legaus d &de is quibus v tugg CC11AC.
’ Heditatm & ideo iſco tenetur pet-hered. AcCV E.
VeJCAsvs. Aceuſaban teſtametum alicuius conſan-
LEiinmun deſaiſteuouirutes eudoadecellrſte,
amentum minûs ſolenne: an poſim, quaritur Et dicitur quõd
e. VIVIAN.
bqNm btinuert id
eſt ſuccubuerit: ex vo-
Iuntate tamen non pe-
titve Cde his, quibve-
idig.lalia.
e Non ideo, ye CAe
mnaſie teſt laud qu.&
C. aod. lreditus. Sed
contrà j. de bon lb. 1ſi
patrvnus ex. vbi prils
de falſo, & poſtea con-
tra tabulagere vuleiſed
Conara ibi eſſet bi ccôariu.
proponens nõ cûm primd non valeret
amittituu,. per aeeuſationem faiſi,
ſecundd valerer: ſed
mmpi petat per contra
mn l a earen von
TIem not. contrà jde
aceuſa. ſi cut S ſdem.
Sol. hie in ciuiibus,ibi
in eriminalibus. Vel ibi
crat accuſatus, vel con-
demnatus de calumaia,
hoë conſtabathie n6
couſtabat. preterea ibi
dicit facile.
N atimationibus.
Casvs. Hered quan-
an ego bona fide poſ-
ſedi ego conuentus li-
tem ſum conteſt poſtea
incepi malam fidé ha-
bere vendidi hered mi-
nori pretio, quam vale-
rets ſi voluntarié vendi-
di, ſoldum pretium
ſoluere debeo. ſi autem
exneceſſaria cauſa, quia teſtator dixit vt pro certo pretio ven-
derem:id ſoluere teneor. VIVIAN.
d In aimibus, Non viderur verum quod hac lege dici-
Eone idei tur iue enim erat bonfd poſiſte, qui diſtrarit: non b lera ia,
noſeſor nes quod accepit, deber reſtieuere: ve sand latem veniunt S eos au-
no reſtimere ten malé ergo dieit eum ceneri ad iuſtum pretiunm, ſi minori
ea peto vnddene quin res vaſterer. Quoie dieit ur id queeg
aquodat ecedar, &e quaſi dicat non ſolum acceptum pretiunm venit in
petitione hereditatis: ſed etiam quod deeſt iuſto pretio rerum,
venit. minoris enim vendite fuernt. Siue ponas eum mala fidi
eIurari ln ité poſ debet teneri ad res ipſas. vnde etia contra cum poreſt
ooeſt aduer. furarin litem tvv aaddiſi pniſoſur un Item in ma ſi poſſnon
as mal deei diciequia in fine dieit
ooeſoren. Mqudd prima pars ln ma ſi poſſecunda in bon ia poſtloquitur
Sed’hoe non valet: quia non voluit hac lex poſſeſſorum facere
differentiam, ſed contractuuman voluntarié, vel neceſſarié ven-
adit ,Tu go ie quoi iopuirr in en qui boſ gouiddbarex.
qui iudicium nomine hereditatis ſubierar intentata contra eum
hered petitione; vnde & malæ fidei factus eſt, quantum ad re-
ſtutionem fructuum: ipſe verd hereditarem diſtraxit lit con-
teſt vnde ad pretium tenetur Item ſi res pluris erant, quam ven-
dita ſunt, id quoque pretio aecepto accedat: vt cum eo pariter
véro heredi praſterur: ſed ad res tenetur tve diſtinximus in re-
bus ſteriibus Sen. ſ poſſeſir. qqu ſſ ppſſt & hoe ſi diſtrarit
aVoountarla cauſa negotiandiid d’eſt propria voluntate, re faciunt negotia-
hienatii diei- tores alioquin ſi idece, quod fuerat rogatus vendere here.
ur, que it ditaaeem certo pretio in teſtamento non ſolenni, vel irito, vel
tafi neoeies Puronon pr-ſr niſtidsquodacepir etianſ res multis pluris
ria fidiiuom- eſſene. fecit enim ex neceſſitatis ſuſpicione, vel ex neceſſirate. ſi
miſſi eauſa: ponas eum conuentuim per iudicem ab eo,eui iuſſus erat vende-
e l eiten te. Dic ego in eſtimatione hereditas, id eſt rerum heredita-
iſ. ſ ru. rlarum vt aſtimetur ſiugnlarum pretium.
