DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Ryčkov, Petro Anatolijovyč: Zespół pałacowo-ogrodowy Lubomirskich w Równem w świetle planu Jana Jakuba Bourguignona z 1797 roku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0344
336
PETRO RYCHKOY
7. A7z<rz.s/o /?ów7?e, wzż/oC w Cz'ezYzz?Azz z<Yć7?.,/zYzgzz?ez7/ wg re^ozr^fzYz^c/z rzzz^ozYz, gzYzcrz
rzzor/e/rzzwArz D. ^owrzrzzzzłu, oóecnze ełsgozzowrzzzrz w T^ówzezźy^/w ATzzzYzzzzz ^rz/ozrzuwczyw
wprowadzają w atmosferę dawności, lecz nie dają wyobrażenia o rozległości całego rezy-
dencjonalnego zespołu włączonego w strukturę miasteczka.
Po nabyciu Równego od rodziny Walewskich w 1723 r., Lubomirskim udało się z cza-
sem stworzyć siedzibę odpowiadającą arystokratycznym gustom i potrzebom wystawne-
go stylu życia'. Problemów finansowych nie było. Po ugodzie kolbuszowskiej (1753),
latyfundium Stanisława Lubomirskiego było największe z istniejących kiedykolwiek
w Rzeczypospolitej. Majątek liczący 31 miast i 738 wsi, przynosił 2.919.641 złotych rocz-
nego dochodu^.
JFo/yzźpo7wzg/^Jez?? ^Zazyg(yczzz_yzz7, /zzAtoryczzzyz?7 z zzrc/zeo/ogzczzzyzzz, T. 2, Lwów 1871, s. 342-344; Tadeusz STECKI,
A7z'aVo /?ówzze, Warszawa 1880, passim; AnojiHHaprm CEHJfYJlECKHH, „Topoa PoBHo", RoyzMzzcznzg gzzapYzzzzyzbzzMg
ggdozMoozz7zz, 1880 nr 5, s. 237-249; Bacminn H. ITEPOrOBCKHH, „3aMeiKH Ha ciaibK) A. CeHpynhCKoro...",
/JoTZbzzyczrzze ezzopYzzayz&zzMg ggdoAzocz7zzz, 1880 nr 25, s. 1134-1158; Y/owzzAgeogzYz/zcząy Kz*ó/egArzz PoAdzogo z zzzzzyc/z
drzz/ow ^^owzzzzźWo/z, T. 9, s. 818-822; Tadeusz STECKI, Z dorzz z gtopzz. Odrazy zpazzzząrłz, Kraków 1888, s. 1-58;
Julian WOŁOSZYNOWSKI J%gewó<7zzTw w wzeZ/o /zczd z/żzłZów, Łuck 1929, s. 62-63; Mieczysław OR-
ŁOWICZ //zzWYwazzy pzzgwoz/zzzA* po łfbZyzzzzz, Łuck 1929, s. 206-212; Roman JAN1SŁAWSK1, 7/zz.s*/z 'owozzy p/'zewo7-
zEłpo zz7z'egcz'g Aówzzozz?, Równe 1937, s. 6-16; Roman JANISŁAWSKJ, „Równe", [w:] ATzzz^Za Rb/yzźWe, Łuck 1937,
s. 98-115; Józef HOFFMAN /YzewozEzzłpo łkbTyzzzzz, Warszawa 1938, s. 14; ŁeTp A. PblUKOB,/7<?poaaztzzz zoazezzozz
PogezzM^MzzŁ-z, MocKBa 1989, s. 48-52; flpocnaB nOJlllUYK, Pzgzzg. ATazzdpzgzra /zpzTa gzzrzz, PiBHe 1998, s. 29-46; Łeip
A. PblUKOB, „d,Bopu.OBO-napKOBMe aHcaMÓjm BojibtHH XVIII - Hanarta XIX BeKOB", Aprzzzzigzrzzzypzzoe zzacyzedczzzgo,
43: 1999, s. 115-127.
' Syntetyczny opis rezydencji i jej kolejnych mieszkańców zob: Roman AFTANAZY, ATzEgzWEy z/o zfzze/ów zYzybozzo/z,
T. VY: OowzzY wo/EwóJz/wo wo/yzAdzE, Warszawa 1988, s. 449-466.
^ AFTANAZY, ATaZorzE/y z/o z/zzE/ow rezyz/ozzzyz..., T. V*\ s. 451.
