(4)
Kościół drewniany w Komborni
361
Ryc. 235. Kościół w Komborni. Strona poł.-zachodnia.
skiej świątyni pochodził z r. 1494. Przez blisko 20 lat pozostawał on
w rękach odszczepieńców i dopiero w r. 1596 wrócił w posiadanie katolików.
Obok niego w prezbiterium znajdował się wówczas od południowej strony
ołtarz z r. 1626 z obrazem św. Mikołaja oraz inny również stary.
Następna wizytacja biskupia z r. 1648 nie przynosi żadnych waż-
niejszych szczegółów, konstatuje tylko, że przybył czwarty ołtarz pod wezw.
św. Anny, wizytacja zaś z r. 1699 donosi o polichromowanym wnętrzu,
przegniłych fundamentach, walącej się sygnaturce i wymagającym napra-
wy dachu. Stosowne roboty zabezpieczające zostały widocznie niebawem
wykonane, skoro wizytacja z r. 1722 wspomina o dobrym dachu z gontów
oraz o sygnaturce pokrytej białą blachą. Poza tym donosi ona o nowym
ołtarzu św. Anny z r. 1718, sprawionym w miejsce starego, który sprze-
dano do kościoła w Humniskach. Następna wizytacja kanoniczna z r. 1745
potwierdza poprzednie szczegóły dodając wiadomość o piątym ołtarzu pod
wezw. św. Jana Nepomucena oraz o niedawno przez ówczesnego probosz-
cza wymurowanej zakrystii w miejsce pierwotnej drewnianej. O zakrystii
Kościół drewniany w Komborni
361
Ryc. 235. Kościół w Komborni. Strona poł.-zachodnia.
skiej świątyni pochodził z r. 1494. Przez blisko 20 lat pozostawał on
w rękach odszczepieńców i dopiero w r. 1596 wrócił w posiadanie katolików.
Obok niego w prezbiterium znajdował się wówczas od południowej strony
ołtarz z r. 1626 z obrazem św. Mikołaja oraz inny również stary.
Następna wizytacja biskupia z r. 1648 nie przynosi żadnych waż-
niejszych szczegółów, konstatuje tylko, że przybył czwarty ołtarz pod wezw.
św. Anny, wizytacja zaś z r. 1699 donosi o polichromowanym wnętrzu,
przegniłych fundamentach, walącej się sygnaturce i wymagającym napra-
wy dachu. Stosowne roboty zabezpieczające zostały widocznie niebawem
wykonane, skoro wizytacja z r. 1722 wspomina o dobrym dachu z gontów
oraz o sygnaturce pokrytej białą blachą. Poza tym donosi ona o nowym
ołtarzu św. Anny z r. 1718, sprawionym w miejsce starego, który sprze-
dano do kościoła w Humniskach. Następna wizytacja kanoniczna z r. 1745
potwierdza poprzednie szczegóły dodając wiadomość o piątym ołtarzu pod
wezw. św. Jana Nepomucena oraz o niedawno przez ówczesnego probosz-
cza wymurowanej zakrystii w miejsce pierwotnej drewnianej. O zakrystii