1947 Digeſtorum Liber XXI. Titj. 1948
tauit. vtrobique enin
repellitur emptor ſed ſi
venditor ſeiuit, emptor
auté licét ſupiné igno-
rauit, puto venditorem
teneri, quia praponde-
iun 7c tat ci dolus: ve are.
ſuprà ad lg. Aquil l
item ſi obeere. S in.
&ll ſi putator. icet &
in hoc caſu dicat lex
currere tempus ſupiné
ignoranti vitiumevr in-
fa odemL cum ſex. ſi
enim poneres ibi vtrû-
que ſeiuiſſe, non agirur
poſt, ſi vterque igno-
raſſet, non currerer: ve
ibi dicitur.
a Inorare. S. de
contraben. emp. en, que.
Spen & ſupra codem.j.
Sſ imeligatur-
S’Vabi. Vide
lPlinium, li-
br 6agI5.
eI Vd ita. II
lpriſtmumſed
a Vide quada in nouamà poſtea inci-
apud agrieudinemve in-
i. fa odem if nn S i?
ien em ſi autem in primam in-
cidat, non et vitioſus.
A a quid.
mum. Imô & ſi intra
domum latitar: vt infr.
cadem l. S. idem ait in-
terrogatus Proculus que
eſt contrà. Az0.
e J Ea mente ve infrà
de verb. ſignifie. l. fugi-
tiuus.
f Pœnitontia. Not.
t Faitentia vitium banimi pœuité-
que rimina tia non purgari, vt bie.
non purgeeur. . Et idé in alioevt in
furo: ve infià de furl.
qui ea mente. 3-Idem in
rapina: ve inrà vi bon.
rapt. l pen. 4. Idem in
apoſtara: vt Cdaeapoſt.
lhi, qui ſanctam in me.
& inſinl.5. Idé in di-
uortio: ve infrà de di-
uort.l. ſi pœnituitin fil.
6. Idem in domino, qui
primo colonum expu-
lit, & rarde pœuirer: vt
S oca. l.ſi in lege. Sco-
lonus. ſed aliud in vitio
corporis, ſi fuerit bene
ſanatum:vr ſuprà codem
Lproxim & ſupr. endem.
Ii Sin. 7 Idem in faiſa
monetaavt infrà ad leg.
Cone de falſ tqui fai-
ſam. 2. Idem in appel-
latione: ve Cde appa,
quis libellos.
gJPropoſita nunquam
redeundi.AceRs.
h J Inteligendum eſſe.
boc ideo; quia factum
ſpectatur: ut infrà eod
lhauem. Sj. & infrà de
verborum ſignifieations.
L fugitiuus. & ſie ani-
j Sie Flo, & mus, & Factum.
in mannſe Ita-iq Cauſamquia abu-
que no probo tebatur.
emendationë E Sauiu. verberan-
udail, dret. i ſ anius. verberan-
ueſeeret.
t Prriiite l Fugitiuun ita ta-
men, ſi vel vnum peden
mouerit:ſecus ſi ſe non
mouerit; vr infrà oad. l
manſit. 1. JCalius autem fugi-
probandum eſt, qua quis igno-
rauit, vel ignorarea poruit.
xv. PAvLVS libro vndecimo
ad Sabinum.
V y bis in menſe pur-
gatur, ſana non eſt. Item
quæ non purgaturmiſi per zta-
tem accidat.
1VI. POMPONIVS libro trigenſi¬.
motertio ad Sabinum.
Vod ita ſanatunm eſt, vt in
priſtinum s ſtatum teſti-
tueretur, perinde habendum
eſt, quaſi nunquam morboſum
fuiſſet.
xv11. VLPIANVS libre prime ad
Editum Edilium Curulium.
Vis * ſit fugitiuus, definit
Oflius. fugitiuus eſt, qui
extra domini domum d fuga
cauſa, quo ſe à domino celarer,
tiuum eſſe ait eum, qui ea men-
te e diſcedat, ne ad dominum
redeat; tamerſi mutato conſilio
ad eum reuertatur. nemo enim
tali peccato, inquit, poeniten-
tia l ſua nocens eſſe deſinit.
