DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:In Memoriam
DOI article:Rosiński, Piotr; Adamczyk, Jan Leszek [Honoree]: Jan Leszek Adamczyk (1951 - 2010)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0231
225
.A//; Ać',s're/(/frA/7Hćri'A'
U957-2070J
g nia 12 stycznia 20 i O r. zmarł w Kielcach Jan
ł Leszek Adamczyk, absolwent historii sztu-
ki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z dumą
i satysfakcją podkreślał fakt, że był uczniem profe-
sora dr hab. Lecha Kalinowskiego, pod kierunkiem
którego napisał pracę magisterską Dw/uybr/ny wnę-
trza łofcm/a ńernarrfy/rcł w obronioną
w 1975 r. Rozprawa otrzymała główną nagrodę
w konkursie im. ks. Szczęsnego Dettloffa organizo-
wanym w 1980 r. przez Zarząd Główny Stowarzy-
szenia Historyków Sztuki i została opublikowana
w „Zeszytach Naukowych UJ". Jego droga zawodo-
wa, przerwana przedwczesnym zgonem była bogata
i różnorodna. Jej wiodącym nurtem była z pasją trak-
towana praca w instytucjach związanych z ochroną
zabytków. Nie ukrywał - wielokrotnie wspominając,
że największej zawodowej satysfakcji doświadczył
w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej
Pracowni Konserwacji Zabytków w Kielcach, gdzie
był zatrudniony w łatach 1980-1992. Docenił
tam znaczenie materiałów źródłowych - pisanych
i kartograficznych, metodologię ich weryfikacji,
umiejętność panowania nad ogromem informacji
i zmierzaniem do syntezy. Czuł się w tym znakomi-
cie, był bowiem entuzjastą badań o charakterze
podstawowym, w wyniku których powstawały opra-
cowania z bogato udokumentowaną częścią katalo-
gową. Odwoływał się często do niemieckiej historii
sztuki, która w tym zakresie była dla niego wzorem
w porównaniu z rodzimym, dość skromnym w tym
zakresie dorobkiem. Tam też wykrystalizował się
jego stosunek do zabytku, który zawsze postrzegał
jako integralny element kulturowego krajobrazu.
Jednym z najważniejszych owoców tej pracy
było studium historyczno-urbanistyczne centrum
Kielc. Szczególnie interesowała go najstarsza część
miasta, która niemal do końca XVIII w. była wyłącz-
ną własnością Kościoła. Stała się ona tematem jego
rozprawy doktorskiej 7Vze??ńaąy
i /mrkc/c ILzgócza Zadkowego w Ahe/cacń w /atac/i
7 <557-7 7^9, którą napisał pod kierunkiem profesora
dr hab. Jana Pazdura i obronił w 1989 r. w Instytucie
Historii Kultury Materialnej PAN w Warszawie.
Jednocześnie, przez wiele lat współpracował z Biu-
rem Dokumentacji Zabytków w Kielcach, dla które-
go prowadził kwerendę źródeł ikonograficznych do
zabytków architektury na Kielecczyźnie.
Jej efektem była także zainicjowana przez Jana
Leszka Adamczyka seria wydawnicza Zró<7/a <7c
<7z;ę/ów A7'ć7c.
.A//; Ać',s're/(/frA/7Hćri'A'
U957-2070J
g nia 12 stycznia 20 i O r. zmarł w Kielcach Jan
ł Leszek Adamczyk, absolwent historii sztu-
ki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z dumą
i satysfakcją podkreślał fakt, że był uczniem profe-
sora dr hab. Lecha Kalinowskiego, pod kierunkiem
którego napisał pracę magisterską Dw/uybr/ny wnę-
trza łofcm/a ńernarrfy/rcł w obronioną
w 1975 r. Rozprawa otrzymała główną nagrodę
w konkursie im. ks. Szczęsnego Dettloffa organizo-
wanym w 1980 r. przez Zarząd Główny Stowarzy-
szenia Historyków Sztuki i została opublikowana
w „Zeszytach Naukowych UJ". Jego droga zawodo-
wa, przerwana przedwczesnym zgonem była bogata
i różnorodna. Jej wiodącym nurtem była z pasją trak-
towana praca w instytucjach związanych z ochroną
zabytków. Nie ukrywał - wielokrotnie wspominając,
że największej zawodowej satysfakcji doświadczył
w Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej
Pracowni Konserwacji Zabytków w Kielcach, gdzie
był zatrudniony w łatach 1980-1992. Docenił
tam znaczenie materiałów źródłowych - pisanych
i kartograficznych, metodologię ich weryfikacji,
umiejętność panowania nad ogromem informacji
i zmierzaniem do syntezy. Czuł się w tym znakomi-
cie, był bowiem entuzjastą badań o charakterze
podstawowym, w wyniku których powstawały opra-
cowania z bogato udokumentowaną częścią katalo-
gową. Odwoływał się często do niemieckiej historii
sztuki, która w tym zakresie była dla niego wzorem
w porównaniu z rodzimym, dość skromnym w tym
zakresie dorobkiem. Tam też wykrystalizował się
jego stosunek do zabytku, który zawsze postrzegał
jako integralny element kulturowego krajobrazu.
Jednym z najważniejszych owoców tej pracy
było studium historyczno-urbanistyczne centrum
Kielc. Szczególnie interesowała go najstarsza część
miasta, która niemal do końca XVIII w. była wyłącz-
ną własnością Kościoła. Stała się ona tematem jego
rozprawy doktorskiej 7Vze??ńaąy
i /mrkc/c ILzgócza Zadkowego w Ahe/cacń w /atac/i
7 <557-7 7^9, którą napisał pod kierunkiem profesora
dr hab. Jana Pazdura i obronił w 1989 r. w Instytucie
Historii Kultury Materialnej PAN w Warszawie.
Jednocześnie, przez wiele lat współpracował z Biu-
rem Dokumentacji Zabytków w Kielcach, dla które-
go prowadził kwerendę źródeł ikonograficznych do
zabytków architektury na Kielecczyźnie.
Jej efektem była także zainicjowana przez Jana
Leszka Adamczyka seria wydawnicza Zró<7/a <7c
<7z;ę/ów A7'ć7c.