Jdllrt¬ T Pretium. ſeilicet conuentum.
f q In hereditate. ſeilicet quôd plus valuerune res, quam ven-
dite ſunt. S Sed videtur quod nec connent,nec verum debeat
venire: veà eod. letiam. Splané ſi aeppu. que eſt contrà. Ad
veedte fun- ſecondum reſponſum uins l. Sol refert e vvurum quis rogerur
au ern me per fideicomniſſun vendere herediraten iuſto pretioran roge-
mrtre dàe ur reſtinere accepta certa quantirate. Primo caſu veré eſt ven-
reſiimere ie ditio: idebque pretium ſuccedit loco rei: vt seudlſi & rem
cepea cer, ita venit in petitione hereditatis: ve hie. niſi modico pretio ſit
quantiae i- diſtracta ſecundum quoſdamvt sao-etiam aaius. lnae vllam-
ernu. Sien erit dicdum In ſecundn non eſt vendirio ſed perinde eſt,
ae ſi eſſet tibirogatus reſtituere, i Rex Francie dece ei derquod
interpoſuerit, vt non capienti
reſtitueret hereditatem?.
Qui perdit in actine falſi, non
prolietur diere nullum. BART.
RLVII. IDE libro ofaue
Reſponſorum.
Veius Titius cum in falſi
tteſtamenti propinqui ac-
cuſarione non obrinuerir,
quœro an de non iure facto nec
ſignato reſtamento querela illi
competere poſſit. Reſpondit
non ideo repelli ab intentio-
ne non uite Faoi eſtamenti.
quôd in falſi accuſatione non
obtinuerit.
Facta mala fides per litis conteſt.
facit poſſeſſorem teneri ad verum
pretitm rerum venditarum ex vo-
luntate: ſi ex neceſſitate ad pretium
comuenuu. h.d. & eſt difficilis lex.
BART.
SLVIIL. LAVOLENVa libre
tertis ex Caſſio.
N eſtimationibus d heredi-
raris ita venir pretium ven-
ditæ hereditatis, vt id quoque
1
pi
De hereditatis petitione.
766
iu pet herd don venir; ve n lege contraria E denm diſtini0
& nn aeoto i rarione leg. Fale eſt neceſaria aliud eſt enim
cüm quis damnauit heredem vendere fundum- ita ve certum
pretiun acciperet à legatario: aliu un teſtituere rogaur ai-
quo accepto à legatari Primo t caſu eſt veré venditionée fun-, vedereuer
dus eſt in legareſed ve dun donitur.
dicam venitin fundi qai oa
eſt in legrauo: ideo fonr a lerm, ſe
dus non venit in com¬ fatum, pus
putatione:ſed id ſolun, fui vedtio.
quod minus iuſto pre adl aadhiei.
to vendideritiat in ſe-
cundo ipſe fundus in
legaro eſ: ideéque to-
tus compuratur: non
autem eius, quod pro
conditione impleda
datur, fit compuratios
quia idem eſt, ae ſi a¬
cipiatur ab extrancove
iad leg Fale dquifun-
dumm & in lquaram.
g epeoiatimiu ſei-
ſicet voluntariz.
h qa Apis quia hoe
fecit ex neceſſitate: vt
quia b reſtator iuſſit et Vendere in-
vendere certo pretiorve beri, & dini
mTaudlanois ſumd er
agumaod. litel
niunt. S ſimili modos &
hoc quantum ad ſuſpi-
cionem: nam pro vero
volmtas non valebat
qua fuetait iuſſum. alias
non pofſer agi ab alio
petithered. 2. Vel die
quod eriam per ſenten-
tiam iudieis fuir com-
pulſus.
I bous fdetCars.
monz Gdei poſſeſſ-
poreſt debitorés hered.
conuenire. Irem illos,
qui bona hered oceupauerunt. Ire non ſolum poſſeſſor, ſedpe-
tior, ho-eſt verus heres porerit vriliter debirorem conuenire.
