DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0357
defendere:vt j de re iu-
diſape. & ſie nõ oba
celeges, Cne lipoquia
LCefio poté- in actore b loqunntur.
iurfiiaiu A ccVRS AID.
aulirie auul Tu tene primd crai in
are, ſne à hac gloſſ poſt ſacun-
re, veaduet. du lac. de Ranœ. &
ſus hane Gloſ. Cx. in addit. Er que
ſe ii uau n n ſi guuariten ſe gui.
ntigle , f d um n a hie, quad
x. -a2 vbicumque ceſſio fitex
cauſa mutandi iudieij
excedente. in ceſſiona-
rum: & hoc fit dolp
malo cauſa opponendi
reo duriorẽ aduerſari;
eſt in dolo cedensquod
eſt not.Et in hos eſtpe-
regrinõ: quia aſſignan-
u eria cottaria Prims
tCunr auus neſpieit ſolin ia liten
férnt huius ceſſionarium. Secudum
piominis vide-
ur agrariam
hins nominis
a Eperini, pre
aEprrinr
quemliber cefſionariu
Tertiu quod ceſiona-
rio cõpetat ius agendi.
d l. per diuerſas, m- &
ſolue ſieut iſta glo. &c,
2 4 ppri i defen-
dere ſecundum ſecun-
dum caſu-A CvVs.
Ae oii S gai l& Caave
un fuudri Dpône quod ego, &
IL. IELhauer ue
munem: volomus age-
Synifcare
Marclaos.
t vulgaa e- re communi diuid. ſeini!
dit. De recee
atrin&e.
3 Recepm ur t .... .
ippellatacce eat ei adiudicati, qui
pauionen ar plus er nobis oſferet
bitti& coent vnde quia ſeiui me in-
uans e auit utcienten ad tanton
Eandit copo- oferendun prore illa,
miſſum autem quantum tu: ne per li-
eſt ſtiputtto citationé vinceres, par-
iner liger tem meam vendidi cui-
res vlro, ei dam diuiti, qui, ſi vel-
treque inter-
poſt c cene les offerret
anté quod ratione qua-
LLis Lein- xxdicit, quod de caeter agere non porero comu,
repellor per legem Licinniam: nec ille, cui alienaui: nam ille
repelieur per bot VIVIA u.
6 Licinnia. ſtulta d videtur lez Licinnia am qui alienauit
chm deerit eſſe dominus, non poreſt agere, etiamſ lex Licinnia
nl nõ antur. numquam audiea fuiſſez. Reſponderurtimd valuir eius prohibi-
E Eiinn de tio propter quadam ad que agitur etiamſi dominium amiſeri,l
ie effeus.
Aione
muni. duit
do an, & qua-
ipi domi-
alienatione iu
di
eauſa, valet
etiam ad ex-
J Atbia vv e
udicia trai-
tur, & ad’i¬
ſtar iudiciors
redax ſunt.
-xamen exce-
piones apud
ayqqu eipi,
Arbisria.
alirer miles poſtulaſſer ſe velle agere. Reſpreconcedet miles, rel
ex hac lſioi reconcedituu e vbi non cauſamm ii eſſer ce
oatatarius agetat Cmandper diuerſa,i i. Vel ſecmdõ po-
ne caſum econtra; quod poſſeſſor, qui cret
me donauit rem militi: & hot placet & ponitur experini a,pre
rmndam rerum faciéda
vt frutus, & expenſastvt j mmuni diui-lain ſumma. Et quia ſi
dominium recuperaret non poſſer agere.
