DOI issue:
Nr. 2
DOI article:[Rozprawy]
DOI article:Zielińska, Teresa: Archiwum prywatne Stanisława Kostki Potockiego jako źródło informacji o jego mecenacie kulturalno-artystycznym
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48042#0128
TERESA ZIELIŃSKA
II. 1. Własnoręczne zapiski Stanisława
Kostki Potockiego o zakupach i sprzedaży
obrazów. Arch. Gosp. Wił., Anteriora 302.
(Fot. J. Boski)
II. 2. Początek listu antykwariusza parys-
kiego Grivaux do Stanisława Kostki Po-
tockiego w sprawie zamówień na obrazy.
APP nr 270. (Fot. J. Boski)
ności, wykonane przez Głuszyńskiego, urzędnika pod-
władnego Potockiemu w Dyrekcji Edukacji Publicz-
nej. Tekstem tym posługiwał się zapewne Potocki
przygotowując rozprawę O sztuce u dawnych czyli
Winkelman polski, której brulion zachował się w
części pośród jego papierów. Siady nie zrealizowanych
zamierzeń autorskich Potockiego zachowały się w po-
staci brulionu rozprawy o architekturze wiejskiej i
teki materiałów do pracy O sztuce u dzisiejszych
oraz drobniejszych przyczynków, np. z dziedziny me-
dalierstwa. Z przeglądu dzieł własnych Potockiego,
znajdujących się w jego archiwum, wynika więc, że
zachował on tam głównie swe prace nie publikowane,
a dla publikacji przeważnie ich bruliony i wstępne
redakcje oraz materiały pomocnicze.
Zachowana korespondencja Potockiego składa się
z około 2000 listów, wśród których przeważają otrzy-
mywane (oryginały) nad wysyłanymi (bruliony i kon-
cepty). Stan jej zachowania można oceniać na dobry,
choć na pewno istnieją i tu pewne braki, nie ma na
przykład prawie wcale listów z lat 1778—34, mimo że
jest nawet korespondencja wcześniejsza, od r. 1772,
3 B. MASZKOWSKA-MAJEWSKA, T. S. JAROSZEWSKI,
Podróż St. K. Potockiego do Wlóch w latach 1785—1786 w
Świetle jego korespondencji z żoną [w:] „Sarmatia artistlca”
a także późniejsza do r. 1821. Wśród osób, z którymi
koresponduje Potocki, na pierwszym miejscu, pod
względem przeciętnej liczby listów, znajduje się naj-
bliższa rodzina, zwłaszcza żona i syn. Jest też całe
grono krewnych, przyjaciół, osób powiązanych z nim
stosunkami towarzyskimi, służbowymi, wreszcie róż-
nych petentów. Większość, choć nie całość tej kores-
pondencji, została w Archiwum Potockich oprawiona
w tomy, w których ugrupowano ją według osób kores-
pondentów i chronologicznie. Walory źródłowe listów
Potockiego do żon^ Aleksandry zostały już uwypuklo-
ne przez B. Maszkowską i T. Jaroszewskiego3, na tym
miejscu można jeszcze zwrócić uwagę na dużą przy-
datność dla badań nad mecenatem listów określonych
współcześnie jako „obojętne” („Listy obojętne do jw
śp hrabi Potockiego pisane”). Jest to seria listów z
lat 1786, 1787 i 1803—20, pisanych przez najrozmaitsze
osoby w różnych kwestiach. Przynoszą one, wraz z
listami cudzoziemców (około 100 listów z lat 1807—21)
specjalnie obfity materiał do spraw kulturalno-arty-
stycznych. Listy osobistości tego znaczenia co namiest-
nik Zajączek, generał Ksawery Kossecki czy Józef
1968, s. 211—234; — oraz ci sami, Podróż St. K. Potockiego
do Anglii w 1787 r. w świetle jego korespondencji z żoną,
w niniejszym numerze „Biuletynu”,
118
II. 1. Własnoręczne zapiski Stanisława
Kostki Potockiego o zakupach i sprzedaży
obrazów. Arch. Gosp. Wił., Anteriora 302.
(Fot. J. Boski)
II. 2. Początek listu antykwariusza parys-
kiego Grivaux do Stanisława Kostki Po-
tockiego w sprawie zamówień na obrazy.
APP nr 270. (Fot. J. Boski)
ności, wykonane przez Głuszyńskiego, urzędnika pod-
władnego Potockiemu w Dyrekcji Edukacji Publicz-
nej. Tekstem tym posługiwał się zapewne Potocki
przygotowując rozprawę O sztuce u dawnych czyli
Winkelman polski, której brulion zachował się w
części pośród jego papierów. Siady nie zrealizowanych
zamierzeń autorskich Potockiego zachowały się w po-
staci brulionu rozprawy o architekturze wiejskiej i
teki materiałów do pracy O sztuce u dzisiejszych
oraz drobniejszych przyczynków, np. z dziedziny me-
dalierstwa. Z przeglądu dzieł własnych Potockiego,
znajdujących się w jego archiwum, wynika więc, że
zachował on tam głównie swe prace nie publikowane,
a dla publikacji przeważnie ich bruliony i wstępne
redakcje oraz materiały pomocnicze.
Zachowana korespondencja Potockiego składa się
z około 2000 listów, wśród których przeważają otrzy-
mywane (oryginały) nad wysyłanymi (bruliony i kon-
cepty). Stan jej zachowania można oceniać na dobry,
choć na pewno istnieją i tu pewne braki, nie ma na
przykład prawie wcale listów z lat 1778—34, mimo że
jest nawet korespondencja wcześniejsza, od r. 1772,
3 B. MASZKOWSKA-MAJEWSKA, T. S. JAROSZEWSKI,
Podróż St. K. Potockiego do Wlóch w latach 1785—1786 w
Świetle jego korespondencji z żoną [w:] „Sarmatia artistlca”
a także późniejsza do r. 1821. Wśród osób, z którymi
koresponduje Potocki, na pierwszym miejscu, pod
względem przeciętnej liczby listów, znajduje się naj-
bliższa rodzina, zwłaszcza żona i syn. Jest też całe
grono krewnych, przyjaciół, osób powiązanych z nim
stosunkami towarzyskimi, służbowymi, wreszcie róż-
nych petentów. Większość, choć nie całość tej kores-
pondencji, została w Archiwum Potockich oprawiona
w tomy, w których ugrupowano ją według osób kores-
pondentów i chronologicznie. Walory źródłowe listów
Potockiego do żon^ Aleksandry zostały już uwypuklo-
ne przez B. Maszkowską i T. Jaroszewskiego3, na tym
miejscu można jeszcze zwrócić uwagę na dużą przy-
datność dla badań nad mecenatem listów określonych
współcześnie jako „obojętne” („Listy obojętne do jw
śp hrabi Potockiego pisane”). Jest to seria listów z
lat 1786, 1787 i 1803—20, pisanych przez najrozmaitsze
osoby w różnych kwestiach. Przynoszą one, wraz z
listami cudzoziemców (około 100 listów z lat 1807—21)
specjalnie obfity materiał do spraw kulturalno-arty-
stycznych. Listy osobistości tego znaczenia co namiest-
nik Zajączek, generał Ksawery Kossecki czy Józef
1968, s. 211—234; — oraz ci sami, Podróż St. K. Potockiego
do Anglii w 1787 r. w świetle jego korespondencji z żoną,
w niniejszym numerze „Biuletynu”,
118