VIVLANVS....
iq’Vque ſi parieulum aliàs autem non, ne fiat praiudicium
perit. hered ve S. ud lſi qui lbbrrta c rereprprieppunm. Sed
hodie foré etiam ſi non pereant, agere poreſt: vr Cod om.
amn Sen aij aiennt, quid ila quaudos eomuenitur : hare
quando vellet agere. J Item nothie quod é aliquid concedi; ePeritri, ſe-
tur ne res pereat, quod alias non permitteretur: vt bi, s epr
adldiut Seauiſz & hs ôsade proeurat. l ſed tti n h hS & ãdes tiaie
ſeraa
e ’’etiur per ho apare les loiuiiuur quandorie gualdair ias,
ia erat conteſt in pethered, ante enim nee poſſeſſor nee peti- permi-
tor agere poſe tte ceprlſpot luem.
i Excptionu. quaſi dicat non potes agere ne fiat preiudi-
cium petit hered Tod. l. ſi quis librtetem. Codaodlfin.
in pie......
mJ I rem. ſcilicet rei vindicatione.
n Aore poterit. contra poſidentes res hreditarias. Iten
actione perſonali contra hereditarios debirorés Iem peu beied.
contra vtrumque.
0 T Negllgat. & ideo ei d imputari non poreſt, quaſi rem ſuam d Mepligere
uegleretit: ve eeddllſ qudp ſſſſrrs ſieutnan de bon i poſr ren funi-
diti in priechhiies l Sedl quil prodeſt petitori ſi poeſor quant queliet.
tumeunque ſit ſolicitusvt a pat. lſt tibi decem poſſeſſor.
Sed ibi in pactohie in ea--¬.
PJ Sciat. vt quia ab initio fuit ma. fid, & ides agere npn po-
teſt, quia actionem non habetrve j de am tut. lquotiens Sitem
ſ temporal. & ideo maximé his caſibus debet poſſe agere pei-
ton& ſie erat mafid.
JEraditus, J CAs vS. Siue corpora ſiue non corpora ſint in
lalicius bonis, nihilominus dieitur heredita: e quod
ereditas iuris eſt nomen sI DEPVN Rogaſti me
heredenm tum, ve facerem tibi moumentam? feci, & mol-
tum expendi: agit verms heres aduerads me petit. heredit. an
ſumeus, quos feei cirea monumentuim, reriiere poim, cùm
voluntate defuncti fieri videantur? Et reſpond. quod quamuis
iure actionis non compellar: poſſum tamen compelli praſidia-
i, aut ponticali auctoritate: ad tonſtu ctionam monumenti. e Heredius
xides erpenſas recupero, ſecundun quod i litera dicitur. gu ſeanis e
VIVIANVS.......... iuris intelle-
q Ieetun, id & eſt de iure inieligitur eſſe hereditas ea ann iuteſ,
in ieorporalibus tantteet. Vel die nomen iuriseſtett j quiddm in-
accedat, quod plus fuit in he-
reditate f, ſi ea negotiationiss
cauſa vniit. ſin autem ex fi-
deicommiſſi canſa, nihil am-
plius, quam quod bonafide ac-
cepitl.
Iudica particularia non
rntur propter vniuerſala ſi res eſt
tempore peritura BART.
LLIE. PAPINIANVS libre tertie
Quatinmm.
Sl bone fide poſeſſot heie-
ditatis velit cum debirori-
bus hereditariis, aut qui res he-
reditarias occupauerint, conſi-
ſtere, audietur vtique ſi pericu-
lum i erit, ne inter moras actio-
nes intercidant. Petitor * autem
hereditatis citra metum exce-
ptionis l in rem agere pore-
rit n. quid enim ſi poſſeſſor he-
reditatis neglégat ? quid ſi ni-
hil iuris habere ſe ſciat?.
L. IDEr libro ſexte
Qutionum.
Ereditas etiam ſine vllo
corpore iuris intellect 2
u
u in aofpipoous nnmret. ver oue nvomreu uut vr re ,. tuitorie.
