DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Wojtyła, Arkadiusz: "Od wschodu słońca aż po zachód jego niech Imię Pańskie będzie pochwalone": uwagi o programie ideowym wrocławskiego Il Gesù
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0140
134
ARKADIUSZ WOJTYŁA
7P. RFccAzw TkoAczó/
C/jzuu/AyAcA/',
yżeAk w ArzzcAcze zrzcA.
Ó^rzę.s7o gń.); Kazanie
św. Franciszka Ksawerego,
.7. M. Pottzzzzzy^ wzńńzy
7705-77P6. Pot. M. MAP
ĆĆDCZLĆT?)
Rz. 6,4), który koresponduje z zakończeniem Listu do Filipian:z ońiJ AożPyyęzyA lyyzzrrzó
źu JozzzA CAziAsPzz.s' /oAt TNAPAF Ar/ cAwrz/o Pogo 67/'ćzz.
Natomiast scena łLzzzńńowAtąpzńzzzo (il. 15), ukazująca kolejny stopień wywyższenia
Chrystusa skomentowana została cytatami: JgAtz zzzoPzżztoz^ FM ot Aozzzzzzzzzzz (JozzzpoAz^oP-
rzzłtz tztząPzy Pogzozz? <2 cz/owzoAzozzz) i PypoPzt voA7s', zzt urzPozzz (Pożytoczzro /OAt P/o uzzA
zzzo/o oPo/Aczo J. 16, 7). Z kolei te cytaty wskazują na nierozerwalny związek niebiańskiej
chwały Chrystusa z jego misją służenia człowiekowi. Po swej śmierci i Zmartwychwsta-
niu wstąpił on do niebios, aby nadal wstawiać się za ludzkością.
Na przedstawieniu ILzzzoAowAtąpzoztzP CAzyAttzAtz nie kończy się ani cykl chrystologicz-
ny, ani tym bardziej cykl matowideł w sklepieniu empor jezuickiego kościoła we Wrocła-
wiu. Bowiem przedstawienia APęczozŹAtwo Aw. Pzczopozztz i Ptzzzzozr zzząPzyoA z gńzpzcA,
których miejsca w tej sekwencji nie rozumiał Grundmann^, stanowią kulminację teologicz-
nego wykładu o ziemskim uniżeniu i niebiańskim wywyższeniu Jezusa. Zgodnie z relacją
biblijną św. Szczepan tuż przed męczeńską śmiercią: yotrzy/ w zzzońo z zz/ńzrz/ cAuzPę Pozą
43 GRUNDMANN, op. cit., s. 43.
ARKADIUSZ WOJTYŁA
7P. RFccAzw TkoAczó/
C/jzuu/AyAcA/',
yżeAk w ArzzcAcze zrzcA.
Ó^rzę.s7o gń.); Kazanie
św. Franciszka Ksawerego,
.7. M. Pottzzzzzy^ wzńńzy
7705-77P6. Pot. M. MAP
ĆĆDCZLĆT?)
Rz. 6,4), który koresponduje z zakończeniem Listu do Filipian:z ońiJ AożPyyęzyA lyyzzrrzó
źu JozzzA CAziAsPzz.s' /oAt TNAPAF Ar/ cAwrz/o Pogo 67/'ćzz.
Natomiast scena łLzzzńńowAtąpzńzzzo (il. 15), ukazująca kolejny stopień wywyższenia
Chrystusa skomentowana została cytatami: JgAtz zzzoPzżztoz^ FM ot Aozzzzzzzzzzz (JozzzpoAz^oP-
rzzłtz tztząPzy Pogzozz? <2 cz/owzoAzozzz) i PypoPzt voA7s', zzt urzPozzz (Pożytoczzro /OAt P/o uzzA
zzzo/o oPo/Aczo J. 16, 7). Z kolei te cytaty wskazują na nierozerwalny związek niebiańskiej
chwały Chrystusa z jego misją służenia człowiekowi. Po swej śmierci i Zmartwychwsta-
niu wstąpił on do niebios, aby nadal wstawiać się za ludzkością.
Na przedstawieniu ILzzzoAowAtąpzoztzP CAzyAttzAtz nie kończy się ani cykl chrystologicz-
ny, ani tym bardziej cykl matowideł w sklepieniu empor jezuickiego kościoła we Wrocła-
wiu. Bowiem przedstawienia APęczozŹAtwo Aw. Pzczopozztz i Ptzzzzozr zzząPzyoA z gńzpzcA,
których miejsca w tej sekwencji nie rozumiał Grundmann^, stanowią kulminację teologicz-
nego wykładu o ziemskim uniżeniu i niebiańskim wywyższeniu Jezusa. Zgodnie z relacją
biblijną św. Szczepan tuż przed męczeńską śmiercią: yotrzy/ w zzzońo z zz/ńzrz/ cAuzPę Pozą
43 GRUNDMANN, op. cit., s. 43.