DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0510
nem, Maniq alteranr dimidian lego? videur quod ſnt coniun-
ct de latijluui. Sed tamen puto contrru de Lgat.
sõ Prutud; Lez cnin ila, Mauis eſteligend,, quande
candem dimidiam legauit vrrique. Qui ergore , & vebis con-
iuntus et, prafertur eris: ve jr legat-jalre couumatuu. &
odlon Sdem ait &S.
s primo Si verd vous re b,
s alter verbis coniunctus
eſt: quidamidieeunt re
t coniunctun prferen-
dum. Alij couà, argu-
men. ſumentes vurique
ex prade lr.!
re cniuetgvtr
que admitorvt jde he-
radibus iſtiundi lſi
I ia quis heredesi Iten
an ſatiſdatio locum ha-
beat inter iſtos? Reſp-
vt infra de vſufru. ea.
rerm. l ſi tibi. in fine.
Acey2S.
Si duobusICASVS.
Teſtator legauit Titio
nudam proprie. fundi,
vſumfructum reti-
nuit pro duobus here-
dibus, quos inſtituiran
inter heredes, qui fru-
ctuarij funt, habet lo-
cum ius adereſcendi, ve
inter fiuctuatios? Et
dicit, quod non: quaſi
int ſeparatimam quili-
ber per hoe parte ba-
bet. Tune enim eſt lo-
cus iuris adereſcendi.
quando ambo in ſolid
ri untſedeon-
eurrentibus eis habent
pares ar quando ab ini-
tio habent partes, pon
eſt loeus iuri adereſcen-
di. Secundô pone quid
ego, & Tieius domini
cuiuſdam fundi nudam
proprietatem tradidi-
mus alij: dicit, ſi ege
perdã meum vſumfru-
ctu ea de vel alio mo-
do: adereſcit illi parti
propriez qua mea fuit,
non toti fund. LNON
tOLVM. JTeſtator le-
gauit mihi fundum cum
plena propriet. & Titio
vſumfructum-concurri-
mu. ſi ergo Titius
amittat ſuam partem
vſusfnctus, an mihiad-
eeſeitdicit quod ſie&
magis iure adereſcendi,
quam iure conſolida-
tonis: & ideo vſusfrue.
co proprierario amit
tente alteri adereſeir, ſicut fieret in conſolidatione. VIVIAN.
a J Si duobus- alias ler, Si dubu s aais idem Iullanus.
nPrpritti legut quibuſdam legataris. AcCvRs.
e f Conauun pro portionibus hereditaris, tacité hoc pre¬¬
ſumpro ſeebs ſi expreſſim diriſſet: vt j.aoiml ſi muliua
eſt boun ra9.
5. JIdem Iulianus libro tri-
genſimoquinto Digeſtorû ſeri-
pſit, Siduobus à * heredibus in-
ſtituris deducto vſufructu pro-
T prietas legeturb, ius adcreſcen-
diheredes non T habere. Nam-
videri vſumfructum conſtitu-
tum E a, non per concurſum*
diuiſume.
I1. AFRICAN S libre quinmte
Quaſtionum.
IDeoque amſſa pars vſunfrur
ctus ad legatarium, eundem-
que proprierarium redibit.
I1. VLPIANV lbro ſepii-
modecimo ad Sabinum.
Dem Neratius putat ceſſare
Ils ndereſend lorrs prin
reſponſorum Cui ſententiæ cõ-
gruit ratio Celſi dicentis, to-
tiens ius adcreſcendi eſſe, quo-
tiens in duobus f g qui in ſoli-
dum E habuerunt, concurſu di-
uiſus eſt, . vnde Celſus libro
xviij ſeribit, ſi duo fundi domi-
ni deducto vſufructu proprieta-
tem tradiderint: vter cormm
amiſerit- vſumfructum ad pro-
prietatem redire:ſed non ad to-
tum h; ſed cuiuſque vſumfru-
ctum ei parti accedere, quam
ipſe tradiderit. Ad eam enim
partem redire debet, à qua ini-
tio diuiſus eſt.
Inter legatarium plena proprie-
tatis, & legatarium vſiufinctus, nõ
eſt lcus iuri adereſendi. BART.
2. JNon ſolûm autem ſi duo-
bus vſusfructus legetur, eſt ius
adcreſcendi: verm & ſi alteri
vſusfructus, alteri fundus à le-
pauseſt Ma amirente vſum-
fructum altero, cui erat legatus,
magis iure adereſcendi ad alte-
tum pertinet, quam redit ad pro-
prietatem . nec nouum. nam
t a q Vſunmitiã cmiut ve ſint verbis tantum cõinncti. Cvac.
d Coeurſun, ſeilicer vtriuſque in ſolidum-
e j Duiſum, ſoilicet pro pate & ad hoc eſt J cod. I idem& ſi
apud s. p Et ſinot quôd idem inter viuos: ve j d.l
n inm eratiusSs.
