Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (69.2007)

DEKORACJE DWORCA GŁÓWNEGO W WARSZAWIE

89


77. 4t/7w /t7etrs't<a/o/ty. ,, 777.sto/Y'<a AotJtM/t7Aetc/'7 w FoFcg" - gro/bAt JeAorrtć/t
poczeAańti 7/ 77 A/<a.sy, 7939. Fr^g/Jtc/tt. FoA Cz. GPszewsF', GrcA/wjj/jz
A'otog/Y//7cz/7e AS' 7747V


7 A. Jerzy XAow7erzaA. „Zą/ęc7(t /ubir
gcJ.sFbgo " - gro/bAt JeAo/Y/Y/7
/joczeAe/ri 7 7 7/ A/rt.sy, 7939. IF/JoA
(Y/7o.sb'7 7 /reg/rc/77. Ab 7. .7. F7.s c A er,
brcAacM/7z AA)/og/Y//7cz/7c 76* 7747V

odjazdów, poczekalni I i II klasy oraz baru rozpisało
konkursy powszechne. Pierwszy, ogłoszony w listo-
padzie 1938 r., obejmował zaprojektowanie rzeź-
biarsko-malarskiej dekoracji zachodniej ściany hali
odjazdów oraz dwóch rzeźb wieńczących szyby
wind, znajdujące się przy ścianie przeciwległej^.
Do końca stycznia 1939 r., kiedy miało nastąpić
rozstrzygnięcie, nadesłano 28 prac. Spośród nich
sąd w składzie: Wojciech Jastrzębowski, Tadeusz
Breyer, Ksawery Dunikowski, Jan Szczepkowski
i Bohdan Pniewski, wybrał dzieło Felicjana Szczę-
snego Kowarskiego, Jana Sokołowskiego i Józefa
Klukowskiego*^, chociaż całkowicie zignorowali oni
zalecenie regulaminu, by dekoracja składała się z pła-
skorzeźby w metalu (wysokości 4,5 m i szerokości
od 7 do 9 m), zawieszonej na tle nieprzedstawiającej
mozaiki. Wziąwszy pod uwagę, że zachodnia ściana

^ „Reprezentacyjny Dworzec Główny w stolicy będzie ukończony
w początkach ] 940 r. Konkurs na monumentainą rzeźbę w centralnej
hali odjazdowej", Gazeto fo7W? 1938, nr 314 (15 XI), s. 6.
„Rozstrzygnięcie konkursu na kompozycje rzeźbiarskie w hali od-
jazdowej dworca Głównego", Gazeta Po/^Aa 1939, nr 28 (28 1), s. 8.
Projekty wystawiono w hali budującego się dworca od 29 I do 5 H
1939 r.