C Sed ipſe tepetit,ve addat.
ceptione d Nan auditur. obſtat enim lex Licinnia:non hoc edictum.
j vtatur agere eſt tamen dominus. nam e & pupillus, & ſi-
miles non agunt communi diuidundo, cum tamen domini ſint;
ve de reb-o.lſi pupiorune JItem no. hic, quod hoc edictum
valet letiam ad exceptionemevt ſi agat ille, qui emit ab alienan-
te cauſa mutandi iudicij exceptione repelliur: ſie&& tit-j.
vu pud necnon S. exemplo, Sed forté & ad actiouem hoe caſu, ve actor
cin, rugude tencatur ad dammarut dixi à o lnon ſolimS jlicét mens huius
tituli videatut loqui in teo ACCVRS.
ceſfa, do-
ſe conueniri à
dicebat, reſponſum eſt, ſi iudi-
cij mutandi cauſa donatio facta
fuerit, priorem dominum ex-
periri ? oportere? vt rem ma-
gis, quamditẽ in militem rran-
ſtliſſe credatur.
Qui partem rei ſia alienat cauſa
euitandi iudici aiuiſorium, ipſum
iudicium nõ poterit euitare pro fru-
ctilu, vel pro re: ecille, in quem
facta eſt alienatio. BARr.
xII MAREIANVS libre quaro-
decimo Inftitutionum.
Sl quis iuieij communt die-
uidundo euitandi cauſarem
alienauerit, ex lege Licinnia7
ei interdicitur, ne communi
diuidundo iudicio experiatur:
verbi gratia, vt potentior em-
ptor per licitationem vilis eam
accipiat, & per hoc irerum ipſe
recipiat. Sed ipſe s quidem, qui
partem alienauerit: communi
diuidundo indicio ſi agere ve-
lit, non audietur d. Is verô, qui
emit, ſi experiri velit: ex illa
parte edicti vtature, qua ca-
uetur, ne qua alienario judicij
mutandi cauſa fiat.
DE RECEPTIS QVI
arbitrium receperunt f, vr
ſententiam dicant.
TITVLVS VIII.
communi diui quia
hAn traſactio-
nes? Berean-
dus q enfy.
non purat.
E uudiei.
principi, ci-
tein,c&
I oblatio.
ium, te-
tiunm produ-
iones, & di-
Arbipriora
ddi-
quator dirie C.
pentiz.
2 DE RECEPTIS, QVI, &c.
Quia de edende, & quadam alia preparatoria iudiciorum dixi-
mus; de iudiejs deberet dicere ſed quia arbitria tractantur, vt iu-
dieia: ve jlproxi ideireo de receptis, iarbitri, qui recipiuntur à
uee- partibuu:vel deontr,,id eſt de partibus, que recipiuntur ab arbitre,
dieit inde recptumi-opmomiſſumevr C. de iud. L pem non no-
Iudiciorun uam. S jibi, vel qui ex recept,, e.
Fs Ompromiſſu. T Hiee not quddin & ommibus iudi-
Ltione. a ai imitarur tam in principioi, quanm in medioé, &
luicoru quim in fine lavt hie C Cuad peSſinaute G&S;
ani, ſeuréi. alerrd vor liett. & de iud lrem non ouam Si mniſi aii
liter iueniatur. ..Ve quia à ſententia arbitri non appellaturert
end j a-lten cautio de proſequenda lite & de reſtinendis.
péſis nõ preſtatur(quia fufficir pœnã cõmmitti:vt inautb de iti.
E
mniſi aliud ſpecia-
ac primm de iudicibus comrromiſſa-
ris ſemonem inſtituit, Receptum eſt
mpromiſſuim petunié certa. De rece-
pis igitur, id eſt de compromiſſaris.
Vrm quia ſatis non eſt duos compro-
mittere i aliquem, niſi & is cmſen-
tiat, arbitramque recipiut, quod de
fertur communi recepto partium, ides
ſubjeit, qui arbitrium receperunt.
Et quod ſequitur, ve ſententiam di-
cant, pracipuus eſt finis buius tuli, vt
cpmpellanur, qui recepti ſunt, qui in
ſe arbitrumperunt, officio ſuſcepte
à-funo. Perfunguntur ſi dieant ſentin-
tiam. Et ſententiam vocat qua non eſt
per omnia ſententia. l. quid ergo,S, ex
compromiſſo, de his, qui not. in-
fam. Porre arbiter, ne quid praterea
deſideres, eſt diſceptator electuu x
compromiſſo partium, qui diſceptala
intra aos cauſa oficium in ſe recépit.