E Dem Naratius. Jn dubus, id eſt, inter duos.
e j luotisns in dubu. Hee definitie nunquam fallit Cvra.
g4 in ſoium ſoi relictum, in ſolidum enim haberi non
poreſtquia diuidua ſeritus eſtet Ja ad lgem Falidilprima.
s auſufuuu lden ſi verbis tanuin eſſent couiuctl Et quod
de duobus diçi, ſi legem vſumfinctum findi, idem die, ſi vni in
ſolidum, alteri pro parte, ſi modo coniuntim: ve Jquibus mo-
du vffrmus amltlii S um. hradibus intleumst
ua quis heredes. ſecundum Aao.
h qAd totm. ſeilicet, pradiu, id eſt, ad quamlibet eius par-
nen pro indiuiſo v.
J Pdus. non detracto vſnfructu, aliàs contrà ma de vſu-
2
De vſufructu adcreſcendo.
fruſtu lggadſi ali.Nec enim intelligeretur dari fundus, ſi vſus auadinppl-
frtus detrahatur: ve j- vrborim cblir irionibas lLoui vſtoi laumn mau-
fiuctun fundi & ideo pro parte vſumfructun habebi
a vſufsuu earum rerum qua vſu conſumuntur. l ſi tibi.
contrà j, fumiii miſſundal & puto Sj Solvt ibi-
& ſi duobus vſusfructus legetur,
& apud alterum ſit conſolida-
tus: ins adcreſcendi non perit
neque eir, apud quem conſoli-
datus eſt,neque ab eo n: & ipſe
quibus modis amitteret ante
conſolidationem, iiſdeme &
nune amittet. & ita & Neratio-
& Ariſtoni videtur, & Pompo-
nius probat.
Inter habentem vſumfructi cau-
ſalem, & vſumfructum formalem,
eſt ius adereſcendi ration coniun-
ctionis verbalis. BALD.
IIII. IVLIANVS ibro trien-
ſimoquinte Digettrum.
Sirbi proprieras r fundile-
lgara fuerit, mihi autem, &
Mauio, & tibi eiuſdem fundi
vſusfructus, habebimus ego, &
Mœuius trientes in vſufructu?
vnus triens proprietati miſce-
bitur. Siue auremego, ſiue Ma-
uius capite minuti fuerimus,
triens inter te, & alterutmm noz
ſtrum diuidetur, ita ve ſemiſſemr
in vſufructu habeatis, qui ex
nobis capite minurus nõ fuerit:
ad te autem proprietas cù parte
dimidia vſusfructus pertineat.
V. GAIVS llbre ſeptimo ad
Edium prouinciales.
EE i trlderis aleui r¬
prietatem deducto vſufru-
ctu, nihilo minus putat Iulipnus
adereſcere: nec videri nduum
tibi adquiri vſumfructuim.
V1. VLPIANE libro ſaptio-
decima ad Sabinum.
Dem & ſi apud vnum ex tri-
bus fructuariis conſolidatus
ſit vſusfructus 1. .aJ Sed ſi cui
proprietas deducto vſufructu
legata ſit, & mihi pars,* vſus-
Aſia venerit vſque ad annum: quaritur
frutusEt dicit quod ad me int
parte.
886
i vu-¬ latone con
.aui vſeui le ei,
1 AA proprietatem.
per conſolidationem.
Azo& eſt ratio: quia ſi
alius haberet proprieta-
tem, iſte tamen habert.
per ius adereſcendi, &
non proprierarius. A c¬
cvRS.1
m Neque ci quia ci
eueſt adcereſe
n J Ab e quia ab eoſi
ipſe amiſerit, adereſcit
alteri.Azo....
o. Iiſdem, ſcilicet
cauſalem perdit, quie e
habet in hoe naturam oinqulis!
formalisne factumal- duo
terius alteri noceat. ci
Ac ’avs.
II abi. J CAAvS.
Suutmir die
ſtator legauit mihi pro-
pi fndu z mdfil ei-
i
fuu dea-
co.
r Mauio vſumfiu-
’in tres partes diui-
ditr vſusfroctus, qua-
m vna eſt cuu pro-
prit. Secmdo, ſi eg-
tei meam, amitro,
adereſcit:tam Mauie,
im Sein Tertio, qui-
ſer tam Meuius, quam
Titus habet dimidia
vſuifrmctn. Sed quidſi
interim alienauit pro-
prieatem? Et reſp. ad-
ue adereſeit ei. Quar-
tô, ſi teſtaror mii, &
Mauio legauit vſum-
fructuin, & Titins emit
propriet. an tune ege
perdam partem mea?
