DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0488
84r
a Tadi rmmque non ernt ſua ve ſie faciat ad titulum.
aLe noni-b’ Diſtraa ſie ànon erat res integra: quare non potuit
egra, manda. reuoeare vendirionen dominus, ve ſubicit, & Enfi de done.l.
an renoan qui ſeaeun in prin& Sj Aceen.
Si ager vectigalis, &c.
iino non p Trararr arrens ſuo pudon bat infra man L Quaius in
teE E iprimi reponſi.
tet. primres
sEadoris ha- dT Poſſeat. Imô vi-
hent ratio. etur quod nõr qud
dominus potuit reuo-
careivt infrà de euce reë
vndjjque eſt con-
trà Solbi nõ erat pre-
tium ſolutumehi ie.
e 5. Empi. l pro eni-
ctione.
. agenti ad
f mptorr, n;
dominn
duplam, re à
euicta, qui ei venire
mandauit.
a J Quia per ignran-
an Actionibus bonx
fidei feré omnés exce-
priones, etiam non alle-
gat, inſunt. In ſtricto
tuee, e iudicio qui non oppo-
tar tie il nte, ececppioue pae;
tot rrerns dammatur; ve hie aein
u eer¬ ire. IrEde reſind, vend Ex-
preur. ceptio pacti ineſt etiam
non allegata. CVIAc.
g V Vuu. ſeilicet em-
t Imoraula ptore hac ignoratiae
i. aetnſfo eſt probabilis: quia in
puiis. alienofacto in hoc ca-
ſu. ſ an dominus man-
daſſetvel ſi mandaſſer,
an mandatuin reuocaſ-
ſer: quod porerat fieri
ignorante emptore: ve
fabes j. de mannu vinl.
ſi patm,& infrà manl.
AAdeluſor. . ..
* In ulgii T Si non ator, id eſt
elea, uu procurator; idémque
nor:& ſunt hec ver-
ba exceprionis. Et not.
quod leez emptor pa-
tiatur hle iniuriãquia
tempore reuocationis
erat iam pretium ſolu-
tuaramen ſine culpa ſua
e patitur: & ideo agitrrt
Ptoandraurat ies &oifi de ſaſiuri
reperi tamen exceptione. & Jde ouic.
E in manuſe. Lſi per imprudentiam.
i. Cont iIſeruus.JCAvE.
Habebam ſeruum,
osmomper iu ens
erat in fuga, emit rem
Pa l au ſue mon doommo o otboaſſ-
ſa venditionis tradi rem*, qua
ipſius voluntate à procuratore
fuerat diſtractab, & is nihilo-
minus tradiderit -emptoré tue-
bitur prator, ſiue poſſideat d,
ſiue petat rem¬ Sed quod iudi-
cio emprie procurator empto-
ti praſtiterit, contrario iudicio
mandati conſequerur. Poreſt
enim fieri, vt emptori f res au-
feratur ab eo, qui vanire man-
dauit: quia per ignorantiam a
non eſt vſus s exceptione, quam
debuir opponere, veluri, Si non
actor meus ex voluntate tua
vendidit.
Per ſeruum fugitiuum acquiri-
tur domino Publiciana. BART.
xv. POMPONIVS libro tertio
ad Sabinum.
Se ſuus meus, cun in fu-
Pga ſit, tem à non domino
emar, Publiciana mihi compe-
tere debet, licet poſſeſſionem
rei tradite per eum nanctus
non ſimi.
Exceptis domini repellit Pu-
bcinamhd cum lſeq.
LVI. PAPINIANI Iibro decime
Quaſtionum Paruvs * notat,
E ceprioſt iuſt domini u.
blicianæ obiicienda eſt.
EVII. NERATIVS libre tertie
Mem.
Nbliiana atio non ideo
comparata eſt, vr res domi-
ſi non ceſſauerit in ſolutions penſio-
tur, quamdiu J neque ipſis qui
no auferatur:ſeiúſque rei argu-
mentum eſt primô T æquitasl,
deinde exceptio m, ſi ea res poſ-
ſeſſoris non ſu)ſed vt is n, qui bo-
na fide emir e, poſſeſſioném-
que eius ex ea cauſa nanctus
eſt, potius ? rem habeat*.
enle poi. ecidit an maa competat Publieiana, queri-
tur. Et reſp quod ſicrquamuis illius rel poſſeſſ nactus non ſim.