PETRO RYCHKOY
7. A7z<rz.s/o /?ów7?e, wzż/oC w Cz'ezYzz?Azz z<Yć7?.,/zYzgzz?ez7/ wg re^ozr^fzYz^c/z rzzz^ozYz, gzYzcrz
rzzor/e/rzzwArz D. ^owrzrzzzzłu, oóecnze ełsgozzowrzzzrz w T^ówzezźy^/w ATzzzYzzzzz ^rz/ozrzuwczyw
wprowadzają w atmosferę dawności, lecz nie dają wyobrażenia o rozległości całego rezy-
dencjonalnego zespołu włączonego w strukturę miasteczka.
Po nabyciu Równego od rodziny Walewskich w 1723 r., Lubomirskim udało się z cza-
sem stworzyć siedzibę odpowiadającą arystokratycznym gustom i potrzebom wystawne-
go stylu życia'. Problemów finansowych nie było. Po ugodzie kolbuszowskiej (1753),
latyfundium Stanisława Lubomirskiego było największe z istniejących kiedykolwiek
w Rzeczypospolitej. Majątek liczący 31 miast i 738 wsi, przynosił 2.919.641 złotych rocz-
nego dochodu^.
JFo/yzźpo7wzg/^Jez?? ^Zazyg(yczzz_yzz7, /zzAtoryczzzyz?7 z zzrc/zeo/ogzczzzyzzz, T. 2, Lwów 1871, s. 342-344; Tadeusz STECKI,
A7z'aVo /?ówzze, Warszawa 1880, passim; AnojiHHaprm CEHJfYJlECKHH, „Topoa PoBHo", RoyzMzzcznzg gzzapYzzzzyzbzzMg
ggdozMoozz7zz, 1880 nr 5, s. 237-249; Bacminn H. ITEPOrOBCKHH, „3aMeiKH Ha ciaibK) A. CeHpynhCKoro...",
/JoTZbzzyczrzze ezzopYzzayz&zzMg ggdoAzocz7zzz, 1880 nr 25, s. 1134-1158; Y/owzzAgeogzYz/zcząy Kz*ó/egArzz PoAdzogo z zzzzzyc/z
drzz/ow ^^owzzzzźWo/z, T. 9, s. 818-822; Tadeusz STECKI, Z dorzz z gtopzz. Odrazy zpazzzząrłz, Kraków 1888, s. 1-58;
Julian WOŁOSZYNOWSKI J%gewó<7zzTw w wzeZ/o /zczd z/żzłZów, Łuck 1929, s. 62-63; Mieczysław OR-
ŁOWICZ //zzWYwazzy pzzgwoz/zzzA* po łfbZyzzzzz, Łuck 1929, s. 206-212; Roman JAN1SŁAWSK1, 7/zz.s*/z 'owozzy p/'zewo7-
zEłpo zz7z'egcz'g Aówzzozz?, Równe 1937, s. 6-16; Roman JANISŁAWSKJ, „Równe", [w:] ATzzz^Za Rb/yzźWe, Łuck 1937,
s. 98-115; Józef HOFFMAN /YzewozEzzłpo łkbTyzzzzz, Warszawa 1938, s. 14; ŁeTp A. PblUKOB,/7<?poaaztzzz zoazezzozz
PogezzM^MzzŁ-z, MocKBa 1989, s. 48-52; flpocnaB nOJlllUYK, Pzgzzg. ATazzdpzgzra /zpzTa gzzrzz, PiBHe 1998, s. 29-46; Łeip
A. PblUKOB, „d,Bopu.OBO-napKOBMe aHcaMÓjm BojibtHH XVIII - Hanarta XIX BeKOB", Aprzzzzigzrzzzypzzoe zzacyzedczzzgo,
43: 1999, s. 115-127.
' Syntetyczny opis rezydencji i jej kolejnych mieszkańców zob: Roman AFTANAZY, ATzEgzWEy z/o zfzze/ów zYzybozzo/z,
T. VY: OowzzY wo/EwóJz/wo wo/yzAdzE, Warszawa 1988, s. 449-466.
^ AFTANAZY, ATaZorzE/y z/o z/zzE/ow rezyz/ozzzyz..., T. V*\ s. 451.