FUNDACJA BISKUPA GYÓRGY SZATHMARY DLA KATEDRY W PĆCS
77
7d. Aourta AranceYcrz kowana,
A/óef/rrrCn/Mm YczcTMe, /o/. Fwu Aorpy.sz,
200^
wśród zwojów wici roślinnej wyrastającej z umieszczonego pośrodku krzewu akantu.
Akant zaś w symbolice chrześcijańskiej oznaczał cierpienie i mękę Chrystusa^.
Na kandelabrach pilastrów i na obu głowicach tabernakulum wyobrażono też płomie-
nie. Motyw światła, ognia i płomieni pojawiał się w sakrariach i cyboriach ołtarzowych
bardzo często, symbolizował boskie światło, miłość Boga lub oznaczał samego Chrystu-
sa, powstającego z grobu do nowego życia^. Światło wyobrażano często w formie pro-
mieni nadsyor;c//<?m, lub świeczników, stojących poniżej drzwiczek (por.: Rzym, Santi
Quattro Coronati; il 14; Santa Maria del Popolo, il. 15). Powszechne także było przedsta-
wianie aniołów z kandelabrami lub świecami, adorujących hostię ukrytą za drzwiczkami
sakrarium. Tak zostały ukazane anioły w sakrarium Nagyrevi'ego w kościele famym w
Peszcie w latach 1503-1506 (il. 22). Najczęściej jednak anioły ze światłem adorowały
wolno stojące cyboria-tempietta, jak w cyborium Benedetta da Maiano w kolegiacie San
Gimignano, czy w wielu dziełach della Robbiów^.
W dekoracji omawianego tabernakulum występuje jeszcze jeden motyw, odnoszący
się do eucharystii. Jest to figura lwa, a ściślej cztery postacie lwów ustawione w obu
kapitelach symetrycznie, po bokach płonących kandelabrów (il. 4). Lew jest symbolem
zmartwychwstania. W średniowiecznych traktatach jest mowa o nowonarodzonym, mar-
33 ROBIELUS, s. 23-24.
3^ FORSTNER, op. cit. s. 72-76; o Lumen Eucharistiae patrz też: MIZIOŁEK, „Sacrarium ńeri...", s. 79- 83, tam
obszerna literatura.
3" Por.: Doris CARL, „Der Hochaltar des Benedetto da Maiano tur die Collegiata von San Gimignano. Ein Beitrag zum
Problem des Sakramentsaltare des Quattrocento", MAeAuigun Au AtorBAe/; Ai.Amtću A EYore/iz, XXX, 1991,
cz. 1, s. 21-60; Lej Du//n AoMun...., s. 38, 63-68).
77
7d. Aourta AranceYcrz kowana,
A/óef/rrrCn/Mm YczcTMe, /o/. Fwu Aorpy.sz,
200^
wśród zwojów wici roślinnej wyrastającej z umieszczonego pośrodku krzewu akantu.
Akant zaś w symbolice chrześcijańskiej oznaczał cierpienie i mękę Chrystusa^.
Na kandelabrach pilastrów i na obu głowicach tabernakulum wyobrażono też płomie-
nie. Motyw światła, ognia i płomieni pojawiał się w sakrariach i cyboriach ołtarzowych
bardzo często, symbolizował boskie światło, miłość Boga lub oznaczał samego Chrystu-
sa, powstającego z grobu do nowego życia^. Światło wyobrażano często w formie pro-
mieni nadsyor;c//<?m, lub świeczników, stojących poniżej drzwiczek (por.: Rzym, Santi
Quattro Coronati; il 14; Santa Maria del Popolo, il. 15). Powszechne także było przedsta-
wianie aniołów z kandelabrami lub świecami, adorujących hostię ukrytą za drzwiczkami
sakrarium. Tak zostały ukazane anioły w sakrarium Nagyrevi'ego w kościele famym w
Peszcie w latach 1503-1506 (il. 22). Najczęściej jednak anioły ze światłem adorowały
wolno stojące cyboria-tempietta, jak w cyborium Benedetta da Maiano w kolegiacie San
Gimignano, czy w wielu dziełach della Robbiów^.
W dekoracji omawianego tabernakulum występuje jeszcze jeden motyw, odnoszący
się do eucharystii. Jest to figura lwa, a ściślej cztery postacie lwów ustawione w obu
kapitelach symetrycznie, po bokach płonących kandelabrów (il. 4). Lew jest symbolem
zmartwychwstania. W średniowiecznych traktatach jest mowa o nowonarodzonym, mar-
33 ROBIELUS, s. 23-24.
3^ FORSTNER, op. cit. s. 72-76; o Lumen Eucharistiae patrz też: MIZIOŁEK, „Sacrarium ńeri...", s. 79- 83, tam
obszerna literatura.
3" Por.: Doris CARL, „Der Hochaltar des Benedetto da Maiano tur die Collegiata von San Gimignano. Ein Beitrag zum
Problem des Sakramentsaltare des Quattrocento", MAeAuigun Au AtorBAe/; Ai.Amtću A EYore/iz, XXX, 1991,
cz. 1, s. 21-60; Lej Du//n AoMun...., s. 38, 63-68).