25Si
’ Heditatm & ideo iſco tenetur pet-hered. AcCV E.
VeJCAsvs. Aceuſaban teſtametum alicuius conſan-
LEiinmun deſaiſteuouirutes eudoadecellrſte,
amentum minûs ſolenne: an poſim, quaritur Et dicitur quõd
e. VIVIAN.
bqNm btinuert id
eſt ſuccubuerit: ex vo-
Iuntate tamen non pe-
titve Cde his, quibve-
idig.lalia.
e Non ideo, ye CAe
mnaſie teſt laud qu.&
C. aod. lreditus. Sed
contrà j. de bon lb. 1ſi
patrvnus ex. vbi prils
de falſo, & poſtea con-
tra tabulagere vuleiſed
Conara ibi eſſet bi ccôariu.
proponens nõ cûm primd non valeret
amittituu,. per aeeuſationem faiſi,
ſecundd valerer: ſed
mmpi petat per contra
mn l a earen von
TIem not. contrà jde
aceuſa. ſi cut S ſdem.
Sol. hie in ciuiibus,ibi
in eriminalibus. Vel ibi
crat accuſatus, vel con-
demnatus de calumaia,
hoë conſtabathie n6
couſtabat. preterea ibi
dicit facile.
N atimationibus.
Casvs. Hered quan-
an ego bona fide poſ-
ſedi ego conuentus li-
tem ſum conteſt poſtea
incepi malam fidé ha-
bere vendidi hered mi-
nori pretio, quam vale-
rets ſi voluntarié vendi-
di, ſoldum pretium
ſoluere debeo. ſi autem
exneceſſaria cauſa, quia teſtator dixit vt pro certo pretio ven-
derem:id ſoluere teneor. VIVIAN.
d In aimibus, Non viderur verum quod hac lege dici-
Eone idei tur iue enim erat bonfd poſiſte, qui diſtrarit: non b lera ia,
noſeſor nes quod accepit, deber reſtieuere: ve sand latem veniunt S eos au-
no reſtimere ten malé ergo dieit eum ceneri ad iuſtum pretiunm, ſi minori
ea peto vnddene quin res vaſterer. Quoie dieit ur id queeg
aquodat ecedar, &e quaſi dicat non ſolum acceptum pretiunm venit in
petitione hereditatis: ſed etiam quod deeſt iuſto pretio rerum,
venit. minoris enim vendite fuernt. Siue ponas eum mala fidi
eIurari ln ité poſ debet teneri ad res ipſas. vnde etia contra cum poreſt
ooeſt aduer. furarin litem tvv aaddiſi pniſoſur un Item in ma ſi poſſnon
as mal deei diciequia in fine dieit
ooeſoren. Mqudd prima pars ln ma ſi poſſecunda in bon ia poſtloquitur
Sed’hoe non valet: quia non voluit hac lex poſſeſſorum facere
differentiam, ſed contractuuman voluntarié, vel neceſſarié ven-
adit ,Tu go ie quoi iopuirr in en qui boſ gouiddbarex.
qui iudicium nomine hereditatis ſubierar intentata contra eum
hered petitione; vnde & malæ fidei factus eſt, quantum ad re-
ſtutionem fructuum: ipſe verd hereditarem diſtraxit lit con-
teſt vnde ad pretium tenetur Item ſi res pluris erant, quam ven-
dita ſunt, id quoque pretio aecepto accedat: vt cum eo pariter
véro heredi praſterur: ſed ad res tenetur tve diſtinximus in re-
bus ſteriibus Sen. ſ poſſeſir. qqu ſſ ppſſt & hoe ſi diſtrarit
aVoountarla cauſa negotiandiid d’eſt propria voluntate, re faciunt negotia-
hienatii diei- tores alioquin ſi idece, quod fuerat rogatus vendere here.
ur, que it ditaaeem certo pretio in teſtamento non ſolenni, vel irito, vel
tafi neoeies Puronon pr-ſr niſtidsquodacepir etianſ res multis pluris
ria fidiiuom- eſſene. fecit enim ex neceſſitatis ſuſpicione, vel ex neceſſirate. ſi
miſſi eauſa: ponas eum conuentuim per iudicem ab eo,eui iuſſus erat vende-
e l eiten te. Dic ego in eſtimatione hereditas, id eſt rerum heredita-
iſ. ſ ru. rlarum vt aſtimetur ſiugnlarum pretium.