A Poeei eq un ſin. lod ciam d per fugitiuum poſſeo quariture
udas neooie, i ſa d dquremd paſli er pa il ſi ain fſs&
dquiraur per lrem,qus aobi & de lieracut. S iieu. ſine. que ſunt
ruum Sontradita res ſeruohle non, ſecum quoſa
mmi. , ai; dicunt, quod adquiritur ciuilis, ve ibi; non naturallrt
hie & ratione illins ciuilis daturr hle Publiciana, ſi ab ea domi-
nus cada. Tu dle hune ſeum ab alio poſſideri; & mala fide,
vnde poſſeſſio per eun nec poſſeſori male fidei, nee mihi do-
nno adquiritur: teinfrà de adqui paſià ſi per euon do-
miniuua tamen mihi adquiritur ditectum, ſi domious erat tra-
dens: vel vtile ſi non erat dominus, & ita Publiclana: ve hie. &
ſie e ſne poſſeſſione hos caſu Publiciana adquiritur: ve dirl.
Eaolquacunque in princp. Item & pro his rebus habeo actio-
ne vi bonorun aptomu , ſ ſer o apt fueriut : ve v.
boup AiSSſi fugitiuus,
lxeptio. JCas vs. Re à non domino bo, fide emi. ab
Ei ue e ot ce a, & douts temus eamn pofider qua
r. ſi ago contra verum dominub, an poſt exeipere &
teſpond quod ſie & iu lſeq daoir conſilium vero domino, quod
poüeſt obiicere exceptionem iuſi domini& bos propter aqui-
tatemequia quitas hoe ſuadez am Publ actio non ideo inuen-
taeſt, vr res vero domino auferatur: ſed vt poris iem habeat
boafidei empeor olim prerer dominum.
ET epriude hoe plné die iſi rrox.
2Pdoueiaere
umdou ſine
ſeeione
quaritur.
Iquus pre
juſitia prini-
tiua.
E habes prima, die qud de ea aqurae dicit, qua
pbe
842
dicitur primitiua * iuſtitiat infoà de rgaiur. L iure natur. &
quai ſhieeral a nis dr ’ lernair é aer eitur;
ſitiua......... t
’etiptiu hhas ſi non eneAAcevEs.1
n Sad’u i. ubandi, ſed ideo comparata eſt ht actio vr, &e.
OEmie, vel ſimili it.
vel cauſa acepit
PS Potis quam alius,
qui non ſit dominusve
Inſtit. act. S. alie. in
caſibus tamen etiam b
cõtra dominum datur.
1. Primus ei qui miſſus
eſt ex cauſa damni in-
fecti in poſſeſe j. de
dam. infttLdamni in-
fetiS pnnz Secãdus in
ſeruo norx datorit jde
naxa l.
genoraliter. 3. Tertius in
e0, qui non dominus
vni vendidit:deinde fa-
ctus dominus vendidit
2ailſid r¬
tio. &j. de axceptirei
ven & tradi lſi à Tis.
4. Quartus, quando qui
à on domino emit,à
domno poſtea couen-
tus, fuit ab eo abſolu-
tus, nam etiam ſi ad do-
minum poſtea poſſeſſio;
redir, agitur contra e
hac actioeevt j de ex-
ap-rniuil ſiquis rm.
a Oudintus eſt ſemnde
quoſdan: ve Saiyſſ
culpa. Sed nos de vaſi
in rem, illam loqui di-
cimus. AceVR.
SI AGER VECTIGALIS a,
ſvel lemphytenricarius
petatur.