2. 5 Caſſius quoque ſcribit fu-
gitiuum eſſe, qui certo pro-
poſitoS dominum relinquit.
3. J Item apud Viuianum rela-
tum eſt, fugitiuum fere ab affe-
ctu animi intellegendum eſſe P,
non vtique à fuga. nam eu, qui
hoſtem, aut lattonem, incen-
dium, ruinamve fugeret, quam-
uis fugiſſe verum eſt, non ta-
men fugitiuum eſſe. Item ne
eum quidem, qui à praceptore,
cui in diſciplinam traditus erat,
aufugit, eſſe fugitiuum: ſi forte
ideo fugit, quia immoderaté
eo vtebatur. Idémque probat &
ſi ab eo fugerit, cui erat com-
modatus, ſi propter eandem
cauſami fugerit. Idem probat
Vinianus & ſi ſuiûs l cumeo
agebat. hœc ita; ſi eos fugiſſer,
& ad dominum veniſſet. Cæte-
rum ſi ad dominum non veniſ-
ſet, ſine vlla dubitatione fugi-
tinnm l videri ait. 4. 5 Ideim
ait interrogatus Proculus de eo,
qui domi latuiſſer, in hoc ſei-
licet vt fugæ nanctus occaſio-
nem, ſe ſubtraheret. ait, tametſi
fugere nõ poſſer videri qui do-
mi manſiſſet, tamen eum fugi-
tiuum fuiſſe. ſi autem in hoc
tantum latuiſſet, quoad iracun-
dia domini efferueſceret ,
fugitiuum non eſſe: ſicut ne
eum quidẽ, qui cum dominum
animaduerteret verberibus ſe
adficere velle, præripuiſſer * ſe
ad amicum, quem ad precan-
quidem fugitiuum eſſe, qui in
hoc progreſſus eſt, vt ſe praci-
pitarer. Cæterum etiam eum
mi in alenm locum ad præcipi-
giſque hunc mortem ſibi con-
eiſtere voluiſſe t. llud enim,
quod: plerunque ab impruden-
tibus, inquit, dici ſolet eum
qua ſine voluntate domini emã-
ſiſſer , non eſſe verum: ſed
ab affectu animi cuiuſque eſti-
mandum. 5. Idem Viuianus
ait, ſi à magiſtro puer receſ-
ſit, & rurſus ad matrem perue-
nit: cum qureretur, num fu-
gitiuus eſſer, ſi celandi cauſa
quo, ne ad dominum reuerte-
retur, fugiſſet, fugitiuum eſſe.
Sin verô vr per matrem facilio-
rem deprecationem haberet de-
licti alicuius: non eſſe fugiti-
um é j Calus quoque ſeri-
bit, ſi ſeruum emeris, qui ſe in
Tiberim deiecir r: ſi moriendi
dumtaxat conſilio ſuſcepto à
domino diſceſſiſſer, non eſſe
fugitiuum: ſed ſi fugæ prius
conſilium habuit, deinde mu-
tata voluntare in Tiberim ſe
deiecit ſ, manere fugitiuum.
Eadem probat & de eo, qui de
ponte ſe præcipirauit. Hc om-
nia vera ſunt, quæ Clius ſcri-
bitl7. J Idem ait, ſi ſeruus tuus
fugiens vicarium ſuum ecum
abduxir: ſi vicarius inuitus, aut
imprndens ſecutus eſt, neque
occaſionem ad te redeundi nã-
ri fugitiuum fuiſſe. ſed ſi aut
olim, cüm fugeret, intellexit
quid ageretur? aut poſteà co-
gnouit quid acti eſſer, & redire
rrà eſſe u. Idem putat dicendum
de eo, quem plagiarius abdu-
xit. 8. qidem Calius ait, ſi ſer-
uus, cûm in fundo eſſet, exiſſet
de villa ea mente *, vt profu-
geret, & quis eumr priuſquam
ex fundo tuo exiſſett, com-
prehendiſſet; fugitiuum vide-
ri. animum enim fugitiuum fa-
cere. 9. JIdem ait, nec eum,
qui ad fugam gradum vnum, al-
terumve promouit, vel etiam
currere cœpit: ſi dominum ſe-
quentem non poreſt euadere,
non eſſe fugitiuum. 10. JIdem
recte ait libertatis cuiuſdam
dum perducerer n. Nec eum
quis fugitiuum diceret, qui do-
tandum ſe, aſcendiſſer: ma-
eſſe fugitiuum, qui nocte ali-
ctust, pratermiſit: non vide¬ be
ad te cum poſſet, noluit, con-
S. apud Calium. in il
verſi plané,&e qua eſt
contrà, & eſt pro hac
ſolut Jeod. S. idem Ce-
liu.2. Vel ibinon ani-
mo fugiendi ſe abſcon-
dit: hie fie.. Velhie
Proculi, ibi alterius-re-
citat opinionem.
