DOI Heft:
Nr. 3/4
DOI Artikel:Rewski, Zbigniew: Polski stolarz dekorator z XVIII w. i jego klientela
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34477#0335
MW
(4) Polski stolarz dekorator z XVIII w. i jego klientela 315
Ryc. 207. Rycina z wzornika II 11 z parafą do ołtarza w Radzięcinie.
Ryc. 206. Oryginał projektu ołtarza we wzorniku 11.
Obydwa wzorniki pomimo dość międzynarodowej mieszanki rycin
francuskich, włoskich i holenderskich zawierają w większości ryciny,
jeżeli nawet nie w pełni augsburskiego autorstwa, to w każdym razie
augsburskiego rytowania i nakładu. Norymberga reprezentowana jest
skromnie, ledwie dwiema rycinami Jakuba Sandrarta. Było to zapewne
wynikiem faktu, że Augsburg oraz Norymberga stanowiły centra najin-
tensywniejszego i najbardziej masowego tworzenia, powielania, kopio-
wania i kolportażu rysunków i rycin na całą niemal Europę, a dotyczących
wszystkich gałęzi sztuki z architekturą i sztuką stosowaną na czele. Nie
była to twórczość zbyt oryginalna, gdyż opierała się na znajomości sztuki
francuskiej, włoskiej i holenderskiej. Stąd może płynęła owa atrakcyj-
ność augsburskich wzorników, oparta ponadto na dobrej organizacji han-
dlowej. Wszystkie przytoczone nazwiska rysowników i rytowników dadzą
się zlokalizować w Augsburgu, lub południowych Niemczech oraz Austrii,
na podstawie Thieme-Beckera, Jessena, Wunderlicha^) i in. A. Ulbrich
zwraca uwagę na wożliwość posługiwania się w XVIII w. graficznymi
wzorami augsburskimi i norymberskimi na terenie dawnych Prus Wscho-
JESSEN, Der Ornamentstich, Berlin 1920; Th. Wunderlich, Zeichen-
kunst., u. allgemeine Kunstbildung im XIV—XVIII Jhrt. Beriin 1911
(4) Polski stolarz dekorator z XVIII w. i jego klientela 315
Ryc. 207. Rycina z wzornika II 11 z parafą do ołtarza w Radzięcinie.
Ryc. 206. Oryginał projektu ołtarza we wzorniku 11.
Obydwa wzorniki pomimo dość międzynarodowej mieszanki rycin
francuskich, włoskich i holenderskich zawierają w większości ryciny,
jeżeli nawet nie w pełni augsburskiego autorstwa, to w każdym razie
augsburskiego rytowania i nakładu. Norymberga reprezentowana jest
skromnie, ledwie dwiema rycinami Jakuba Sandrarta. Było to zapewne
wynikiem faktu, że Augsburg oraz Norymberga stanowiły centra najin-
tensywniejszego i najbardziej masowego tworzenia, powielania, kopio-
wania i kolportażu rysunków i rycin na całą niemal Europę, a dotyczących
wszystkich gałęzi sztuki z architekturą i sztuką stosowaną na czele. Nie
była to twórczość zbyt oryginalna, gdyż opierała się na znajomości sztuki
francuskiej, włoskiej i holenderskiej. Stąd może płynęła owa atrakcyj-
ność augsburskich wzorników, oparta ponadto na dobrej organizacji han-
dlowej. Wszystkie przytoczone nazwiska rysowników i rytowników dadzą
się zlokalizować w Augsburgu, lub południowych Niemczech oraz Austrii,
na podstawie Thieme-Beckera, Jessena, Wunderlicha^) i in. A. Ulbrich
zwraca uwagę na wożliwość posługiwania się w XVIII w. graficznymi
wzorami augsburskimi i norymberskimi na terenie dawnych Prus Wscho-
JESSEN, Der Ornamentstich, Berlin 1920; Th. Wunderlich, Zeichen-
kunst., u. allgemeine Kunstbildung im XIV—XVIII Jhrt. Beriin 1911