TITVLVS III
Eiuſdom generis ſunt emphyteutiearij.
nam & hi propritarios imitantur, iſ
perinde, at proprietarijs prator accommo-
dat in rem ationem,qua actiovettga-
lu, ſius de fundo vigali dieiur alis
locüs bis fert verbis propoſita à prato-
r eſt: Si ager vectigalis petatur, cauſa
cogaita iudicium dabo. ooetit. adiecta
eſt interpretatio, ntquis aceperet agnẽ
veigalem proſtipendiarto, aut tributa-
roiſieut in alijs autortbus. Nam in iure
ater vetigalis ſmper eſt ager ephy-
teuticarius Et ager emphyteuticariuut,
quem dominut in perpetum, vel in plu-
res annos nanſtulit in alimeà lege, vt
d meltus, cultiuſ redderet conftituta
ponfione certa, & nomen à cultura ſub-
tiliore parte, inſitione. CVIAe.
Emphyteuta vel habens fundum
vectigalem etiam cntra dominum,
A A u
nis, habet vtilem inrem. h. d. totus
iste tit. BART.
L. PAVLVE libro 21. ad Editum.
Gri ciuitati t alij
vectigales *vocã-
tur: alij non. Ve-
cigadles vocaur,
é qui im perpetuu ſ
locantur : id eſt hac lege, vr
tamdiu pro his vectigal penda-
qJSI AGER VE-
cigalis, vel empby-
teuticarius pe-
tatur.
VeL pro t id eſt nam
idemd ſunt vt ſuprà qui
ſatiſdog. l ſciendum.
S. j. Et dicitur ager ve-
ctigau:quia reditusiſiue
penſio qued vetigal di-
citur pro eo pra aturevt
infrà de verb. ſiguif. I
inter publica Spublica.
Et d his dicitur j de
dam infect lſi finitaS.
i de vetigalibus. & j¬
de triti;S j Accvns.
AT VelLegendum eſt,
vt llur, lar a pby.
pro vel imilis iuterpretatio eſt in lpSj.. qui ſatiſdeg.
mi ſcit,Sprntlj,e vſuri. Et vtique Graci agrum vectiglem
vertune, pagdsõts. Vide ſeripta ad princip. tit. CAs lur Em-
CvIxc.1
Gri JCaSvS. Hie dicit Iuriſcon-quod alij ſunt agri
tvectigales, alij non: ve in litera, Iut.J Loaut mihi
lreſpub. prdium, vt quamdiu ſolua mercedem, tam-
diu uon auferatur mihil poſt ego emphyteuta cetidi à poſeſ-
ſio. habeo vtilem rei vindicaloo licét non ſim dominus. Idem
in eo, qui accepit in emphyteuſn, ſed ad’tempus, quia &
ille vtilem rei vindica. habet ſi cadat à poſſeſi Lex iſta plana
eſteum lſeq. -itia
t Agii uaummide iuris & in priuatis t’ve airg.E. de pel.
he bimmtouauns ſpes quan lie poffee.;
T5 Inperpetuum. aliter alie, proſoos j.
ſdaeurIlle e peo iaur ſgils leu Sa lis & aiui d ii
mphytu S icentiamaoi. e
y Qui in perpotuun locantur. Differunt tamen à perpetuariis.
C1Ac.
t suceſruun e iti i r r illlla aantm: vt infià de loce
pubi fiu lin prine.
n agos.
r Solemu puà a in anue . .S. . t-rn.
4’onnduxunt à munitptu In lure ſola pradia ciuitati ve-
cigalia dicuntur, quod oim ea ſola darentur in emphytenſin:
rdarehle loet8t eſ mor d lra & ſ fe veuaide
damiin iiide noad es & ſaripaud prmrs pr ns aramph Cna.
..
conduxerunt, neque his, qui in
locum eotum ſucceſſerunt !, au-
ferri eos uliceatmon vectigales
ſunt, qui ita colendi dantur, vt
priuatim agros noſtros colẽdos
dare ſolemus . 1. Qui in per-
petuum fundum fruendi con-
duxerunt à municipibus dquã-
uis non efficiantur domini r,ta-
I à piidea efi qpnitex i abex pind planvnect
4T* ſ Ves.
