DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Kiliańczyk-Zięba, Justyna: W cieniu symbolicznego drzewa: o sygnecie drukarskim Macieja Wirzbięty
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0102
96
JUSTYNA KlLIAŃCZYK-ZlĘBA
2. 6Yg/?<A ń/Y/Pu/wP/ /Wu(/'<?/'u MŻywrzny oJ/557
rokr/ ^syg/zef zzr 2y.
P/ó/zofułu Yr/g/'e//o/?.sż(/, C/w. 7P7
bo już w tym samym 1557 r. nowa, mniejsza (72x60 mm) wersja sygnetu (nr 2) (il. 2)
pojawiła się w publikacjach oficyny z ulicy Sławkowskiej - po raz pierwszy (o ile wiemy)
w ?' Marcina Bielskiego. Oba sygnety wykorzystywano
w wydawnictwach Matysa przez wiele lat: znak nr 1 „stosowny wielkością do foliów,
został wprowadzony po raz ostatni do Części III Poyfy//;' Grzegorza z Żarnowca w 1582
roku, gdyż w późniejszych latach (z wyjątkiem Gilowskiego) publikacje Macieja
już tych wymiarów nie osiągały. Toteż znak nr 2 miał częstsze zastosowanie, niekiedy
nawet zdobił octava, ale zawsze na końcu druku"C ostatni raz użyto go w roku 1597,
w /Y/.sZo/i'/ óarzo y/ęG?<?/ o <r/ zmkzcz/?/?/';/ o/?<?go pć/ńWwtr Z/Ygr/zisT/Ygo. Oba sy-
gnety były sporych rozmiarów, wymagały dużej płaszczyzny nie zadrukowanej i dlatego
konsekwentnie odbijano je w kolofonach. Natomiast na stronach tytułowych książek
Wirzbięty sygnet drukarski pojawiał się w latach 1563-1568Ż Ów trzeci, niewielki (46x47
^ KAWECKA-GRYCZOWA, AJ/zc/e/P<r/wgZ T/'rzń/ęZowm..., s. 35.
^ Wymiary sygnetów oraz informacje o pierwszych i ostatnich ich użyciach za tabiicami 416 (Z. IX) i 485 (Z. X)
w Po/onń/ ()'/;og/T//2?/ćT/. Katarzyna KRZAK-WE1SS. PoAAie .signeĄ* 2/i/AT//AŻ/<? o<7ATyo/ouy Af7/ wYAw, Poznań
2006, s. 138-139, podaje te same daty i odmienne (mylne) wymiary sygnetu nr 1, nie uwzględnia natomiast w katalogu
znajdującej się w zasobach Wirzbięty winiety tytułowej o charakterze sygnetowym (z inicjałami M. V., sporządzona dla
trzeciego wydaniaPo^/yP/gcAł/ę/'). Zob. KAWECKA-GRYCZOWA, AY/cm/ /' /Ywc/ M4'rzń;'<gcw;A.., s. 35, tabl. 521.
Tutaj wspominam o tej sygnetowej winiecie jedynie na marginesie, zajmować się będę tylko wierzbowymi znakami
drukarskimi Wirzbięty.
JUSTYNA KlLIAŃCZYK-ZlĘBA
2. 6Yg/?<A ń/Y/Pu/wP/ /Wu(/'<?/'u MŻywrzny oJ/557
rokr/ ^syg/zef zzr 2y.
P/ó/zofułu Yr/g/'e//o/?.sż(/, C/w. 7P7
bo już w tym samym 1557 r. nowa, mniejsza (72x60 mm) wersja sygnetu (nr 2) (il. 2)
pojawiła się w publikacjach oficyny z ulicy Sławkowskiej - po raz pierwszy (o ile wiemy)
w ?' Marcina Bielskiego. Oba sygnety wykorzystywano
w wydawnictwach Matysa przez wiele lat: znak nr 1 „stosowny wielkością do foliów,
został wprowadzony po raz ostatni do Części III Poyfy//;' Grzegorza z Żarnowca w 1582
roku, gdyż w późniejszych latach (z wyjątkiem Gilowskiego) publikacje Macieja
już tych wymiarów nie osiągały. Toteż znak nr 2 miał częstsze zastosowanie, niekiedy
nawet zdobił octava, ale zawsze na końcu druku"C ostatni raz użyto go w roku 1597,
w /Y/.sZo/i'/ óarzo y/ęG?<?/ o <r/ zmkzcz/?/?/';/ o/?<?go pć/ńWwtr Z/Ygr/zisT/Ygo. Oba sy-
gnety były sporych rozmiarów, wymagały dużej płaszczyzny nie zadrukowanej i dlatego
konsekwentnie odbijano je w kolofonach. Natomiast na stronach tytułowych książek
Wirzbięty sygnet drukarski pojawiał się w latach 1563-1568Ż Ów trzeci, niewielki (46x47
^ KAWECKA-GRYCZOWA, AJ/zc/e/P<r/wgZ T/'rzń/ęZowm..., s. 35.
^ Wymiary sygnetów oraz informacje o pierwszych i ostatnich ich użyciach za tabiicami 416 (Z. IX) i 485 (Z. X)
w Po/onń/ ()'/;og/T//2?/ćT/. Katarzyna KRZAK-WE1SS. PoAAie .signeĄ* 2/i/AT//AŻ/<? o<7ATyo/ouy Af7/ wYAw, Poznań
2006, s. 138-139, podaje te same daty i odmienne (mylne) wymiary sygnetu nr 1, nie uwzględnia natomiast w katalogu
znajdującej się w zasobach Wirzbięty winiety tytułowej o charakterze sygnetowym (z inicjałami M. V., sporządzona dla
trzeciego wydaniaPo^/yP/gcAł/ę/'). Zob. KAWECKA-GRYCZOWA, AY/cm/ /' /Ywc/ M4'rzń;'<gcw;A.., s. 35, tabl. 521.
Tutaj wspominam o tej sygnetowej winiecie jedynie na marginesie, zajmować się będę tylko wierzbowymi znakami
drukarskimi Wirzbięty.