m Efferueſceret. id eſt
humiliaret.ACCVRS.
nT Perdueret. vt &
JaodlbuemSj.
Caterum. id eſt
alioquin.
p’ oluiſſe. ſcilicet
dicendum eſt.
qV Emanſiſſet. extra
domum. AccVRs.
r Deiccit noh tamen
fuit ſtangulatus.
ſ Ditttit id eſt eua-
ſi.
t 4 Natus. ſi tamen
nanciſcererur.
u Noluit: ontrà eſſe.
quia eſt fugitimuse ſt
ſimile C. de inceſt-nupt.
laui contraan fi Tire
not hie a quod qui po-
teſt facere, & non facit,
videtur nolle facereevt
be, & J de ritu nup.
qui liberes, & infià qua
in frau-
dem.
xT Mente. que ar-
tenditur: vt infrà de
verbor. ſignficat. t fu
Sitiun & ſupr. aa-
prine.
y Et quis eum. ex-
traneus: dominus verô
in,
a Nolle fan-
re vider, qu
quod pors
ncere, o ſi
e cit.
bMens fugits
uum facit.
non porerat eum com-
prehendere: ſic citd cur-
rebat ſeruus. aliàs con-
tra jrox.S. Aio.
2 ( Exiſſet. cum eua-
dereà domino poſſet.
a Debitorem, in do-
minio debitoris eſt ha-
dus.
Dominum vt Cde
pi,act pignus.
e’ Exereuit. ſcilicet
agendo hypothecaria,
& ſie poſſeſſione appre-
henſa.
àq creditor, ei cui cre-
ditor vendidit. Vel die
creditori poſtea quam
ſpeciem eſſe, fugiſſe: hoc eſt
poreſtate dominica in præſenti liberatum eſſe.
I1. J Pignori datus ſeruus debitorem a quidem do-
minum b’haber: ſed ſi poſteaquam ius ſoum exer-
cuit s creditor, ei d ſe ſubtraxit: poreſt fugitiuus vi
deri. 12. J Apud Labeonem, & Celium quæritur, ſi
juis in aſylum confugerit , aut eô ſe conferat, que
ſolent venire, qui ſe vnales poſtulant f, an fugi-
vendidit: ſed antequam
traderet.
e In aſylum. locus
erat: vbi recipiebantur
homines cauſa miſeri-
cordiz, vel axilij;purà
hoſpirale de& conſimi-
la ab, quod eſt ſime:
& ſylos e, quod eſt tra-
us:quia uon extrahe-
bãtur inde, qui ed con-
fugerant.AcCVvS.
ſ Foulanti petunt,
vr dominus corum cõ-
pellatur eos vendere:
quod faciunt fugiendo
ad ſtatuamevt hic ſubii-
tiuus
vide Bud.
J Porté, prefſi.
tuunt.
e Aſylum que
ſit, vide Co-
tam in Memr
ralib. in verie,
Aſlu.
a’Aſylus c6
petit malefa-
doi, elnus
poſſie extra?
uet taopuai
feut net dr
eccleſi ſerr-
dum lalhie.
e Legendun
iads quo
eſt rapin, ſpo-
io, aufero.