7 Domidirette.
y 4 Dmiiidirectôt. 1 3 a5
a Tadi rmmque non ernt ſua ve ſie faciat ad titulum.
aLe noni-b’ Diſtraa ſie ànon erat res integra: quare non potuit
egra, manda. reuoeare vendirionen dominus, ve ſubicit, & Enfi de done.l.
an renoan qui ſeaeun in prin& Sj Aceen.
Si ager vectigalis, &c.
iino non p Trararr arrens ſuo pudon bat infra man L Quaius in
teE E iprimi reponſi.
tet. primres
sEadoris ha- dT Poſſeat. Imô vi-
hent ratio. etur quod nõr qud
dominus potuit reuo-
careivt infrà de euce reë
vndjjque eſt con-
trà Solbi nõ erat pre-
tium ſolutumehi ie.
e 5. Empi. l pro eni-
ctione.
. agenti ad
f mptorr, n;
dominn
duplam, re à
euicta, qui ei venire
mandauit.
a J Quia per ignran-
an Actionibus bonx
fidei feré omnés exce-
priones, etiam non alle-
gat, inſunt. In ſtricto
tuee, e iudicio qui non oppo-
tar tie il nte, ececppioue pae;
tot rrerns dammatur; ve hie aein
u eer¬ ire. IrEde reſind, vend Ex-
preur. ceptio pacti ineſt etiam
non allegata. CVIAc.
g V Vuu. ſeilicet em-
t Imoraula ptore hac ignoratiae
i. aetnſfo eſt probabilis: quia in
puiis. alienofacto in hoc ca-
ſu. ſ an dominus man-
daſſetvel ſi mandaſſer,
an mandatuin reuocaſ-
ſer: quod porerat fieri
ignorante emptore: ve
fabes j. de mannu vinl.
ſi patm,& infrà manl.
AAdeluſor. . ..
* In ulgii T Si non ator, id eſt
elea, uu procurator; idémque
nor:& ſunt hec ver-
ba exceprionis. Et not.
quod leez emptor pa-
tiatur hle iniuriãquia
tempore reuocationis
erat iam pretium ſolu-
tuaramen ſine culpa ſua
e patitur: & ideo agitrrt
Ptoandraurat ies &oifi de ſaſiuri
reperi tamen exceptione. & Jde ouic.
E in manuſe. Lſi per imprudentiam.
i. Cont iIſeruus.JCAvE.
Habebam ſeruum,
osmomper iu ens
erat in fuga, emit rem
Pa l au ſue mon doommo o otboaſſ-
ſa venditionis tradi rem*, qua
ipſius voluntate à procuratore
fuerat diſtractab, & is nihilo-
minus tradiderit -emptoré tue-
bitur prator, ſiue poſſideat d,
ſiue petat rem¬ Sed quod iudi-
cio emprie procurator empto-
ti praſtiterit, contrario iudicio
mandati conſequerur. Poreſt
enim fieri, vt emptori f res au-
feratur ab eo, qui vanire man-
dauit: quia per ignorantiam a
non eſt vſus s exceptione, quam
debuir opponere, veluri, Si non
actor meus ex voluntate tua
vendidit.
Per ſeruum fugitiuum acquiri-
tur domino Publiciana. BART.
xv. POMPONIVS libro tertio
ad Sabinum.
Se ſuus meus, cun in fu-
Pga ſit, tem à non domino
emar, Publiciana mihi compe-
tere debet, licet poſſeſſionem
rei tradite per eum nanctus
non ſimi.
Exceptis domini repellit Pu-
bcinamhd cum lſeq.
LVI. PAPINIANI Iibro decime
Quaſtionum Paruvs * notat,
E ceprioſt iuſt domini u.
blicianæ obiicienda eſt.
EVII. NERATIVS libre tertie
Mem.
Nbliiana atio non ideo
comparata eſt, vr res domi-
ſi non ceſſauerit in ſolutions penſio-
tur, quamdiu J neque ipſis qui
no auferatur:ſeiúſque rei argu-
mentum eſt primô T æquitasl,
deinde exceptio m, ſi ea res poſ-
ſeſſoris non ſu)ſed vt is n, qui bo-
na fide emir e, poſſeſſioném-
que eius ex ea cauſa nanctus
eſt, potius ? rem habeat*.
enle poi. ecidit an maa competat Publieiana, queri-
tur. Et reſp quod ſicrquamuis illius rel poſſeſſ nactus non ſim.
