nauk
humanistycznych, za pracę pt. Ikonografia Wawelu,
a w 1982 doktora habilitowanego nauk humanistycz-
nych w zakresie historii sztuki na podstawie rozpra-
wy Hercules Polonus. Studium z ikonografii sztuki
nowożytnej.
W roku 1997 prezydent RP nadał mu tytuł profe-
sora zwyczajnego.
Swoją drogę zawodową rozpoczął Jerzy Banach
w roku 1950, kiedy to został zatrudniony jako adiunkt
w tworzonym wówczas przez prof. Jerzego Szabłow-
skiego Muzeum Historii Wawelu. Jego zadaniem było
zorganizowanie działu ikonografii Wawelu i opra-
cowanie naukowego katalogu dawnych widoków
wzgórza wawelskiego. Pierwsza praca decydująco
wpłynęła na ugruntowanie zainteresowań młodego
naówczas historyka sztuki. Muzealnictwo i badania
nad ikonografią miast miały się odtąd stać głównymi
nurtami pracy zawodowej Jerzego Banacha.
Po włączeniu Muzeum Historii Wawelu do Pań-
stwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu pozostał tam,
jako kustosz Działu Ikonografii Wawelu, do roku
1958. Zorganizował w tym okresie kilka wystaw pre-
zentujących widoki Krakowa i Wawelu; był m.in.
współautorem scenariusza pierwszej stałej wystawy
poświęconej dziejom wzgórza wawelskiego, udo-
stępnionej publiczności w roku 1953. Przez cały
czas pracy na Wawelu Jerzy Banach pełnił też funk-
cję sekretarza redakcji Studiów do Dziejów Wawelu.
W latach 1959-1963 był kustoszem Muzeum -
Zamku w Łańcucie, kierownikiem działu naukowo-
oświatowego. Pod jego kierownictwem opracowane
zostały zasady stałej ekspozycji we wnętrzach zam-
ku oraz przygotowany plan działalności naukowej
Muzeum.
W roku 1963 Jerzy Banach przeniósł się do Mu-
zeum Narodowego w Krakowie, z którym pozostał
związany do końca życia. W latach 1963-1974 był