* Quode le-
i- ge Romuli-
ge tonmm n,
Haliear. li
tauit. vtrobique enin
repellitur emptor ſed ſi
venditor ſeiuit, emptor
auté licét ſupiné igno-
rauit, puto venditorem
teneri, quia praponde-
iun 7c tat ci dolus: ve are.
ſuprà ad lg. Aquil l
item ſi obeere. S in.
&ll ſi putator. icet &
in hoc caſu dicat lex
currere tempus ſupiné
ignoranti vitiumevr in-
fa odemL cum ſex. ſi
enim poneres ibi vtrû-
que ſeiuiſſe, non agirur
poſt, ſi vterque igno-
raſſet, non currerer: ve
ibi dicitur.
a Inorare. S. de
contraben. emp. en, que.
Spen & ſupra codem.j.
Sſ imeligatur-
S’Vabi. Vide
lPlinium, li-
br 6agI5.
eI Vd ita. II
lpriſtmumſed
a Vide quada in nouamà poſtea inci-
apud agrieudinemve in-
i. fa odem if nn S i?
ien em ſi autem in primam in-
cidat, non et vitioſus.
A a quid.
mum. Imô & ſi intra
domum latitar: vt infr.
cadem l. S. idem ait in-
terrogatus Proculus que
eſt contrà. Az0.
e J Ea mente ve infrà
de verb. ſignifie. l. fugi-
tiuus.
f Pœnitontia. Not.
t Faitentia vitium banimi pœuité-
que rimina tia non purgari, vt bie.
non purgeeur. . Et idé in alioevt in
furo: ve infià de furl.
qui ea mente. 3-Idem in
rapina: ve inrà vi bon.
rapt. l pen. 4. Idem in
apoſtara: vt Cdaeapoſt.
lhi, qui ſanctam in me.
& inſinl.5. Idé in di-
uortio: ve infrà de di-
uort.l. ſi pœnituitin fil.
6. Idem in domino, qui
primo colonum expu-
lit, & rarde pœuirer: vt
S oca. l.ſi in lege. Sco-
lonus. ſed aliud in vitio
corporis, ſi fuerit bene
ſanatum:vr ſuprà codem
Lproxim & ſupr. endem.
Ii Sin. 7 Idem in faiſa
monetaavt infrà ad leg.
Cone de falſ tqui fai-
ſam. 2. Idem in appel-
latione: ve Cde appa,
quis libellos.
gJPropoſita nunquam
redeundi.AceRs.
h J Inteligendum eſſe.
boc ideo; quia factum
ſpectatur: ut infrà eod
lhauem. Sj. & infrà de
verborum ſignifieations.
L fugitiuus. & ſie ani-
j Sie Flo, & mus, & Factum.
in mannſe Ita-iq Cauſamquia abu-
que no probo tebatur.
emendationë E Sauiu. verberan-
udail, dret. i ſ anius. verberan-
ueſeeret.
t Prriiite l Fugitiuun ita ta-
men, ſi vel vnum peden
mouerit:ſecus ſi ſe non
mouerit; vr infrà oad. l
manſit. 1. JCalius autem fugi-
probandum eſt, qua quis igno-
rauit, vel ignorarea poruit.
xv. PAvLVS libro vndecimo
ad Sabinum.
V y bis in menſe pur-
gatur, ſana non eſt. Item
quæ non purgaturmiſi per zta-
tem accidat.
1VI. POMPONIVS libro trigenſi¬.
motertio ad Sabinum.
Vod ita ſanatunm eſt, vt in
priſtinum s ſtatum teſti-
tueretur, perinde habendum
eſt, quaſi nunquam morboſum
fuiſſet.
xv11. VLPIANVS libre prime ad
Editum Edilium Curulium.
Vis * ſit fugitiuus, definit
Oflius. fugitiuus eſt, qui
extra domini domum d fuga
cauſa, quo ſe à domino celarer,
tiuum eſſe ait eum, qui ea men-
te e diſcedat, ne ad dominum
redeat; tamerſi mutato conſilio
ad eum reuertatur. nemo enim
tali peccato, inquit, poeniten-
tia l ſua nocens eſſe deſinit.
