Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (11.1949)

Rye. 25. Dwór w Bolminie wg drzeworytu z drugiej poł. XIX w.
(Dzieje Polski, ilustr. III — A. Sokołowskiego).

ALEKSANDER KRÓL
DWÓR W BOLMtNtE
O milę na zachód od Chęcin, w malowniczej dolinie rzeki Łososiny,
między Bolmińskimi Grząbami a Bocheńską Górą, leży u stóp wzgórza
wioska Bolmin.
Na północ od szosy małogoskiej, wśród niskich chat, wiedzie środ-
kiem wsi piaszczyta droga ku niewielkiemu wzniesieniu, na którym stoi
murowany kościółek. Droga ta, skręca niebawem na prawo ku Bolmiń-
skim Grąbom, gdzie w kępie starych lip i bzów — resztek dworskiego
parku — stoi ruina piętrowego budynku zwrócona licem do wsi. Dwór
bez dachu, okien i drzwi posiada w środku frontowej ściany wysunięty
ryzalit-wieżę na obszernym tarasie, skąd roztacza się rozległy widok na
piękną dolinę „Wiernej Rzeki".
Dwór ten od strony południowej wznosi się około 7 m ponad drogę,
a od północy wciska w stok wzgórza do wysokości okien pierwszego pię-
tra; dlatego właśnie parter od południa ma oświetlenie normalne, a od
północy tylko przez wąskie okna piwniczne. Budynek wystawiony z miej-
scowego kamienia, w części obrobionego i ułożonego na zaprawie wapien-
nej; natomiast przy otworach okiennych i drzwiowych spotykamy cegłę,
oraz ułamki kamiennych węgarów okiennych i drzwiowych pochodzące
niewątpliwie z renesansowej części dworu. Na zewnętrznych ścianach
trzyma się jeszcze biały tynk, a wewnątrz widać resztki malowań, część
pierwotnych otworów okiennych, gniazda belek stropowych oraz ślady