Et reſp. adereſeit Ma-
uio, & Titio. & ſi tibi.
teſtaror legauit nudam
proprietarem deducto
vſufrtu pro herede,
item dimidiã vſusfru-
ctus alij legauit: qua-
ritur, an inter heredem,
illum fructuarium ſie
ius adereſceu? Et di-
cit quod non; ſed pro-
prietas conſolidatur t
teſtator legauit vſum-
fructunm mihi, & tibi,
ſed mihi pur: tibi ſub
conditione, ſi nauis ex
ad quem pertinet vſus-
m totum pertinee; ſed ſi eat
tua conditio, ad te pertinez: vel tous, ſi capite minutus ſim pre
pSSi tibi proprieta nuda aliàs S Iulianus. ACCEE.
Vnus triens.
ie
ui ſupereſt. Azo.
ve ſemſſem.
r
leſt, dimidium eins, quod eſamiſſim.
4 Periat. Sed quid ſi Titio fundus, & Titlo,& Mxuio, &
tibi ſit cinſdem fundi vſusftutt legatus, Reſpo. Titius vnaim
dimidiam ſolus, & alterius dimidie habeit teiamre J Ai.;
ſerlauartz, Sedje pe Hl lldminus ſaruuuis j videur mani-
ſeſte coutr. Irem C lem an ita
in perſona eius, cui relictus eſt fundus, ins adereſcendi locun
habeat, non dieir hle: ſed ei adereſcert abalio dicit; ſed quod
ſoclo ab eo adereſcat, non dicit Azbniee S.a i erattuan fi.
Sed ſol vv eudlſi mulle..
t T Tiualdris. tu cui propnetas cum tertia parte vſoſ-
Etms eſ l a velperrenal onem e alomodn
AecVRs...2
tIpnmaſto ſt ai l Pi tenr, nd nin dixims?
5
lprincipio : idem mne poſt facto.
r Frrr ſe ergo apud heren aler dimidin remanſit. &
tezea1.
probat & facit ſi4. RRuer
ct de latijluui. Sed tamen puto contrru de Lgat.
sõ Prutud; Lez cnin ila, Mauis eſteligend,, quande
candem dimidiam legauit vrrique. Qui ergore , & vebis con-
iuntus et, prafertur eris: ve jr legat-jalre couumatuu. &
odlon Sdem ait &S.
s primo Si verd vous re b,
s alter verbis coniunctus
eſt: quidamidieeunt re
t coniunctun prferen-
dum. Alij couà, argu-
men. ſumentes vurique
ex prade lr.!
re cniuetgvtr
que admitorvt jde he-
radibus iſtiundi lſi
I ia quis heredesi Iten
an ſatiſdatio locum ha-
beat inter iſtos? Reſp-
vt infra de vſufru. ea.
rerm. l ſi tibi. in fine.
Acey2S.
Si duobusICASVS.
Teſtator legauit Titio
nudam proprie. fundi,
vſumfructum reti-
nuit pro duobus here-
dibus, quos inſtituiran
inter heredes, qui fru-
ctuarij funt, habet lo-
cum ius adereſcendi, ve
inter fiuctuatios? Et
dicit, quod non: quaſi
int ſeparatimam quili-
ber per hoe parte ba-
bet. Tune enim eſt lo-
cus iuris adereſcendi.
quando ambo in ſolid
ri untſedeon-
eurrentibus eis habent
pares ar quando ab ini-
tio habent partes, pon
eſt loeus iuri adereſcen-
di. Secundô pone quid
ego, & Tieius domini
cuiuſdam fundi nudam
proprietatem tradidi-
mus alij: dicit, ſi ege
perdã meum vſumfru-
ctu ea de vel alio mo-
do: adereſcit illi parti
propriez qua mea fuit,
non toti fund. LNON
tOLVM. JTeſtator le-
gauit mihi fundum cum
plena propriet. & Titio
vſumfructum-concurri-
mu. ſi ergo Titius
amittat ſuam partem
vſusfnctus, an mihiad-
eeſeitdicit quod ſie&
magis iure adereſcendi,
quam iure conſolida-
tonis: & ideo vſusfrue.
co proprierario amit
tente alteri adereſeir, ſicut fieret in conſolidatione. VIVIAN.
a J Si duobus- alias ler, Si dubu s aais idem Iullanus.
nPrpritti legut quibuſdam legataris. AcCvRs.
e f Conauun pro portionibus hereditaris, tacité hoc pre¬¬
ſumpro ſeebs ſi expreſſim diriſſet: vt j.aoiml ſi muliua
eſt boun ra9.