CVIac. 2
I PALL ibre ſeçunds,
ad Edictm.
OMPRoMrSSVMf 2
j ad ſimifitudinẽ iu-
diciorum redigitur:&
ad finiendas lites per-
tinet.
12. VLPIANVS libre
ad Edictum.
E compromiſo placet ee-
ceptionem g non naſci: ſed
poenæ petitionem .
quarte
Et caſu quo iudicis ſententia
non tenet, illo ſi arbitri ſententie
petitur. BART.
ſententia eſſet firmasqum etiam pœna petaturit Sde traiſant.
Lqui fiden j de verb ablig lita ſtipulatua in ſi Sed quodide iu-
ramento dixi, corrigitur per auth. poſitam C. eo L antepen:
Petuionem d Eue certa pœnn ſit promiſſaſiue ſententi tt-
riaquia tune ad intereſe agiturive Jaud ldiemSS. . AéqVRS.
Abes CA uVs Geſſeram tutelam cuiuſdam pupilli:deinde
fnita turela me conuenit, vel conuenire voluit, vnde com-
promiſimus in arbitrumarbiter cognouit anter me, pſumme
abſoluit queritur an teneat compromiſſunn Et dicit quod nõ te-
net ſententia iſta contra minorem lata:verumtamé ſi mnor ii
rm agar, pœnam non prſtabit:reſtitui enim porerit. Idenm di-
it ſecunds, quod arbiter cogitur ferre ſententiam: & quare aa
hoe cogitur, multas aſſignat rationes Air Cogitur arbiter fer-
re ſententiam, poſtquam recepit arbitriun, pœna hincinde pro-
miſſa. Et coguntur omnes, qui recipiunt arbitrium, ferre ſenten-
tiam, dummodo ſint inferiores eoſi eſſent maiores, vel paresn
poſſet eos cogere, & non intereſt, ſuſceperint in ipſo magiſtra-
t, vel anté: nam ſemper coguntnr. Ienm dicit, quod ſi fliusfa.
in ſe ſuſcepit arbirrium, cogi poreſt dare ſententlam: nam po-
teſt eſſe arbirer de ré patris, & eriam iudex poreſt eſſe de re pa-
tris: nec eſt curandum ſit arbiter bonx fame, vel nontingenuus,
an libertinns: nam infamis poreſt eſſe arbiterI sERV j
Dicit quod non poreſt compromitti in ſeruum Sed pone;ego&
tu compromiſimus in ſeruum, & Titium. dicit quod Titius, qui
liber eſt, non poreſt cogi: nec dicet ſententianm, niſi hoc actum:
fuerit nam tune cogltur Titius. Item dicit, quod ſi ſeruus; in
quem fuit compromiſſum, liber factus fuit: mne valet ſenten-
tia, ſi confenſerit in eum factum liberum. Item dicit, quod in
pupilum, vel furioſum non poreſt compromitri ouis Po-
teſtas Bonon erat iuder ordinarius inter me, & te. & dicit hle
quod ipſe poreſtas non poreſt recipere compromiſſum: nec nos
cogimur in eum compromittere. Item dicit, quod ſi abi-
ter compromiſſarius, per ſordes, vel gratiam corroptus ſit: non
cogitur ſententiam dicere. Item ſi arbiter viroperatus eſt à par-
tibus, yel diffamatus alio modoevel A partes!
a Comromiſſiume
Compromiſſairij iudi
ces quidã ſu, eſi nes
iuriſdictionemnec no-
tionem habeanthorum
tamé proprié indicium
non eſt. Cum iudicium
dicimus, ordinari di-
cimus de quo Conſtan-
tin. Harmenop. lbr.
Epitom. lib44 Nouel.
ey. & cx. Vide ſcripta
ad initium tit.J. de iu-
dicis. Cy I’Ac.