Jdllrt¬ T Pretium. ſeilicet conuentum.
f q In hereditate. ſeilicet quôd plus valuerune res, quam ven-
dite ſunt. S Sed videtur quod nec connent,nec verum debeat
venire: veà eod. letiam. Splané ſi aeppu. que eſt contrà. Ad
veedte fun- ſecondum reſponſum uins l. Sol refert e vvurum quis rogerur
au ern me per fideicomniſſun vendere herediraten iuſto pretioran roge-
mrtre dàe ur reſtinere accepta certa quantirate. Primo caſu veré eſt ven-
reſiimere ie ditio: idebque pretium ſuccedit loco rei: vt seudlſi & rem
cepea cer, ita venit in petitione hereditatis: ve hie. niſi modico pretio ſit
quantiae i- diſtracta ſecundum quoſdamvt sao-etiam aaius. lnae vllam-
ernu. Sien erit dicdum In ſecundn non eſt vendirio ſed perinde eſt,
ae ſi eſſet tibirogatus reſtituere, i Rex Francie dece ei derquod
interpoſuerit, vt non capienti
reſtitueret hereditatem?.
Qui perdit in actine falſi, non
prolietur diere nullum. BART.
RLVII. IDE libro ofaue
Reſponſorum.
Veius Titius cum in falſi
tteſtamenti propinqui ac-
cuſarione non obrinuerir,
quœro an de non iure facto nec
ſignato reſtamento querela illi
competere poſſit. Reſpondit
non ideo repelli ab intentio-
ne non uite Faoi eſtamenti.
quôd in falſi accuſatione non
obtinuerit.
Facta mala fides per litis conteſt.
facit poſſeſſorem teneri ad verum
pretitm rerum venditarum ex vo-
luntate: ſi ex neceſſitate ad pretium
comuenuu. h.d. & eſt difficilis lex.
BART.
SLVIIL. LAVOLENVa libre
tertis ex Caſſio.
N eſtimationibus d heredi-
raris ita venir pretium ven-
ditæ hereditatis, vt id quoque
1
pi
De hereditatis petitione.
766
iu pet herd don venir; ve n lege contraria E denm diſtini0
& nn aeoto i rarione leg. Fale eſt neceſaria aliud eſt enim
cüm quis damnauit heredem vendere fundum- ita ve certum
pretiun acciperet à legatario: aliu un teſtituere rogaur ai-
quo accepto à legatari Primo t caſu eſt veré venditionée fun-, vedereuer
dus eſt in legareſed ve dun donitur.
dicam venitin fundi qai oa
eſt in legrauo: ideo fonr a lerm, ſe
dus non venit in com¬ fatum, pus
putatione:ſed id ſolun, fui vedtio.
quod minus iuſto pre adl aadhiei.
to vendideritiat in ſe-
cundo ipſe fundus in
legaro eſ: ideéque to-
tus compuratur: non
autem eius, quod pro
conditione impleda
datur, fit compuratios
quia idem eſt, ae ſi a¬
cipiatur ab extrancove
iad leg Fale dquifun-
dumm & in lquaram.
g epeoiatimiu ſei-
ſicet voluntariz.
h qa Apis quia hoe
fecit ex neceſſitate: vt
quia b reſtator iuſſit et Vendere in-
vendere certo pretiorve beri, & dini
mTaudlanois ſumd er
agumaod. litel
niunt. S ſimili modos &
hoc quantum ad ſuſpi-
cionem: nam pro vero
volmtas non valebat
qua fuetait iuſſum. alias
non pofſer agi ab alio
petithered. 2. Vel die
quod eriam per ſenten-
tiam iudieis fuir com-
pulſus.
I bous fdetCars.
monz Gdei poſſeſſ-
poreſt debitorés hered.
conuenire. Irem illos,
qui bona hered oceupauerunt. Ire non ſolum poſſeſſor, ſedpe-
tior, ho-eſt verus heres porerit vriliter debirorem conuenire.