5. JIdem Iulianus libro tri-
genſimoquinto Digeſtorû ſeri-
pſit, Siduobus à * heredibus in-
ſtituris deducto vſufructu pro-
T prietas legeturb, ius adcreſcen-
diheredes non T habere. Nam-
videri vſumfructum conſtitu-
tum E a, non per concurſum*
diuiſume.
I1. AFRICAN S libre quinmte
Quaſtionum.
IDeoque amſſa pars vſunfrur
ctus ad legatarium, eundem-
que proprierarium redibit.
I1. VLPIANV lbro ſepii-
modecimo ad Sabinum.
Dem Neratius putat ceſſare
Ils ndereſend lorrs prin
reſponſorum Cui ſententiæ cõ-
gruit ratio Celſi dicentis, to-
tiens ius adcreſcendi eſſe, quo-
tiens in duobus f g qui in ſoli-
dum E habuerunt, concurſu di-
uiſus eſt, . vnde Celſus libro
xviij ſeribit, ſi duo fundi domi-
ni deducto vſufructu proprieta-
tem tradiderint: vter cormm
amiſerit- vſumfructum ad pro-
prietatem redire:ſed non ad to-
tum h; ſed cuiuſque vſumfru-
ctum ei parti accedere, quam
ipſe tradiderit. Ad eam enim
partem redire debet, à qua ini-
tio diuiſus eſt.
Inter legatarium plena proprie-
tatis, & legatarium vſiufinctus, nõ
eſt lcus iuri adereſendi. BART.
2. JNon ſolûm autem ſi duo-
bus vſusfructus legetur, eſt ius
adcreſcendi: verm & ſi alteri
vſusfructus, alteri fundus à le-
pauseſt Ma amirente vſum-
fructum altero, cui erat legatus,
magis iure adereſcendi ad alte-
tum pertinet, quam redit ad pro-
prietatem . nec nouum. nam
t a q Vſunmitiã cmiut ve ſint verbis tantum cõinncti. Cvac.
d Coeurſun, ſeilicer vtriuſque in ſolidum-
e j Duiſum, ſoilicet pro pate & ad hoc eſt J cod. I idem& ſi
apud s. p Et ſinot quôd idem inter viuos: ve j d.l
n inm eratiusSs.
E Dem Naratius. Jn dubus, id eſt, inter duos.
e j luotisns in dubu. Hee definitie nunquam fallit Cvra.
g4 in ſoium ſoi relictum, in ſolidum enim haberi non
poreſtquia diuidua ſeritus eſtet Ja ad lgem Falidilprima.
s auſufuuu lden ſi verbis tanuin eſſent couiuctl Et quod
de duobus diçi, ſi legem vſumfinctum findi, idem die, ſi vni in
ſolidum, alteri pro parte, ſi modo coniuntim: ve Jquibus mo-
du vffrmus amltlii S um. hradibus intleumst
ua quis heredes. ſecundum Aao.
h qAd totm. ſeilicet, pradiu, id eſt, ad quamlibet eius par-
nen pro indiuiſo v.
J Pdus. non detracto vſnfructu, aliàs contrà ma de vſu-
2
De vſufructu adcreſcendo.
fruſtu lggadſi ali.Nec enim intelligeretur dari fundus, ſi vſus auadinppl-
frtus detrahatur: ve j- vrborim cblir irionibas lLoui vſtoi laumn mau-
fiuctun fundi & ideo pro parte vſumfructun habebi
a vſufsuu earum rerum qua vſu conſumuntur. l ſi tibi.
contrà j, fumiii miſſundal & puto Sj Solvt ibi-
& ſi duobus vſusfructus legetur,
& apud alterum ſit conſolida-
tus: ins adcreſcendi non perit
neque eir, apud quem conſoli-
datus eſt,neque ab eo n: & ipſe
quibus modis amitteret ante
conſolidationem, iiſdeme &
nune amittet. & ita & Neratio-
& Ariſtoni videtur, & Pompo-
nius probat.
Inter habentem vſumfructi cau-
ſalem, & vſumfructum formalem,
eſt ius adereſcendi ration coniun-
ctionis verbalis. BALD.
IIII. IVLIANVS ibro trien-
ſimoquinte Digettrum.