X compomiſfio3
C ASVE. Pone ita
caſum De quadam cau-
ſa, qua vertebatur inter
me, & te, iuimus ad ar-
bitrum, & in eum cum
pna compromiſimus:
poſtea autem ille arbi-
ter me abſoluit: deinde
autem tu nihilo minus
me conueniſti. nunqui-
ex ſententia arbitri ha-
beoerceptionem rei
dicat? Dicit quod non:
petere tamen poſonm
pnamVIVIA.
g Exceptionem ſreia
iudi- ſedpacti ſie ſi hoc
agatur vt Jeolllitigato-
res. S. interdum, que eſt
contrà-ſed in caſib- trib.
etiã exceptio rei iudie:
daturevt quando iuraté
eſt.Item quando partes
ſubſcripſerunt b. Item
quando decem diebus
tacuerût:vr Ces,.lne in
arbitris. & lpe quæ ſunt
contrà vel die, qud
ibi non fuir pona pro-
non paretur, pœna cum effectu non miſſa in tribus caſibus
pradictis:hie autem ſie:
vnde ſufficit eam peti,
aiſi eſſet actum vt tam
l alium iuerit iu-
dicem,
O TAſ. Ii M r-jp vrii
583 Digeſtonm Liberquartus Tit viij. 584
Sd ccludendasin iisScol viuye die, vt in auth generaliter.C.
de epi& clar ren pupilus ex compromiſſo naturaliter obli-
gaar: quod patet: quua fideinſſor accedit: vt jand ſi pupilu.
quod non eſt in iudiciotein iudlj4olten
ex cõpromiſſo non datur xei indinae exceptio: ve Jprox Ace.
t. hns laes
cis. in orat. pre
ſ ſredrree
a Exceptio pa-
ai non rei iu-
dicatz (niſi
tribus caibus,
aſcitur extõ-
promiſſo
b Dicẽdo con-
ſentio, vel non
contadico.
Baa.
e Imo nõ cor-
rigiaur ; ur i
ca non fint. &
in ca, cmus tem-
pr, atrà u¬
d Vde ad as
leti. & e. per
ea.
diſape. & ſie nõ oba
celeges, Cne lipoquia
LCefio poté- in actore b loqunntur.
iurfiiaiu A ccVRS AID.
aulirie auul Tu tene primd crai in
are, ſne à hac gloſſ poſt ſacun-
re, veaduet. du lac. de Ranœ. &
ſus hane Gloſ. Cx. in addit. Er que
ſe ii uau n n ſi guuariten ſe gui.
ntigle , f d um n a hie, quad
x. -a2 vbicumque ceſſio fitex
cauſa mutandi iudieij
excedente. in ceſſiona-
rum: & hoc fit dolp
malo cauſa opponendi
reo duriorẽ aduerſari;
eſt in dolo cedensquod
eſt not.Et in hos eſtpe-
regrinõ: quia aſſignan-
u eria cottaria Prims
tCunr auus neſpieit ſolin ia liten
férnt huius ceſſionarium. Secudum
piominis vide-
ur agrariam
hins nominis
a Eperini, pre
aEprrinr
quemliber cefſionariu
Tertiu quod ceſiona-
rio cõpetat ius agendi.
d l. per diuerſas, m- &
ſolue ſieut iſta glo. &c,
2 4 ppri i defen-
dere ſecundum ſecun-
dum caſu-A CvVs.
Ae oii S gai l& Caave
un fuudri Dpône quod ego, &
IL. IELhauer ue
munem: volomus age-
Synifcare
Marclaos.
t vulgaa e- re communi diuid. ſeini!
dit. De recee
atrin&e.
3 Recepm ur t .... .
ippellatacce eat ei adiudicati, qui
pauionen ar plus er nobis oſferet
bitti& coent vnde quia ſeiui me in-
uans e auit utcienten ad tanton
Eandit copo- oferendun prore illa,
miſſum autem quantum tu: ne per li-
eſt ſtiputtto citationé vinceres, par-
iner liger tem meam vendidi cui-
res vlro, ei dam diuiti, qui, ſi vel-
treque inter-
poſt c cene les offerret
anté quod ratione qua-
LLis Lein- xxdicit, quod de caeter agere non porero comu,
repellor per legem Licinniam: nec ille, cui alienaui: nam ille
repelieur per bot VIVIA u.
