Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (72.2010)

366

JANUSZ KRAWCZYK

Nie sposób omówić wszystkich podjętych przez
Autora wątków probiemowych, ani nawet tyiko
tych, które skłaniają do ponownego przemyśłenia
kwestii, wydawałoby się już we wcześniejszych pu-
biikacjach ostatecznie wyjaśnionych. Nawet, jeśłi
niektóre z przyjętych przez Arszyńskiego rozstrzy-
gnięć i interpretacji skłaniają do dyskusji w tonie
polemicznym, to jednak trudno przecenić znacze-
nie tej pubłikacji w kształtowaniu nowego, pełniej-
szego obrazu konserwatorstwa europejskiego.

Wypełnia ona dotkłiwą łukę w rodzimej literaturze
przedmiotu, a co więcej, stwarza również podsta-
wy dła dalszych badań nad uwarunkowaniami roz-
woju zjawiska konserwacji zabytków w naszej
kułturze. Na zakończenie warto podkreślić, że zna-
czenie tej pracy zostało docenione nie tyko w śro-
dowisku historyków sztuki i konserwatorów.
W roku 2009 Autorowi została przyznana nagroda
Wydziału ł Nauk Społecznych PAN w dziedzinie
historii kultury.