VIVLANVS....
iq’Vque ſi parieulum aliàs autem non, ne fiat praiudicium
perit. hered ve S. ud lſi qui lbbrrta c rereprprieppunm. Sed
hodie foré etiam ſi non pereant, agere poreſt: vr Cod om.
amn Sen aij aiennt, quid ila quaudos eomuenitur : hare
quando vellet agere. J Item nothie quod é aliquid concedi; ePeritri, ſe-
tur ne res pereat, quod alias non permitteretur: vt bi, s epr
adldiut Seauiſz & hs ôsade proeurat. l ſed tti n h hS & ãdes tiaie
ſeraa
e ’’etiur per ho apare les loiuiiuur quandorie gualdair ias,
ia erat conteſt in pethered, ante enim nee poſſeſſor nee peti- permi-
tor agere poſe tte ceprlſpot luem.
i Excptionu. quaſi dicat non potes agere ne fiat preiudi-
cium petit hered Tod. l. ſi quis librtetem. Codaodlfin.
in pie......
mJ I rem. ſcilicet rei vindicatione.
n Aore poterit. contra poſidentes res hreditarias. Iten
actione perſonali contra hereditarios debirorés Iem peu beied.
contra vtrumque.
0 T Negllgat. & ideo ei d imputari non poreſt, quaſi rem ſuam d Mepligere
uegleretit: ve eeddllſ qudp ſſſſrrs ſieutnan de bon i poſr ren funi-
diti in priechhiies l Sedl quil prodeſt petitori ſi poeſor quant queliet.
tumeunque ſit ſolicitusvt a pat. lſt tibi decem poſſeſſor.
Sed ibi in pactohie in ea--¬.
PJ Sciat. vt quia ab initio fuit ma. fid, & ides agere npn po-
teſt, quia actionem non habetrve j de am tut. lquotiens Sitem
ſ temporal. & ideo maximé his caſibus debet poſſe agere pei-
ton& ſie erat mafid.
JEraditus, J CAs vS. Siue corpora ſiue non corpora ſint in
lalicius bonis, nihilominus dieitur heredita: e quod
ereditas iuris eſt nomen sI DEPVN Rogaſti me
heredenm tum, ve facerem tibi moumentam? feci, & mol-
tum expendi: agit verms heres aduerads me petit. heredit. an
ſumeus, quos feei cirea monumentuim, reriiere poim, cùm
voluntate defuncti fieri videantur? Et reſpond. quod quamuis
iure actionis non compellar: poſſum tamen compelli praſidia-
i, aut ponticali auctoritate: ad tonſtu ctionam monumenti. e Heredius
xides erpenſas recupero, ſecundun quod i litera dicitur. gu ſeanis e
VIVIANVS.......... iuris intelle-
q Ieetun, id & eſt de iure inieligitur eſſe hereditas ea ann iuteſ,
in ieorporalibus tantteet. Vel die nomen iuriseſtett j quiddm in-
accedat, quod plus fuit in he-
reditate f, ſi ea negotiationiss
cauſa vniit. ſin autem ex fi-
deicommiſſi canſa, nihil am-
plius, quam quod bonafide ac-
cepitl.
Iudica particularia non
rntur propter vniuerſala ſi res eſt
tempore peritura BART.
LLIE. PAPINIANVS libre tertie
Quatinmm.
Sl bone fide poſeſſot heie-
ditatis velit cum debirori-
bus hereditariis, aut qui res he-
reditarias occupauerint, conſi-
ſtere, audietur vtique ſi pericu-
lum i erit, ne inter moras actio-
nes intercidant. Petitor * autem
hereditatis citra metum exce-
ptionis l in rem agere pore-
rit n. quid enim ſi poſſeſſor he-
reditatis neglégat ? quid ſi ni-
hil iuris habere ſe ſciat?.
L. IDEr libro ſexte
Qutionum.
Ereditas etiam ſine vllo
corpore iuris intellect 2
u
u in aofpipoous nnmret. ver oue nvomreu uut vr re ,. tuitorie.
25Si