Sirbi proprieras r fundile-
lgara fuerit, mihi autem, &
Mauio, & tibi eiuſdem fundi
vſusfructus, habebimus ego, &
Mœuius trientes in vſufructu?
vnus triens proprietati miſce-
bitur. Siue auremego, ſiue Ma-
uius capite minuti fuerimus,
triens inter te, & alterutmm noz
ſtrum diuidetur, ita ve ſemiſſemr
in vſufructu habeatis, qui ex
nobis capite minurus nõ fuerit:
ad te autem proprietas cù parte
dimidia vſusfructus pertineat.
V. GAIVS llbre ſeptimo ad
Edium prouinciales.
EE i trlderis aleui r¬
prietatem deducto vſufru-
ctu, nihilo minus putat Iulipnus
adereſcere: nec videri nduum
tibi adquiri vſumfructuim.
V1. VLPIANE libro ſaptio-
decima ad Sabinum.
Dem & ſi apud vnum ex tri-
bus fructuariis conſolidatus
ſit vſusfructus 1. .aJ Sed ſi cui
proprietas deducto vſufructu
legata ſit, & mihi pars,* vſus-
Aſia venerit vſque ad annum: quaritur
frutusEt dicit quod ad me int
parte.
886
i vu-¬ latone con
.aui vſeui le ei,
1 AA proprietatem.
per conſolidationem.
Azo& eſt ratio: quia ſi
alius haberet proprieta-
tem, iſte tamen habert.
per ius adereſcendi, &
non proprierarius. A c¬
cvRS.1
m Neque ci quia ci
eueſt adcereſe
n J Ab e quia ab eoſi
ipſe amiſerit, adereſcit
alteri.Azo....
o. Iiſdem, ſcilicet
cauſalem perdit, quie e
habet in hoe naturam oinqulis!
formalisne factumal- duo
terius alteri noceat. ci
Ac ’avs.
II abi. J CAAvS.
Suutmir die
ſtator legauit mihi pro-
pi fndu z mdfil ei-
i
fuu dea-
co.
r Mauio vſumfiu-
’in tres partes diui-
ditr vſusfroctus, qua-
m vna eſt cuu pro-
prit. Secmdo, ſi eg-
tei meam, amitro,
adereſcit:tam Mauie,
im Sein Tertio, qui-
ſer tam Meuius, quam
Titus habet dimidia
vſuifrmctn. Sed quidſi
interim alienauit pro-
prieatem? Et reſp. ad-
ue adereſeit ei. Quar-
tô, ſi teſtaror mii, &
Mauio legauit vſum-
fructuin, & Titins emit
propriet. an tune ege
perdam partem mea?
Et reſp. adereſeit Ma-
uio, & Titio. & ſi tibi.
teſtaror legauit nudam
proprietarem deducto
vſufrtu pro herede,
item dimidiã vſusfru-
ctus alij legauit: qua-
ritur, an inter heredem,
illum fructuarium ſie
ius adereſceu? Et di-
cit quod non; ſed pro-
prietas conſolidatur t
teſtator legauit vſum-
fructunm mihi, & tibi,
ſed mihi pur: tibi ſub
conditione, ſi nauis ex
ad quem pertinet vſus-
m totum pertinee; ſed ſi eat
tua conditio, ad te pertinez: vel tous, ſi capite minutus ſim pre
pSSi tibi proprieta nuda aliàs S Iulianus. ACCEE.
Vnus triens.
ie
ui ſupereſt. Azo.
ve ſemſſem.
r
leſt, dimidium eins, quod eſamiſſim.
4 Periat. Sed quid ſi Titio fundus, & Titlo,& Mxuio, &
tibi ſit cinſdem fundi vſusftutt legatus, Reſpo. Titius vnaim
dimidiam ſolus, & alterius dimidie habeit teiamre J Ai.;
ſerlauartz, Sedje pe Hl lldminus ſaruuuis j videur mani-
ſeſte coutr. Irem C lem an ita
in perſona eius, cui relictus eſt fundus, ins adereſcendi locun
habeat, non dieir hle: ſed ei adereſcert abalio dicit; ſed quod
ſoclo ab eo adereſcat, non dicit Azbniee S.a i erattuan fi.
Sed ſol vv eudlſi mulle..
t T Tiualdris. tu cui propnetas cum tertia parte vſoſ-
Etms eſ l a velperrenal onem e alomodn
AecVRs...2
tIpnmaſto ſt ai l Pi tenr, nd nin dixims?
5
lprincipio : idem mne poſt facto.
r Frrr ſe ergo apud heren aler dimidin remanſit. &
tezea1.
probat & facit ſi4. RRuer