6 Licinnia. ſtulta d videtur lez Licinnia am qui alienauit
chm deerit eſſe dominus, non poreſt agere, etiamſ lex Licinnia
nl nõ antur. numquam audiea fuiſſez. Reſponderurtimd valuir eius prohibi-
E Eiinn de tio propter quadam ad que agitur etiamſi dominium amiſeri,l
ie effeus.
Aione
muni. duit
do an, & qua-
ipi domi-
alienatione iu
di
eauſa, valet
etiam ad ex-
J Atbia vv e
udicia trai-
tur, & ad’i¬
ſtar iudiciors
redax ſunt.
-xamen exce-
piones apud
ayqqu eipi,
Arbisria.
alirer miles poſtulaſſer ſe velle agere. Reſpreconcedet miles, rel
ex hac lſioi reconcedituu e vbi non cauſamm ii eſſer ce
oatatarius agetat Cmandper diuerſa,i i. Vel ſecmdõ po-
ne caſum econtra; quod poſſeſſor, qui cret
me donauit rem militi: & hot placet & ponitur experini a,pre
rmndam rerum faciéda
vt frutus, & expenſastvt j mmuni diui-lain ſumma. Et quia ſi
dominium recuperaret non poſſer agere.
C Sed ipſe tepetit,ve addat.
ceptione d Nan auditur. obſtat enim lex Licinnia:non hoc edictum.
j vtatur agere eſt tamen dominus. nam e & pupillus, & ſi-
miles non agunt communi diuidundo, cum tamen domini ſint;
ve de reb-o.lſi pupiorune JItem no. hic, quod hoc edictum
valet letiam ad exceptionemevt ſi agat ille, qui emit ab alienan-
te cauſa mutandi iudicij exceptione repelliur: ſie&& tit-j.
vu pud necnon S. exemplo, Sed forté & ad actiouem hoe caſu, ve actor
cin, rugude tencatur ad dammarut dixi à o lnon ſolimS jlicét mens huius
tituli videatut loqui in teo ACCVRS.
ceſfa, do-
ſe conueniri à
dicebat, reſponſum eſt, ſi iudi-
cij mutandi cauſa donatio facta
fuerit, priorem dominum ex-
periri ? oportere? vt rem ma-
gis, quamditẽ in militem rran-
ſtliſſe credatur.
Qui partem rei ſia alienat cauſa
euitandi iudici aiuiſorium, ipſum
iudicium nõ poterit euitare pro fru-
ctilu, vel pro re: ecille, in quem
facta eſt alienatio. BARr.
xII MAREIANVS libre quaro-
decimo Inftitutionum.
Sl quis iuieij communt die-
uidundo euitandi cauſarem
alienauerit, ex lege Licinnia7
ei interdicitur, ne communi
diuidundo iudicio experiatur:
verbi gratia, vt potentior em-
ptor per licitationem vilis eam
accipiat, & per hoc irerum ipſe
recipiat. Sed ipſe s quidem, qui
partem alienauerit: communi
diuidundo indicio ſi agere ve-
lit, non audietur d. Is verô, qui
emit, ſi experiri velit: ex illa
parte edicti vtature, qua ca-
uetur, ne qua alienario judicij
mutandi cauſa fiat.
DE RECEPTIS QVI
arbitrium receperunt f, vr
ſententiam dicant.
TITVLVS VIII.
communi diui quia
hAn traſactio-
nes? Berean-
dus q enfy.
non purat.
E uudiei.
principi, ci-
tein,c&
I oblatio.
ium, te-
tiunm produ-
iones, & di-
Arbipriora
ddi-
quator dirie C.
pentiz.