A Poeei eq un ſin. lod ciam d per fugitiuum poſſeo quariture
udas neooie, i ſa d dquremd paſli er pa il ſi ain fſs&
dquiraur per lrem,qus aobi & de lieracut. S iieu. ſine. que ſunt
ruum Sontradita res ſeruohle non, ſecum quoſa
mmi. , ai; dicunt, quod adquiritur ciuilis, ve ibi; non naturallrt
hie & ratione illins ciuilis daturr hle Publiciana, ſi ab ea domi-
nus cada. Tu dle hune ſeum ab alio poſſideri; & mala fide,
vnde poſſeſſio per eun nec poſſeſori male fidei, nee mihi do-
nno adquiritur: teinfrà de adqui paſià ſi per euon do-
miniuua tamen mihi adquiritur ditectum, ſi domious erat tra-
dens: vel vtile ſi non erat dominus, & ita Publiclana: ve hie. &
ſie e ſne poſſeſſione hos caſu Publiciana adquiritur: ve dirl.
Eaolquacunque in princp. Item & pro his rebus habeo actio-
ne vi bonorun aptomu , ſ ſer o apt fueriut : ve v.
boup AiSSſi fugitiuus,
lxeptio. JCas vs. Re à non domino bo, fide emi. ab
Ei ue e ot ce a, & douts temus eamn pofider qua
r. ſi ago contra verum dominub, an poſt exeipere &
teſpond quod ſie & iu lſeq daoir conſilium vero domino, quod
poüeſt obiicere exceptionem iuſi domini& bos propter aqui-
tatemequia quitas hoe ſuadez am Publ actio non ideo inuen-
taeſt, vr res vero domino auferatur: ſed vt poris iem habeat
boafidei empeor olim prerer dominum.
ET epriude hoe plné die iſi rrox.
2Pdoueiaere
umdou ſine
ſeeione
quaritur.
Iquus pre
juſitia prini-
tiua.
E habes prima, die qud de ea aqurae dicit, qua
pbe
842
dicitur primitiua * iuſtitiat infoà de rgaiur. L iure natur. &
quai ſhieeral a nis dr ’ lernair é aer eitur;
ſitiua......... t
’etiptiu hhas ſi non eneAAcevEs.1
n Sad’u i. ubandi, ſed ideo comparata eſt ht actio vr, &e.
OEmie, vel ſimili it.
vel cauſa acepit
PS Potis quam alius,
qui non ſit dominusve
Inſtit. act. S. alie. in
caſibus tamen etiam b
cõtra dominum datur.
1. Primus ei qui miſſus
eſt ex cauſa damni in-
fecti in poſſeſe j. de
dam. infttLdamni in-
fetiS pnnz Secãdus in
ſeruo norx datorit jde
naxa l.
genoraliter. 3. Tertius in
e0, qui non dominus
vni vendidit:deinde fa-
ctus dominus vendidit
2ailſid r¬
tio. &j. de axceptirei
ven & tradi lſi à Tis.
4. Quartus, quando qui
à on domino emit,à
domno poſtea couen-
tus, fuit ab eo abſolu-
tus, nam etiam ſi ad do-
minum poſtea poſſeſſio;
redir, agitur contra e
hac actioeevt j de ex-
ap-rniuil ſiquis rm.
a Oudintus eſt ſemnde
quoſdan: ve Saiyſſ
culpa. Sed nos de vaſi
in rem, illam loqui di-
cimus. AceVR.
SI AGER VECTIGALIS a,
ſvel lemphytenricarius
petatur.
