DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Dec, Małgorzata: Irena Pokrzywnicka - życie i twórczość: =
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.35031#0294
286
MAŁGORZATA DEC
3. /rc/m 7 (7(77 9f
UkmAzówa, 7979 f?j,fb7. arcA/waP?^
ze zPzorów wJzzny (7/Yy.s'7k/
horyzonty i wkraczająca na tory nowych inspiracji, zbieżnych przede wszystkim z tenden-
cjami współczesnej sztuki francuskiej, bowiem, jak pisała Katarzyna Nowakowska-Sito
„mimo obecności stylizacji opartej na rozmaicie interpretowanych motywach ludowych
w pracach Stiyjeńskiej, Skoczylasa, Roguskiego czy Szczepkowskiego - właściwy styl
Rytmu definiowali najdobitniej Zak, Borowski i Kuna, którym obce było poszukiwanie
rodzimej odrębności w sztuce"^. Jeszcze przed I wojną światową rytmiści czerpali mię-
dzy innymi z nauk Maurice Denisa, który głosił „Nowy ład klasyczny" polegający na po-
wrocie do praw konstrukcji. Pisał:pr(7g77ąc oA/ąg/tąc A 7)3, /mrs'p77y Pikować .sTę 77?7(9ek7c/77
7 77 (7/czy 7(/k 7770(/y/7kow(7Ć 7?<2R77y, Py (/z/ęk/ p7TC777y.s3(777C/ 3c/(77Y77(7ć'/7 o 7/py777(70 77ową rzc-
czyw/AtoAĆ, wyop7^ożo77ą i A7wo7^zo/7ą pT^zcz cz/ow/ck^h Zwracał uwagę, że p7*(7W(/z7'wy
k/(7AyCyZ777 77 7C 777 (7ZC Ppó /7(7tt'7Y77C/77 77Y7(/)Y'y/77Cg(7 7YpC7'777(77Y7 /0777O/ÓW, W7777077 A7(7(' A7ę 7770-
p7(7ąy*7Y7cy 7 yoA7owąyAycp7CZT7ą^-. Poprzez neotradycjonalizm Denisa dochodziło się pro-
stą drogą ku twórczości Puvis de Chavennesa, a dalej do Ingresa, Rafaela, Sieneńczyków,
tj. do wiedzy zaczerpniętej przede wszystkim z muzeów. W Paryżu, rytmiści otarli się
o kubizm, który, jak zanotował w 1913 r. Tadeusz Makowski, 7^oz777777 077yfoko 7^ooko/o po
7777/77"0.S'/'o777Z/7770 W (7(/7Y7(/zC/7777 /07?77, /CA 7 (/77(/7(7Wy777 Ap(7(/k(7p7C7'Cą CÓZO77770 O. 7V0W0 C/7ck(7
w Az/Mco - to opoko fÓ7077y p/o/' p7ęk77o^^. Pod wpływem fowizmu, a zwłaszcza jego
NOWAKOWSKA-SITO, op. cit., s. 55; do tej listy Katarzyna Nowakowska-Sito dodaje jeszcze dwóch artystów,
którzy kiasyczne fascynacje wynieśli nie z Paryża, a z petersburskiej pracowni Dymitra Kardowskiego, mianowicie:
Ludomira Sieńdzińskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego (ibid., s. 58); Zdaniem Andersa, oprócz Żaka, Borow-
skiego i Kuny, klasycystą w „Rytmie" był także w pewnym stopniu Tymon Niesiołowski (ANDERS, op. cit., s. 183).
Louis HAUTECOEUR, TuttOmrMre gtąumtMre e/7 Prance 3/7 AT77aMŻAT/ec/e, Paris 1963, s. 245; cyt. za ANDERS,
op. cit., s. 52.
HAUTECOEUR, op. cit., s. 304; cyt. za ANDERS, op. cit., s. ł36.
^ Tadeusz MAKOWSKI, PrmuWmł;', oprać. Władysława JAWORSKA, Warszawa 2003, s. 58.