2. 5 Caſſius quoque ſcribit fu-
gitiuum eſſe, qui certo pro-
poſitoS dominum relinquit.
3. J Item apud Viuianum rela-
tum eſt, fugitiuum fere ab affe-
ctu animi intellegendum eſſe P,
non vtique à fuga. nam eu, qui
hoſtem, aut lattonem, incen-
dium, ruinamve fugeret, quam-
uis fugiſſe verum eſt, non ta-
men fugitiuum eſſe. Item ne
eum quidem, qui à praceptore,
cui in diſciplinam traditus erat,
aufugit, eſſe fugitiuum: ſi forte
ideo fugit, quia immoderaté
eo vtebatur. Idémque probat &
ſi ab eo fugerit, cui erat com-
modatus, ſi propter eandem
cauſami fugerit. Idem probat
Vinianus & ſi ſuiûs l cumeo
agebat. hœc ita; ſi eos fugiſſer,
& ad dominum veniſſet. Cæte-
rum ſi ad dominum non veniſ-
ſet, ſine vlla dubitatione fugi-
tinnm l videri ait. 4. 5 Ideim
ait interrogatus Proculus de eo,
qui domi latuiſſer, in hoc ſei-
licet vt fugæ nanctus occaſio-
nem, ſe ſubtraheret. ait, tametſi
fugere nõ poſſer videri qui do-
mi manſiſſet, tamen eum fugi-
tiuum fuiſſe. ſi autem in hoc
tantum latuiſſet, quoad iracun-
dia domini efferueſceret ,
fugitiuum non eſſe: ſicut ne
eum quidẽ, qui cum dominum
animaduerteret verberibus ſe
adficere velle, præripuiſſer * ſe
ad amicum, quem ad precan-
quidem fugitiuum eſſe, qui in
hoc progreſſus eſt, vt ſe praci-
pitarer. Cæterum etiam eum
mi in alenm locum ad præcipi-
giſque hunc mortem ſibi con-
eiſtere voluiſſe t. llud enim,
quod: plerunque ab impruden-
tibus, inquit, dici ſolet eum
qua ſine voluntate domini emã-
ſiſſer , non eſſe verum: ſed
ab affectu animi cuiuſque eſti-
mandum. 5. Idem Viuianus
ait, ſi à magiſtro puer receſ-
ſit, & rurſus ad matrem perue-
nit: cum qureretur, num fu-
gitiuus eſſer, ſi celandi cauſa
quo, ne ad dominum reuerte-
retur, fugiſſet, fugitiuum eſſe.
Sin verô vr per matrem facilio-
rem deprecationem haberet de-
licti alicuius: non eſſe fugiti-
um é j Calus quoque ſeri-
bit, ſi ſeruum emeris, qui ſe in
Tiberim deiecir r: ſi moriendi
dumtaxat conſilio ſuſcepto à
domino diſceſſiſſer, non eſſe
fugitiuum: ſed ſi fugæ prius
conſilium habuit, deinde mu-
tata voluntare in Tiberim ſe
deiecit ſ, manere fugitiuum.
Eadem probat & de eo, qui de
ponte ſe præcipirauit. Hc om-
nia vera ſunt, quæ Clius ſcri-
bitl7. J Idem ait, ſi ſeruus tuus
fugiens vicarium ſuum ecum
abduxir: ſi vicarius inuitus, aut
imprndens ſecutus eſt, neque
occaſionem ad te redeundi nã-
ri fugitiuum fuiſſe. ſed ſi aut
olim, cüm fugeret, intellexit
quid ageretur? aut poſteà co-
gnouit quid acti eſſer, & redire
rrà eſſe u. Idem putat dicendum
de eo, quem plagiarius abdu-
xit. 8. qidem Calius ait, ſi ſer-
uus, cûm in fundo eſſet, exiſſet
de villa ea mente *, vt profu-
geret, & quis eumr priuſquam
ex fundo tuo exiſſett, com-
prehendiſſet; fugitiuum vide-
ri. animum enim fugitiuum fa-
cere. 9. JIdem ait, nec eum,
qui ad fugam gradum vnum, al-
terumve promouit, vel etiam
currere cœpit: ſi dominum ſe-
quentem non poreſt euadere,
non eſſe fugitiuum. 10. JIdem
recte ait libertatis cuiuſdam
dum perducerer n. Nec eum
quis fugitiuum diceret, qui do-
tandum ſe, aſcendiſſer: ma-
eſſe fugitiuum, qui nocte ali-
ctust, pratermiſit: non vide¬ be
ad te cum poſſet, noluit, con-
S. apud Calium. in il
verſi plané,&e qua eſt
contrà, & eſt pro hac
ſolut Jeod. S. idem Ce-
liu.2. Vel ibinon ani-
mo fugiendi ſe abſcon-
dit: hie fie.. Velhie
Proculi, ibi alterius-re-
citat opinionem.
