DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Bredekamp, Horst; Labuda, Adam S.: Historia sztuki, uniwersytet, muzeum i centrum Berlina 1810 - 1873
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0254
246
HORST BREDEKAMP ADAM S. LABUDA
A Jo/m/m UoJJ/r/LJ NcAuJow,
Portret Aloysa Hirta, 7229,
7?erh'n, NL/Ywtg
nr /nw. UL7Z 22/69, 222
zainteresowania sztuką nowszą i współczesną. Jako Cicerone i ceniony rozmówca roz-
licznych, nierzadko wybitnych, osobistości odwiedzających Rzym, rozwinął swój talent
propagatora i popularyzatora wiedzy. W roku 1796 przybył do Berlina, by rozpocząć bły-
skotliwą karierę, najpierw jako pruski radca dworu i profesor „wszystkich teoretycznych
części sztuk pięknych" na królewskiej Akademii Sztuk. W roku następnym wygłosił od-
czyt, uznawany za głos otwierający debatę o utworzeniu królewskich muzeów w Berli-
nie*^; miał także decydujący wkład w powstanie Akademii Budowlanej. Gdy ta została
otwarta w 1799 r., znalazł się w gronie kadry nauczającej. W 1810 r. otrzymał profesurę
zwyczajną w zakresie „Teorii i historii sztuk rysunkowych", stając się tym samym jednym
z założycieli Uniwersytetu*^.
Związany z czterema instytucjami, Akademią Sztuk, Akademią Budowlaną, Uniwer-
sytetem i przyszłym muzeum, łączył Hirt wszystkie elementy wielowymiarowego pola sił
w centrum Berlina. Jako badacz teorii i historii sztuki, znawca współczesnego życia arty-
stycznego, nauczyciel akademicki i uniwersytecki, organizator i innowator w zakresie
metod i narzędzi dydaktycznych, wreszcie aktor na scenie kulturalno-politycznej, włączał
Hirt profesurę uniwersytecką w siatkę aktywności, których rozmach i różnorodność były
zjawiskiem wyjątkowym nawet wówczas, gdy specjalizacja nie zdominowała jeszcze ob-
licza uniwersytetu.
Aloys Ludwig HIRT, Le2er Je/7 Jes' Xo/77gJc7-7AgM.yzAc/7g77 /Tm/yes'. Fme JJr/esYmggg/yaJe?? 2e/ Jer
ó/YenJ/cAg/? 2JzM/?g JerHUJemie Jer ^c/7Ó'/7e77 TJmAe 7777 J wecAam/e^en jLAye^cAąJg'? <7e/7 22. 2egte77?2er 7797.
Przedruk w: Friedrich STOCK, „Zur Vorgeschichte der Bertiner Museen; Urkunden von 1786 bis 1807". JeArN/c/? Jer
Pre7T/?7-s'e7e77 AM77^Aen77/77/77/7ge/7 49 (1928), Beiheft 1929, s. 72-81.
Na temat Hirta zob. przede wszystkim: J/oys' 77Jt HrcAJo/oge, TJAtorAer..., (jak przyp. 19); Jurgen Z1MMER,
„Nachrichten uber Aloys Hirt und Bibiiographie seiner gedruckten Schriften", JA/Anc/? Jer 2er/J7er TUt/^ee/?, N.F.
Bd. 41 (1999), s. 133-194.
HORST BREDEKAMP ADAM S. LABUDA
A Jo/m/m UoJJ/r/LJ NcAuJow,
Portret Aloysa Hirta, 7229,
7?erh'n, NL/Ywtg
nr /nw. UL7Z 22/69, 222
zainteresowania sztuką nowszą i współczesną. Jako Cicerone i ceniony rozmówca roz-
licznych, nierzadko wybitnych, osobistości odwiedzających Rzym, rozwinął swój talent
propagatora i popularyzatora wiedzy. W roku 1796 przybył do Berlina, by rozpocząć bły-
skotliwą karierę, najpierw jako pruski radca dworu i profesor „wszystkich teoretycznych
części sztuk pięknych" na królewskiej Akademii Sztuk. W roku następnym wygłosił od-
czyt, uznawany za głos otwierający debatę o utworzeniu królewskich muzeów w Berli-
nie*^; miał także decydujący wkład w powstanie Akademii Budowlanej. Gdy ta została
otwarta w 1799 r., znalazł się w gronie kadry nauczającej. W 1810 r. otrzymał profesurę
zwyczajną w zakresie „Teorii i historii sztuk rysunkowych", stając się tym samym jednym
z założycieli Uniwersytetu*^.
Związany z czterema instytucjami, Akademią Sztuk, Akademią Budowlaną, Uniwer-
sytetem i przyszłym muzeum, łączył Hirt wszystkie elementy wielowymiarowego pola sił
w centrum Berlina. Jako badacz teorii i historii sztuki, znawca współczesnego życia arty-
stycznego, nauczyciel akademicki i uniwersytecki, organizator i innowator w zakresie
metod i narzędzi dydaktycznych, wreszcie aktor na scenie kulturalno-politycznej, włączał
Hirt profesurę uniwersytecką w siatkę aktywności, których rozmach i różnorodność były
zjawiskiem wyjątkowym nawet wówczas, gdy specjalizacja nie zdominowała jeszcze ob-
licza uniwersytetu.
Aloys Ludwig HIRT, Le2er Je/7 Jes' Xo/77gJc7-7AgM.yzAc/7g77 /Tm/yes'. Fme JJr/esYmggg/yaJe?? 2e/ Jer
ó/YenJ/cAg/? 2JzM/?g JerHUJemie Jer ^c/7Ó'/7e77 TJmAe 7777 J wecAam/e^en jLAye^cAąJg'? <7e/7 22. 2egte77?2er 7797.
Przedruk w: Friedrich STOCK, „Zur Vorgeschichte der Bertiner Museen; Urkunden von 1786 bis 1807". JeArN/c/? Jer
Pre7T/?7-s'e7e77 AM77^Aen77/77/77/7ge/7 49 (1928), Beiheft 1929, s. 72-81.
Na temat Hirta zob. przede wszystkim: J/oys' 77Jt HrcAJo/oge, TJAtorAer..., (jak przyp. 19); Jurgen Z1MMER,
„Nachrichten uber Aloys Hirt und Bibiiographie seiner gedruckten Schriften", JA/Anc/? Jer 2er/J7er TUt/^ee/?, N.F.
Bd. 41 (1999), s. 133-194.