2 DE RECEPTIS, QVI, &c.
Quia de edende, & quadam alia preparatoria iudiciorum dixi-
mus; de iudiejs deberet dicere ſed quia arbitria tractantur, vt iu-
dieia: ve jlproxi ideireo de receptis, iarbitri, qui recipiuntur à
uee- partibuu:vel deontr,,id eſt de partibus, que recipiuntur ab arbitre,
dieit inde recptumi-opmomiſſumevr C. de iud. L pem non no-
Iudiciorun uam. S jibi, vel qui ex recept,, e.
Fs Ompromiſſu. T Hiee not quddin & ommibus iudi-
Ltione. a ai imitarur tam in principioi, quanm in medioé, &
luicoru quim in fine lavt hie C Cuad peSſinaute G&S;
ani, ſeuréi. alerrd vor liett. & de iud lrem non ouam Si mniſi aii
liter iueniatur. ..Ve quia à ſententia arbitri non appellaturert
end j a-lten cautio de proſequenda lite & de reſtinendis.
péſis nõ preſtatur(quia fufficir pœnã cõmmitti:vt inautb de iti.
E
mniſi aliud ſpecia-
ac primm de iudicibus comrromiſſa-
ris ſemonem inſtituit, Receptum eſt
mpromiſſuim petunié certa. De rece-
pis igitur, id eſt de compromiſſaris.
Vrm quia ſatis non eſt duos compro-
mittere i aliquem, niſi & is cmſen-
tiat, arbitramque recipiut, quod de
fertur communi recepto partium, ides
ſubjeit, qui arbitrium receperunt.
Et quod ſequitur, ve ſententiam di-
cant, pracipuus eſt finis buius tuli, vt
cpmpellanur, qui recepti ſunt, qui in
ſe arbitrumperunt, officio ſuſcepte
à-funo. Perfunguntur ſi dieant ſentin-
tiam. Et ſententiam vocat qua non eſt
per omnia ſententia. l. quid ergo,S, ex
compromiſſo, de his, qui not. in-
fam. Porre arbiter, ne quid praterea
deſideres, eſt diſceptator electuu x
compromiſſo partium, qui diſceptala
intra aos cauſa oficium in ſe recépit.
CVIac. 2
I PALL ibre ſeçunds,
ad Edictm.
OMPRoMrSSVMf 2
j ad ſimifitudinẽ iu-
diciorum redigitur:&
ad finiendas lites per-
tinet.
12. VLPIANVS libre
ad Edictum.
E compromiſo placet ee-
ceptionem g non naſci: ſed
poenæ petitionem .
quarte
Et caſu quo iudicis ſententia
non tenet, illo ſi arbitri ſententie
petitur. BART.
ſententia eſſet firmasqum etiam pœna petaturit Sde traiſant.
Lqui fiden j de verb ablig lita ſtipulatua in ſi Sed quodide iu-
ramento dixi, corrigitur per auth. poſitam C. eo L antepen:
Petuionem d Eue certa pœnn ſit promiſſaſiue ſententi tt-
riaquia tune ad intereſe agiturive Jaud ldiemSS. . AéqVRS.
Abes CA uVs Geſſeram tutelam cuiuſdam pupilli:deinde
fnita turela me conuenit, vel conuenire voluit, vnde com-
promiſimus in arbitrumarbiter cognouit anter me, pſumme
abſoluit queritur an teneat compromiſſunn Et dicit quod nõ te-
net ſententia iſta contra minorem lata:verumtamé ſi mnor ii
rm agar, pœnam non prſtabit:reſtitui enim porerit. Idenm di-
it ſecunds, quod arbiter cogitur ferre ſententiam: & quare aa
hoe cogitur, multas aſſignat rationes Air Cogitur arbiter fer-
re ſententiam, poſtquam recepit arbitriun, pœna hincinde pro-
miſſa. Et coguntur omnes, qui recipiunt arbitrium, ferre ſenten-
tiam, dummodo ſint inferiores eoſi eſſent maiores, vel paresn
poſſet eos cogere, & non intereſt, ſuſceperint in ipſo magiſtra-
t, vel anté: nam ſemper coguntnr. Ienm dicit, quod ſi fliusfa.
