DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Skrodzka, Agnieszka: Wizerunek króla nieszczęśliwego - portret Stanisława Augusta z klepsydrą: =
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.35031#0216
208
AGNIESZKA SKRODZKA
6. ./a/? A<277/y łTb/77ć77Y7W.S'7b, Wed/77g
Mć/rcc/A/ /A/ććA/rG//ągo,
Portret Stanisława Augusta z klepsydrą,
7(377, AAAów Małość
ybt. Z Z77.S'o/?ÓW Do/7777 ^M^Cy/77ggO
AG777/7GA w UTz/iwaw/Y, wg/ 99 aukcja...,
A. <72, 77 r 2d9
w Rzymie, hrabiego Mazzoleni, hrabiego Nostitza w Pradze oraz w pałacu w Peterhofłe' *.
Kilka wersji olejnych wizerunku do dziś mają w swoich w zbiorach muzea na terenie
całego kraju. Warszawskie Muzeum Narodowe posiada obecnie dwa egzemplarze: jeden
z nich to wisząca na ekspozycji wspomniana replika z sygnaturą Bacciarellego, dawna
własność Mniszchów, drugi - słaba kopia, o zmienionej w stosunku do pierwszego kolo-
rystyce - przechowywany jest w magazynie (il. 2). Losy pierwszego z płócien, zaginione-
go po II wojnie światowej, a odnalezionego w 1951 r. na wystawie w Nowym Jorku
i zakupionego do zbiorów stołecznego muzeum, jako pierwsza opisała Aleksandra Mel-
bechowska, Maria Zakrzewska określiła go jako 77<2/p7ęA77 7ę/Ńzy 7 77<q/ó<37uLz'ę/ C67777g ze
wszystkich powtórzeń ujęcia, zaś Ewa Manikowska uznała obraz za przykład łrm.yzAw-
776go 777gyM(?7cs-zzył7/ w dziedzinie portretu - przykład oryginalny i zindywidualizowany^.
BATOWSK2, op. cit., s. 24; Andrea BUS1RI-V1CI, 7Po77M7ow^ł7'e7^0777a, Firenze 1971, s. 55, przyp. 13 d. Według
Busiri-Vici, hr. Mazzoleni kupił replikę portretu ze zbiorów Malatesta, a pochodzącą od hrabiostwa Mniszchów. Był to
więc zapewne obraz z Wiśniowca. Zatem w wykazie powtórzeń sporządzonym przez Pietrusińskiego nr 14 jest tożsamy
z nr. 1; PIETRUSIŃSKI, op. cit., s. 353-354.
'6 Aleksandra MELBECHOWSKA, „Dwie wystawy malarstwa polskiego w USA", Rm/uTyu TZ/Mcum ózfrzE', 1960, t. 22,
nr 3, s. 316; Maria ZAKRZEWSKA, „Obrazy malarzy polskich w zbiorach Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym
Jorku", Rddgąw TdAo/dz ózZMłz, 1961, t. 23, nr 3, s. 285, 291; Ewa MANIKOWSKA, „Portrety Stanisława Augusta",
[w:] óLz/ńy Rzgczjyoyo/dg/'. Z dzzg/ów ło/głg/^g/ryńw yzrnłz' w RoAcg od A777 do łozicn AT777 ndgdn, red. Dorota
FOLGA-JANUSZEWSKA, Andrzej ROTTERMUND, Olszanica [2003], s. 184. Zob. teżTWa/^gdRrzcczdzWd. Żpczd-
Tuwrzoń: - dzzdd?, cz. 2, oprać. Alina CHYCZEWSKA, Poznań 1970, s. 104. Portret odnotowany również w: F.M.
EYSYMONT, „Na zamku wiśniowieckim", K/oyy, 1877, nr 634, s. 118 (prawdopodobnie chodzi tu o portret alegorycz-
ny, gdyż dopiero po 1885 r. znalazł się on na rue Daru w Paryżu; DE ROSSET, KoAA/d..., s. 166); Tadeusz RUTOW-
SK1, „Bacciarelli", óz7Mło. YRgAęczTrA dM.W'own77ygoJwAccwy ^zfncg z' łndMzzg, 1912, r. 2, t. 2, z. 1, s. 5, il.; Ko7o/og
obozów wywzdzz'o77yc/7 z RoMz gzzgz cłupmiZów Ad/^owAzcń rr /uZacń 79JP-7P45, cz. 2, Mn/mryTwo goREd, [ba.],
Warszawa 1951, s. 18, nr 12; IK^^AP^^^F^ -zodgzpzdczonycńg/zgzZARR, katalog, oprać. E. K. KAMIENIECKA,
AGNIESZKA SKRODZKA
6. ./a/? A<277/y łTb/77ć77Y7W.S'7b, Wed/77g
Mć/rcc/A/ /A/ććA/rG//ągo,
Portret Stanisława Augusta z klepsydrą,
7(377, AAAów Małość
ybt. Z Z77.S'o/?ÓW Do/7777 ^M^Cy/77ggO
AG777/7GA w UTz/iwaw/Y, wg/ 99 aukcja...,
A. <72, 77 r 2d9
w Rzymie, hrabiego Mazzoleni, hrabiego Nostitza w Pradze oraz w pałacu w Peterhofłe' *.