m Efferueſceret. id eſt
humiliaret.ACCVRS.
nT Perdueret. vt &
JaodlbuemSj.
Caterum. id eſt
alioquin.
p’ oluiſſe. ſcilicet
dicendum eſt.
qV Emanſiſſet. extra
domum. AccVRs.
r Deiccit noh tamen
fuit ſtangulatus.
ſ Ditttit id eſt eua-
ſi.
t 4 Natus. ſi tamen
nanciſcererur.
u Noluit: ontrà eſſe.
quia eſt fugitimuse ſt
ſimile C. de inceſt-nupt.
laui contraan fi Tire
not hie a quod qui po-
teſt facere, & non facit,
videtur nolle facereevt
be, & J de ritu nup.
qui liberes, & infià qua
in frau-
dem.
xT Mente. que ar-
tenditur: vt infrà de
verbor. ſignficat. t fu
Sitiun & ſupr. aa-
prine.
y Et quis eum. ex-
traneus: dominus verô
in,
a Nolle fan-
re vider, qu
quod pors
ncere, o ſi
e cit.
bMens fugits
uum facit.
non porerat eum com-
prehendere: ſic citd cur-
rebat ſeruus. aliàs con-
tra jrox.S. Aio.
2 ( Exiſſet. cum eua-
dereà domino poſſet.
a Debitorem, in do-
minio debitoris eſt ha-
dus.
Dominum vt Cde
pi,act pignus.
e’ Exereuit. ſcilicet
agendo hypothecaria,
& ſie poſſeſſione appre-
henſa.
àq creditor, ei cui cre-
ditor vendidit. Vel die
creditori poſtea quam
ſpeciem eſſe, fugiſſe: hoc eſt
poreſtate dominica in præſenti liberatum eſſe.
I1. J Pignori datus ſeruus debitorem a quidem do-
minum b’haber: ſed ſi poſteaquam ius ſoum exer-
cuit s creditor, ei d ſe ſubtraxit: poreſt fugitiuus vi
deri. 12. J Apud Labeonem, & Celium quæritur, ſi
juis in aſylum confugerit , aut eô ſe conferat, que
ſolent venire, qui ſe vnales poſtulant f, an fugi-
vendidit: ſed antequam
traderet.
e In aſylum. locus
erat: vbi recipiebantur
homines cauſa miſeri-
cordiz, vel axilij;purà
hoſpirale de& conſimi-
la ab, quod eſt ſime:
& ſylos e, quod eſt tra-
us:quia uon extrahe-
bãtur inde, qui ed con-
fugerant.AcCVvS.
ſ Foulanti petunt,
vr dominus corum cõ-
pellatur eos vendere:
quod faciunt fugiendo
ad ſtatuamevt hic ſubii-
tiuus
vide Bud.
J Porté, prefſi.
tuunt.
e Aſylum que
ſit, vide Co-
tam in Memr
ralib. in verie,
Aſlu.
a’Aſylus c6
petit malefa-
doi, elnus
poſſie extra?
uet taopuai
feut net dr
eccleſi ſerr-
dum lalhie.
e Legendun
iads quo
eſt rapin, ſpo-
io, aufero.
* Quode le-
i- ge Romuli-
ge tonmm n,
Haliear. li