MAŁGORZATA DEC
3. /rc/m 7 (7(77 9f
UkmAzówa, 7979 f?j,fb7. arcA/waP?^
ze zPzorów wJzzny (7/Yy.s'7k/
horyzonty i wkraczająca na tory nowych inspiracji, zbieżnych przede wszystkim z tenden-
cjami współczesnej sztuki francuskiej, bowiem, jak pisała Katarzyna Nowakowska-Sito
„mimo obecności stylizacji opartej na rozmaicie interpretowanych motywach ludowych
w pracach Stiyjeńskiej, Skoczylasa, Roguskiego czy Szczepkowskiego - właściwy styl
Rytmu definiowali najdobitniej Zak, Borowski i Kuna, którym obce było poszukiwanie
rodzimej odrębności w sztuce"^. Jeszcze przed I wojną światową rytmiści czerpali mię-
dzy innymi z nauk Maurice Denisa, który głosił „Nowy ład klasyczny" polegający na po-
wrocie do praw konstrukcji. Pisał:pr(7g77ąc oA/ąg/tąc A 7)3, /mrs'p77y Pikować .sTę 77?7(9ek7c/77
7 77 (7/czy 7(/k 7770(/y/7kow(7Ć 7?<2R77y, Py (/z/ęk/ p7TC777y.s3(777C/ 3c/(77Y77(7ć'/7 o 7/py777(70 77ową rzc-
czyw/AtoAĆ, wyop7^ożo77ą i A7wo7^zo/7ą pT^zcz cz/ow/ck^h Zwracał uwagę, że p7*(7W(/z7'wy
k/(7AyCyZ777 77 7C 777 (7ZC Ppó /7(7tt'7Y77C/77 77Y7(/)Y'y/77Cg(7 7YpC7'777(77Y7 /0777O/ÓW, W7777077 A7(7(' A7ę 7770-
p7(7ąy*7Y7cy 7 yoA7owąyAycp7CZT7ą^-. Poprzez neotradycjonalizm Denisa dochodziło się pro-
stą drogą ku twórczości Puvis de Chavennesa, a dalej do Ingresa, Rafaela, Sieneńczyków,
tj. do wiedzy zaczerpniętej przede wszystkim z muzeów. W Paryżu, rytmiści otarli się
o kubizm, który, jak zanotował w 1913 r. Tadeusz Makowski, 7^oz777777 077yfoko 7^ooko/o po
7777/77"0.S'/'o777Z/7770 W (7(/7Y7(/zC/7777 /07?77, /CA 7 (/77(/7(7Wy777 Ap(7(/k(7p7C7'Cą CÓZO77770 O. 7V0W0 C/7ck(7
w Az/Mco - to opoko fÓ7077y p/o/' p7ęk77o^^. Pod wpływem fowizmu, a zwłaszcza jego
NOWAKOWSKA-SITO, op. cit., s. 55; do tej listy Katarzyna Nowakowska-Sito dodaje jeszcze dwóch artystów,
którzy kiasyczne fascynacje wynieśli nie z Paryża, a z petersburskiej pracowni Dymitra Kardowskiego, mianowicie:
Ludomira Sieńdzińskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego (ibid., s. 58); Zdaniem Andersa, oprócz Żaka, Borow-
skiego i Kuny, klasycystą w „Rytmie" był także w pewnym stopniu Tymon Niesiołowski (ANDERS, op. cit., s. 183).
Louis HAUTECOEUR, TuttOmrMre gtąumtMre e/7 Prance 3/7 AT77aMŻAT/ec/e, Paris 1963, s. 245; cyt. za ANDERS,
op. cit., s. 52.
HAUTECOEUR, op. cit., s. 304; cyt. za ANDERS, op. cit., s. ł36.
^ Tadeusz MAKOWSKI, PrmuWmł;', oprać. Władysława JAWORSKA, Warszawa 2003, s. 58.