DOI Heft:
Nr. 3/4
DOI Artikel:Wiliński, Stanisław: Wielkopolski portret trumienny
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34477#0314
294
Stanisław Wiliński
(33)
Charakter tej przeważnie anonimowej produkcji jest na poły rze-
mieślniczy. Nieliczne tylko portrety wyłamują się z ogólnego schematu,
i osiągają na tle omawianego zespołu dość wysoką klasę artystyczną. Miej-
scowi twórcy większości portretów nie są znani.
Zabytki te, interesujące nie tylko z punktu widzenia historii sztuki,
posiadają dużą wartość dla historii kultury, oraz badań ikonograficz-
no-historycznych i zawierają również bogate źródła antropologiczne. Roz-
prawa ta, pierwsza poruszająca te zagadnienia, nie ma pretensji do wy-
czerpania jego całokształtu. Opracowanie jednak tematu portretu tru-
miennego przez historię kultury i sztuki powinno być uwzględnione przy
tworzeniu syntetycznego obrazu malarstwa portretowego XVII i XVIII
wieków.
Ryc. 136. „Castrum doloris" Teresy Łąckiej.
1700 r. Drzeworyt. Biblioteka oo Franciszkanów
w Osiecznej.
Stanisław Wiliński
(33)
Charakter tej przeważnie anonimowej produkcji jest na poły rze-
mieślniczy. Nieliczne tylko portrety wyłamują się z ogólnego schematu,
i osiągają na tle omawianego zespołu dość wysoką klasę artystyczną. Miej-
scowi twórcy większości portretów nie są znani.
Zabytki te, interesujące nie tylko z punktu widzenia historii sztuki,
posiadają dużą wartość dla historii kultury, oraz badań ikonograficz-
no-historycznych i zawierają również bogate źródła antropologiczne. Roz-
prawa ta, pierwsza poruszająca te zagadnienia, nie ma pretensji do wy-
czerpania jego całokształtu. Opracowanie jednak tematu portretu tru-
miennego przez historię kultury i sztuki powinno być uwzględnione przy
tworzeniu syntetycznego obrazu malarstwa portretowego XVII i XVIII
wieków.
Ryc. 136. „Castrum doloris" Teresy Łąckiej.
1700 r. Drzeworyt. Biblioteka oo Franciszkanów
w Osiecznej.