DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Korpysz, Ewa: Fundacja biskupa György Szathmáry'ego dla katedry w Pécs
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0069
FUNDACJA BISKUPA GYÓRGY SzATHMARY DLA KATEDRY W PĆCS
63
2. Eszturgow, łutgJra, ła/j/Eoi Er/Aócza, /o6 Ewa Eo/yysz, 200<$
stronie ołtarza głównego (północna ściana prezbiterium - strona Ewangelii). Taki sposób
przechowywania i ekspozycji sakramentu był popularny w Europie do początków XVII w.
W epoce nowożytnej sakrariów używano zarówno w Italii, jak i w krajach na północ od
Alp: w Niemczech, Belgii, Holandii, a także w Europie Środkowej: na rozległym terenie
ówczesnych Węgier i w Polsce. Liczne przykłady z epoki renesansu zachowały się
w Toskanii, (szczególnie we Florencji), a także w Rzymie oraz w Italii północnej (Veneto
i Lombardia). Wzory z tych obszarów docierały do innych krajów.
Na terenie Węgier forma renesansowego tabernakulum ściennego rozpowszechniła się
w ł. ćw. XVI w. dzięki artystom florenckim i północnowłoskim, którzy z miejscowego
kamienia rzeźbili dzieła na konkretne zamówienia do tutejszych kościołów. Najprawdo-
podobniej pierwsze obiekty tego typu były jednak importowane z Italii. Mogą należeć do
nich sakraria zachowane dziś we fragmentach, a przeznaczone do kościoła św. Zygmunta
na zamku w Budzie i do kaplic w rezydencjach w Wyszehradzie, Diósgyór, Gyalu*. Taber-
nakulum z kaplicy pałacowej w Wyszehradzie jest wiązane z osobą Benedetta da Maiano,
przebywającego na dworze króla Macieja Korwina w r. 148Tb
^ Jolan BALOGH, "Tabemakel", [w:] Ar/iaZ/obarg s. 653.
^ Jolan BALOGH, zt Matya^ E'ra(y arEarabaa, Budapest 1966, T. 1, s. 244,483-484; T. II, s. 272, il. 390-396;
FEUER-TOTH, op. cit, s. 18; O pobycie Benedetto da Maiano na dworze węgierskim patrz: Giorgio YASARI, Żywoty
63
2. Eszturgow, łutgJra, ła/j/Eoi Er/Aócza, /o6 Ewa Eo/yysz, 200<$
stronie ołtarza głównego (północna ściana prezbiterium - strona Ewangelii). Taki sposób
przechowywania i ekspozycji sakramentu był popularny w Europie do początków XVII w.
W epoce nowożytnej sakrariów używano zarówno w Italii, jak i w krajach na północ od
Alp: w Niemczech, Belgii, Holandii, a także w Europie Środkowej: na rozległym terenie
ówczesnych Węgier i w Polsce. Liczne przykłady z epoki renesansu zachowały się
w Toskanii, (szczególnie we Florencji), a także w Rzymie oraz w Italii północnej (Veneto
i Lombardia). Wzory z tych obszarów docierały do innych krajów.
Na terenie Węgier forma renesansowego tabernakulum ściennego rozpowszechniła się
w ł. ćw. XVI w. dzięki artystom florenckim i północnowłoskim, którzy z miejscowego
kamienia rzeźbili dzieła na konkretne zamówienia do tutejszych kościołów. Najprawdo-
podobniej pierwsze obiekty tego typu były jednak importowane z Italii. Mogą należeć do
nich sakraria zachowane dziś we fragmentach, a przeznaczone do kościoła św. Zygmunta
na zamku w Budzie i do kaplic w rezydencjach w Wyszehradzie, Diósgyór, Gyalu*. Taber-
nakulum z kaplicy pałacowej w Wyszehradzie jest wiązane z osobą Benedetta da Maiano,
przebywającego na dworze króla Macieja Korwina w r. 148Tb
^ Jolan BALOGH, "Tabemakel", [w:] Ar/iaZ/obarg s. 653.
^ Jolan BALOGH, zt Matya^ E'ra(y arEarabaa, Budapest 1966, T. 1, s. 244,483-484; T. II, s. 272, il. 390-396;
FEUER-TOTH, op. cit, s. 18; O pobycie Benedetto da Maiano na dworze węgierskim patrz: Giorgio YASARI, Żywoty