DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Konstantynów, Dariusz: Dekoracje Dworca Głównego w Warszawie: o sztuce monumentalnej końca lat trzydziestych XX wieku =
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.35031#0081
76
DARIUSZ KONSTANTYNÓW
7. Fc/Aym? ózczęs*/?)- FortY/Ask/, F//?
ó*oło/owYkt, ./ózc/F/AŻow.sL/. Pro/uA/
Fżorrtćy'/ /m/i oń/ńzńów, / 77 9. F/'F)A*
(Yz/oNó/, pur.s'o/?///AY/ć'/7/ /cFągo
z óogrtcA-t- Po/.sA( (po /ewc/J (/igtr/Yt
Po/o/?/7'. Pop/i wg.* ,, A7F " / 73P, z. 2
7. /WFczps7ow Po/or6ó7s'A^'
(przy w.S'pó/procy
P/ofro C/?o/oF?cgo / .S7o/?/'.s2owo 57o//).
P/*o/'cAo z/cAo/Y/c/7 Ao/( oć(/'ozPów, 7P3P.
H7FF co/oYcz (rc/(c/.
Pcp/i wg/,, AWF " /P2P, z. 2
Wszystkie zagadnienia poruszane na Kongresie im. Volty omawiane były także w Polsce.
Już na początku lat 30. z niepokojem zauważono pełen rozbrat architektury i malarstwa**.
Wedle Lecha Niemojewskiego winę za to ponosiło malarstwo, które już od ponad pięciuset
lat „ucieka" od architektury, chociaż właśnie w jej ramach, jako „wyraz plastyczny i monu-
mentalny", może istnieć najpełniej i najszlachetniej. Co więcej, porzucając architekturę
malarz „dobrowolnie pozbawił się kompasu właściwie kierującego jego kroki"*-. Podobne
wnioski nasuwała obserwacja relacji między architekturą i rzeźbą: architekci, zajęci wyłącz-
nie problemami konstrukcji i funkcji budowli, w ogóle jej nie zauważają*^, rzeźbiarze zaś
nie rozumieją specyfiki architektury nowoczesnej, skutkiem czego rzeźba traci „najpewniej-
szego mecenasa i odbiorcę, a zarazem odrywa się od ważnej gałęzi życia"*"*.
Wyjściem z tej sytuacji wydawało się więc poddanie malarstwa „kierownictwu zwy-
cięskiej architektury" i znajdowanie zadań malarskich „w ramach nakreślonych przez jej
potrzeby i charakter"*^*. Z architekturą wiązano również przyszły rozwój rzeźby*^, chociaż
'' Aleksander PAWŁOWSKI, „Brak malarstwa w architekturze", AFher JJFyzawW 1931, nr 90 [wyd. wiecz.] (1 IV),
s. 8-9.
Lech NIEMOJEWSK1, „Malarstwo monumentalne", FłaTy 1936, nr 12, s. 665-666.
Józef KLUKOWSKI, „Parę słów o rzeźbie", Glos Plastyków 1937, nr 1-7, s. 37-38.
Zygmunt GAWLIK, „Z rozważań rzeźbiarskich", G/oy f/ny(yłow 1937, nr 1-7, s. 36.
H. F., 7raguWa /7?a'/arytwa, „Czas" 1935, nr 67 (9 111), s. 3.
Stanisław MAJCHRZAK, „Moja odpowiedź na ankietę", G/oy P/ay(yłów 1937, nr 1-7, s. 41.
DARIUSZ KONSTANTYNÓW
7. Fc/Aym? ózczęs*/?)- FortY/Ask/, F//?
ó*oło/owYkt, ./ózc/F/AŻow.sL/. Pro/uA/
Fżorrtćy'/ /m/i oń/ńzńów, / 77 9. F/'F)A*
(Yz/oNó/, pur.s'o/?///AY/ć'/7/ /cFągo
z óogrtcA-t- Po/.sA( (po /ewc/J (/igtr/Yt
Po/o/?/7'. Pop/i wg.* ,, A7F " / 73P, z. 2
7. /WFczps7ow Po/or6ó7s'A^'
(przy w.S'pó/procy
P/ofro C/?o/oF?cgo / .S7o/?/'.s2owo 57o//).
P/*o/'cAo z/cAo/Y/c/7 Ao/( oć(/'ozPów, 7P3P.
H7FF co/oYcz (rc/(c/.
Pcp/i wg/,, AWF " /P2P, z. 2
Wszystkie zagadnienia poruszane na Kongresie im. Volty omawiane były także w Polsce.
Już na początku lat 30. z niepokojem zauważono pełen rozbrat architektury i malarstwa**.
Wedle Lecha Niemojewskiego winę za to ponosiło malarstwo, które już od ponad pięciuset
lat „ucieka" od architektury, chociaż właśnie w jej ramach, jako „wyraz plastyczny i monu-
mentalny", może istnieć najpełniej i najszlachetniej. Co więcej, porzucając architekturę
malarz „dobrowolnie pozbawił się kompasu właściwie kierującego jego kroki"*-. Podobne
wnioski nasuwała obserwacja relacji między architekturą i rzeźbą: architekci, zajęci wyłącz-
nie problemami konstrukcji i funkcji budowli, w ogóle jej nie zauważają*^, rzeźbiarze zaś
nie rozumieją specyfiki architektury nowoczesnej, skutkiem czego rzeźba traci „najpewniej-
szego mecenasa i odbiorcę, a zarazem odrywa się od ważnej gałęzi życia"*"*.
Wyjściem z tej sytuacji wydawało się więc poddanie malarstwa „kierownictwu zwy-
cięskiej architektury" i znajdowanie zadań malarskich „w ramach nakreślonych przez jej
potrzeby i charakter"*^*. Z architekturą wiązano również przyszły rozwój rzeźby*^, chociaż
'' Aleksander PAWŁOWSKI, „Brak malarstwa w architekturze", AFher JJFyzawW 1931, nr 90 [wyd. wiecz.] (1 IV),
s. 8-9.
Lech NIEMOJEWSK1, „Malarstwo monumentalne", FłaTy 1936, nr 12, s. 665-666.
Józef KLUKOWSKI, „Parę słów o rzeźbie", Glos Plastyków 1937, nr 1-7, s. 37-38.
Zygmunt GAWLIK, „Z rozważań rzeźbiarskich", G/oy f/ny(yłow 1937, nr 1-7, s. 36.
H. F., 7raguWa /7?a'/arytwa, „Czas" 1935, nr 67 (9 111), s. 3.
Stanisław MAJCHRZAK, „Moja odpowiedź na ankietę", G/oy P/ay(yłów 1937, nr 1-7, s. 41.