DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Bernhardt, Katja: Inwentaryzacja zabytków sztuki między nauką i polityką: Prusy Zachodnie i Wolne Miasto Gdańsk
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0292
284
KATJA BERNHARDT
<2!
f ip6p/$7nnłFytAF^Ht^^U ^prcu^^Orr Ktcd^fU^
Mur Ji^rr^pFbujra^u Wttadncu 3apphr4)?raE()rrą->
;.:^'.7f7.'/ió7777^:7.7^ i. ^^-A;.
)79u/.
"*"'"d' 2.'..
^iFo^ <Mu.d)t unj* [MUi)o^l&ni) j)dnrrMrark'rfghńNi
Ddrń) M) rolbaEftPcluirłOut) rmewerdu^ ^
ąńtigw grńhrs °."4PHdtt;r uuj^^ulpn^
pań ubfr anb r9ćąi<9.)^urd) /Rjtnp UAjUuu ^
Dupmdj^NaóFTir^.
A: ^ <
^(Fet)ct [a tUl2U)dt4PuŁ) MjrHdaujcLiuu.,
-Uuó"iuu)ft ^ Hił)uu? j^d^da^ra i5d)iM 4) Hyń.) ^
7. Ó7/Y7/7U /yT;0/77S777/c/7/7C/' ć/oŻ7//77C/7/U('/7
ZUÓy/ŻÓłt' W Ao.Ść'/c/e .SIE. Ju77ć7,
Wy^07777776/ W /lAr/ 7977. .S/77rŚC7Z77U
Dro.s/u.' 7D.S777 700 79. Pug. 29)
Drostowi propozycję opublikowania tego materiału*^-. W celu realizacji tego zamiaru Rada
utworzyła cykl wydawniczy zatytułowany ,,Bau und Kunstdenkmaler des Deutschen
Ostens". Większość kosztów tego przedsięwzięcia wydawniczego pokryło Federalne Mi-
nisterstwo Spraw Ogólnoniemieckich oraz Przedstawicielstwo Wolnego Miasta Gdańska
z siedzibą w Lubece^. W ramach serii „A" wspomnianego cyklu, zatytułowanej „Die
Kunstdenkmaler der Stadt Danzig" opublikowano do roku 1972 pięć tomów inwentarzy
zabytków gdańskich kościołów. Publikacje te nie mogły jednak, ze względów oczywi-
stych, sprostać zadaniu udokumentowania aktualnego stanu zachowania zabytków. Skut-
ki wojny sprawiły, że zastygłe w swej pierwotnej formie inwentarze stały się swego
rodzaju dokumentacją sprawionych przez nią zniszczeń i strat. Według Drosta zyskały
one wartość źródłowego dokumentu i dlatego publikując je, nie podjął już żadnych innych
czynności - „poza edytorskimi"^ (il. 7).
Jedynym uzupełnieniem stał się zarys historii budowy danego kościoła zamieszczony
na wstępie jego inwentarza. Dalsza jego część zawierała omówienie poszczególnych ele-
mentów wystroju świątyni, w kolejności wynikającej z ich znaczenia w ramach całego jej
wyposażenia. Scharakteryzowano zarówno dzieła malarstwa i rzeźby, jak też naczynia
^ List Grundmanna do Drosta z dnia 7 lipca 1953, DSH1 100 Grundmann 83/4, s.p.
^ Informacja Grundmanna na sesji Rady Naukowej Instytutu Herdera o wnioskach o pomoc finansową skierowanych
do Ministerstwa Wypędzonych, DSHI 100 Grundmann 102, s.p.; Pismo przedstawicielstwa Wolnego Miasta Gdańska
z dnia 24 stycznia 1955, zawiadamiające Keysera o przyznaniu środków finansowych, z przeznaczeniem na częściowe
pokrycie kosztów publikacji inwentarzy zabytków sztuki gdańskiej, DSHI 100 Grundmann 83/4, s.p.; Referat Grund-
manna na sesji Rady Naukowej Instytutu Herdera omawiający działalność grupy roboczej historyków sztuki, Marburg
29 kwietnia 1955, DSHI 100 Grundmann 102, s.p.; List H. Kodera do Drosta z dnia 17 sierpnia 1962 zawierający
informację na temat sfinansowania czwartego tomu inwentaryzacji zabytków sztuki gdańskiej: DSHI 100 Grundmann
83/1, s.p.
^ Willi DROST, „Vorwort des Verfassers" [w:] id., &mA7 Jońm?/?..., (jak przyp. 57), s. 7. Por. także: Gunther GRUND-
MANN, „Vórwort des Herausgebers" [w:] id., AwAtTońm???..., (jak przyp. 57), s. 6.