in ſe ſuſcepit arbirrium, cogi poreſt dare ſententlam: nam po-
teſt eſſe arbirer de ré patris, & eriam iudex poreſt eſſe de re pa-
tris: nec eſt curandum ſit arbiter bonx fame, vel nontingenuus,
an libertinns: nam infamis poreſt eſſe arbiterI sERV j
Dicit quod non poreſt compromitti in ſeruum Sed pone;ego&
tu compromiſimus in ſeruum, & Titium. dicit quod Titius, qui
liber eſt, non poreſt cogi: nec dicet ſententianm, niſi hoc actum:
fuerit nam tune cogltur Titius. Item dicit, quod ſi ſeruus; in
quem fuit compromiſſum, liber factus fuit: mne valet ſenten-
tia, ſi confenſerit in eum factum liberum. Item dicit, quod in
pupilum, vel furioſum non poreſt compromitri ouis Po-
teſtas Bonon erat iuder ordinarius inter me, & te. & dicit hle
quod ipſe poreſtas non poreſt recipere compromiſſum: nec nos
cogimur in eum compromittere. Item dicit, quod ſi abi-
ter compromiſſarius, per ſordes, vel gratiam corroptus ſit: non
cogitur ſententiam dicere. Item ſi arbiter viroperatus eſt à par-
tibus, yel diffamatus alio modoevel A partes!
a Comromiſſiume
Compromiſſairij iudi
ces quidã ſu, eſi nes
iuriſdictionemnec no-
tionem habeanthorum
tamé proprié indicium
non eſt. Cum iudicium
dicimus, ordinari di-
cimus de quo Conſtan-
tin. Harmenop. lbr.
Epitom. lib44 Nouel.
ey. & cx. Vide ſcripta
ad initium tit.J. de iu-
dicis. Cy I’Ac.
X compomiſfio3
C ASVE. Pone ita
caſum De quadam cau-
ſa, qua vertebatur inter
me, & te, iuimus ad ar-
bitrum, & in eum cum
pna compromiſimus:
poſtea autem ille arbi-
ter me abſoluit: deinde
autem tu nihilo minus
me conueniſti. nunqui-
ex ſententia arbitri ha-
beoerceptionem rei
dicat? Dicit quod non:
petere tamen poſonm
pnamVIVIA.
g Exceptionem ſreia
iudi- ſedpacti ſie ſi hoc
agatur vt Jeolllitigato-
res. S. interdum, que eſt
contrà-ſed in caſib- trib.
etiã exceptio rei iudie:
daturevt quando iuraté
eſt.Item quando partes
ſubſcripſerunt b. Item
quando decem diebus
tacuerût:vr Ces,.lne in
arbitris. & lpe quæ ſunt
contrà vel die, qud
ibi non fuir pona pro-
non paretur, pœna cum effectu non miſſa in tribus caſibus
pradictis:hie autem ſie:
vnde ſufficit eam peti,
aiſi eſſet actum vt tam
l alium iuerit iu-
dicem,
O TAſ. Ii M r-jp vrii
583 Digeſtonm Liberquartus Tit viij. 584
Sd ccludendasin iisScol viuye die, vt in auth generaliter.C.
de epi& clar ren pupilus ex compromiſſo naturaliter obli-
gaar: quod patet: quua fideinſſor accedit: vt jand ſi pupilu.
quod non eſt in iudiciotein iudlj4olten
ex cõpromiſſo non datur xei indinae exceptio: ve Jprox Ace.
t. hns laes
cis. in orat. pre
ſ ſredrree
a Exceptio pa-
ai non rei iu-
dicatz (niſi
tribus caibus,
aſcitur extõ-
promiſſo
b Dicẽdo con-
ſentio, vel non
contadico.
Baa.
e Imo nõ cor-
rigiaur ; ur i
ca non fint. &
in ca, cmus tem-
pr, atrà u¬
d Vde ad as
leti. & e. per
ea.