Kilka wersji olejnych wizerunku do dziś mają w swoich w zbiorach muzea na terenie
całego kraju. Warszawskie Muzeum Narodowe posiada obecnie dwa egzemplarze: jeden
z nich to wisząca na ekspozycji wspomniana replika z sygnaturą Bacciarellego, dawna
własność Mniszchów, drugi - słaba kopia, o zmienionej w stosunku do pierwszego kolo-
rystyce - przechowywany jest w magazynie (il. 2). Losy pierwszego z płócien, zaginione-
go po II wojnie światowej, a odnalezionego w 1951 r. na wystawie w Nowym Jorku
i zakupionego do zbiorów stołecznego muzeum, jako pierwsza opisała Aleksandra Mel-
bechowska, Maria Zakrzewska określiła go jako 77<2/p7ęA77 7ę/Ńzy 7 77<q/ó<37uLz'ę/ C67777g ze
wszystkich powtórzeń ujęcia, zaś Ewa Manikowska uznała obraz za przykład łrm.yzAw-
776go 777gyM(?7cs-zzył7/ w dziedzinie portretu - przykład oryginalny i zindywidualizowany^.
BATOWSK2, op. cit., s. 24; Andrea BUS1RI-V1CI, 7Po77M7ow^ł7'e7^0777a, Firenze 1971, s. 55, przyp. 13 d. Według
Busiri-Vici, hr. Mazzoleni kupił replikę portretu ze zbiorów Malatesta, a pochodzącą od hrabiostwa Mniszchów. Był to
więc zapewne obraz z Wiśniowca. Zatem w wykazie powtórzeń sporządzonym przez Pietrusińskiego nr 14 jest tożsamy
z nr. 1; PIETRUSIŃSKI, op. cit., s. 353-354.
'6 Aleksandra MELBECHOWSKA, „Dwie wystawy malarstwa polskiego w USA", Rm/uTyu TZ/Mcum ózfrzE', 1960, t. 22,
nr 3, s. 316; Maria ZAKRZEWSKA, „Obrazy malarzy polskich w zbiorach Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym
Jorku", Rddgąw TdAo/dz ózZMłz, 1961, t. 23, nr 3, s. 285, 291; Ewa MANIKOWSKA, „Portrety Stanisława Augusta",
[w:] óLz/ńy Rzgczjyoyo/dg/'. Z dzzg/ów ło/głg/^g/ryńw yzrnłz' w RoAcg od A777 do łozicn AT777 ndgdn, red. Dorota
FOLGA-JANUSZEWSKA, Andrzej ROTTERMUND, Olszanica [2003], s. 184. Zob. teżTWa/^gdRrzcczdzWd. Żpczd-
Tuwrzoń: - dzzdd?, cz. 2, oprać. Alina CHYCZEWSKA, Poznań 1970, s. 104. Portret odnotowany również w: F.M.
EYSYMONT, „Na zamku wiśniowieckim", K/oyy, 1877, nr 634, s. 118 (prawdopodobnie chodzi tu o portret alegorycz-
ny, gdyż dopiero po 1885 r. znalazł się on na rue Daru w Paryżu; DE ROSSET, KoAA/d..., s. 166); Tadeusz RUTOW-
SK1, „Bacciarelli", óz7Mło. YRgAęczTrA dM.W'own77ygoJwAccwy ^zfncg z' łndMzzg, 1912, r. 2, t. 2, z. 1, s. 5, il.; Ko7o/og
obozów wywzdzz'o77yc/7 z RoMz gzzgz cłupmiZów Ad/^owAzcń rr /uZacń 79JP-7P45, cz. 2, Mn/mryTwo goREd, [ba.],
Warszawa 1951, s. 18, nr 12; IK^^AP^^^F^ -zodgzpzdczonycńg/zgzZARR, katalog, oprać. E. K. KAMIENIECKA,