KATJA BERNHARDT
<2!
f ip6p/$7nnłFytAF^Ht^^U ^prcu^^Orr Ktcd^fU^
Mur Ji^rr^pFbujra^u Wttadncu 3apphr4)?raE()rrą->
;.:^'.7f7.'/ió7777^:7.7^ i. ^^-A;.
)79u/.
"*"'"d' 2.'..
^iFo^ <Mu.d)t unj* [MUi)o^l&ni) j)dnrrMrark'rfghńNi
Ddrń) M) rolbaEftPcluirłOut) rmewerdu^ ^
ąńtigw grńhrs °."4PHdtt;r uuj^^ulpn^
pań ubfr anb r9ćąi<9.)^urd) /Rjtnp UAjUuu ^
Dupmdj^NaóFTir^.
A: ^ <
^(Fet)ct [a tUl2U)dt4PuŁ) MjrHdaujcLiuu.,
-Uuó"iuu)ft ^ Hił)uu? j^d^da^ra i5d)iM 4) Hyń.) ^
7. Ó7/Y7/7U /yT;0/77S777/c/7/7C/' ć/oŻ7//77C/7/U('/7
ZUÓy/ŻÓłt' W Ao.Ść'/c/e .SIE. Ju77ć7,
Wy^07777776/ W /lAr/ 7977. .S/77rŚC7Z77U
Dro.s/u.' 7D.S777 700 79. Pug. 29)
Drostowi propozycję opublikowania tego materiału*^-. W celu realizacji tego zamiaru Rada
utworzyła cykl wydawniczy zatytułowany ,,Bau und Kunstdenkmaler des Deutschen
Ostens". Większość kosztów tego przedsięwzięcia wydawniczego pokryło Federalne Mi-
nisterstwo Spraw Ogólnoniemieckich oraz Przedstawicielstwo Wolnego Miasta Gdańska
z siedzibą w Lubece^. W ramach serii „A" wspomnianego cyklu, zatytułowanej „Die
Kunstdenkmaler der Stadt Danzig" opublikowano do roku 1972 pięć tomów inwentarzy
zabytków gdańskich kościołów. Publikacje te nie mogły jednak, ze względów oczywi-
stych, sprostać zadaniu udokumentowania aktualnego stanu zachowania zabytków. Skut-
ki wojny sprawiły, że zastygłe w swej pierwotnej formie inwentarze stały się swego
rodzaju dokumentacją sprawionych przez nią zniszczeń i strat. Według Drosta zyskały
one wartość źródłowego dokumentu i dlatego publikując je, nie podjął już żadnych innych
czynności - „poza edytorskimi"^ (il. 7).
Jedynym uzupełnieniem stał się zarys historii budowy danego kościoła zamieszczony
na wstępie jego inwentarza. Dalsza jego część zawierała omówienie poszczególnych ele-
mentów wystroju świątyni, w kolejności wynikającej z ich znaczenia w ramach całego jej
wyposażenia. Scharakteryzowano zarówno dzieła malarstwa i rzeźby, jak też naczynia
^ List Grundmanna do Drosta z dnia 7 lipca 1953, DSH1 100 Grundmann 83/4, s.p.
^ Informacja Grundmanna na sesji Rady Naukowej Instytutu Herdera o wnioskach o pomoc finansową skierowanych
do Ministerstwa Wypędzonych, DSHI 100 Grundmann 102, s.p.; Pismo przedstawicielstwa Wolnego Miasta Gdańska
z dnia 24 stycznia 1955, zawiadamiające Keysera o przyznaniu środków finansowych, z przeznaczeniem na częściowe
pokrycie kosztów publikacji inwentarzy zabytków sztuki gdańskiej, DSHI 100 Grundmann 83/4, s.p.; Referat Grund-
manna na sesji Rady Naukowej Instytutu Herdera omawiający działalność grupy roboczej historyków sztuki, Marburg
29 kwietnia 1955, DSHI 100 Grundmann 102, s.p.; List H. Kodera do Drosta z dnia 17 sierpnia 1962 zawierający
informację na temat sfinansowania czwartego tomu inwentaryzacji zabytków sztuki gdańskiej: DSHI 100 Grundmann
83/1, s.p.
^ Willi DROST, „Vorwort des Verfassers" [w:] id., &mA7 Jońm?/?..., (jak przyp. 57), s. 7. Por. także: Gunther GRUND-
MANN, „Vórwort des Herausgebers" [w:] id., AwAtTońm???..., (jak przyp. 57), s. 6.