TITVLVS III
Eiuſdom generis ſunt emphyteutiearij.
nam & hi propritarios imitantur, iſ
perinde, at proprietarijs prator accommo-
dat in rem ationem,qua actiovettga-
lu, ſius de fundo vigali dieiur alis
locüs bis fert verbis propoſita à prato-
r eſt: Si ager vectigalis petatur, cauſa
cogaita iudicium dabo. ooetit. adiecta
eſt interpretatio, ntquis aceperet agnẽ
veigalem proſtipendiarto, aut tributa-
roiſieut in alijs autortbus. Nam in iure
ater vetigalis ſmper eſt ager ephy-
teuticarius Et ager emphyteuticariuut,
quem dominut in perpetum, vel in plu-
res annos nanſtulit in alimeà lege, vt
d meltus, cultiuſ redderet conftituta
ponfione certa, & nomen à cultura ſub-
tiliore parte, inſitione. CVIAe.
Emphyteuta vel habens fundum
vectigalem etiam cntra dominum,
A A u
nis, habet vtilem inrem. h. d. totus
iste tit. BART.
L. PAVLVE libro 21. ad Editum.
Gri ciuitati t alij
vectigales *vocã-
tur: alij non. Ve-
cigadles vocaur,
é qui im perpetuu ſ
locantur : id eſt hac lege, vr
tamdiu pro his vectigal penda-
qJSI AGER VE-
cigalis, vel empby-
teuticarius pe-
tatur.
VeL pro t id eſt nam
idemd ſunt vt ſuprà qui
ſatiſdog. l ſciendum.
S. j. Et dicitur ager ve-
ctigau:quia reditusiſiue
penſio qued vetigal di-
citur pro eo pra aturevt
infrà de verb. ſiguif. I
inter publica Spublica.
Et d his dicitur j de
dam infect lſi finitaS.
i de vetigalibus. & j¬
de triti;S j Accvns.
AT VelLegendum eſt,
vt llur, lar a pby.
pro vel imilis iuterpretatio eſt in lpSj.. qui ſatiſdeg.
mi ſcit,Sprntlj,e vſuri. Et vtique Graci agrum vectiglem
vertune, pagdsõts. Vide ſeripta ad princip. tit. CAs lur Em-
CvIxc.1
Gri JCaSvS. Hie dicit Iuriſcon-quod alij ſunt agri
tvectigales, alij non: ve in litera, Iut.J Loaut mihi
lreſpub. prdium, vt quamdiu ſolua mercedem, tam-
diu uon auferatur mihil poſt ego emphyteuta cetidi à poſeſ-
ſio. habeo vtilem rei vindicaloo licét non ſim dominus. Idem
in eo, qui accepit in emphyteuſn, ſed ad’tempus, quia &
ille vtilem rei vindica. habet ſi cadat à poſſeſi Lex iſta plana
eſteum lſeq. -itia
t Agii uaummide iuris & in priuatis t’ve airg.E. de pel.
he bimmtouauns ſpes quan lie poffee.;
T5 Inperpetuum. aliter alie, proſoos j.
ſdaeurIlle e peo iaur ſgils leu Sa lis & aiui d ii
mphytu S icentiamaoi. e
y Qui in perpotuun locantur. Differunt tamen à perpetuariis.
C1Ac.
t suceſruun e iti i r r illlla aantm: vt infià de loce
pubi fiu lin prine.
n agos.
r Solemu puà a in anue . .S. . t-rn.
4’onnduxunt à munitptu In lure ſola pradia ciuitati ve-
cigalia dicuntur, quod oim ea ſola darentur in emphytenſin:
rdarehle loet8t eſ mor d lra & ſ fe veuaide
damiin iiide noad es & ſaripaud prmrs pr ns aramph Cna.
..
conduxerunt, neque his, qui in
locum eotum ſucceſſerunt !, au-
ferri eos uliceatmon vectigales
ſunt, qui ita colendi dantur, vt
priuatim agros noſtros colẽdos
dare ſolemus . 1. Qui in per-
petuum fundum fruendi con-
duxerunt à municipibus dquã-
uis non efficiantur domini r,ta-
I à piidea efi qpnitex i abex pind planvnect
4T* ſ Ves.
7 Domidirette.
y 4 Dmiiidirectôt. 1 3 a5