DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Kronika Stowarzyszenia Historyków Sztuki
DOI article:Secomska, Krystyna: Sprawozdanie z działalności Stowarzyszenia Historyków Sztuki w latach 1977-1978
DOI article:Kurzątkowska, Alicja: "Zakopiańskie" dzieło Stanisława Witkiewicza pod Lublinem
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48710#0107
KRONIKA STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
przez członków O/Krakowskiego ja-
ko czyn społeczny.
Co się tyczy Niedzicy, mamy
nadzieję, że w przyszłej kadencji
będzie można zaradzić niektórym
bolączkom (sprawa wodociągów).
Zarząd Główny opracował nowy re-
gulamin dla Niedzicy, który roze-
słano do poszczególnych Oddziałów.
Zimą 1978 r. na stanowisko Kura-
tora Niedzicy został powołany peł-
nomocnik Zarządu Głównego — dr
Stanisław Michalczuk z O/Kielec-
kiego, który kieruje pracą i koor-
dynuje funkcje DPT i Muzeum (a
w przyszłości również Skansenu),
ponosząc pełną odpowiedzialność za
realizację planów i zamierzeń Za-
rządu Głównego; ponadto reprezen-
tuje on interesy Stowarzyszenia
wobec władz wojewódzkich i bu-
downiczych Zapory. Kurator Niedzi-
cy podlega bezpośrednio Zarządowi
Głównemu, a w sprawach muzeal-
nych i konserwatorskich zobowią-
zany jest do konsultacji z O/Kra-
kowskim.
Pokoje gościnne Sto-
warzyszenia w Warsza-
wie. W nadchodzącym roku liczy-
my na remont generalny pokoi
gościnnych. W 1977 r. skorzystało z
pokoi warszawskich 2050 osób; w
1978 r. — 1139 osób; łącznie — 3189
osób.
Fundusz Pomocy Kole-
żeńskiej. W latach 1977 i 1978
udzielono łącznie 38 zapomóg bez-
zwrotnych na sumę 86 000 zł oraz
144 pożyczek na sumę 679 000 zł.
Posiedzenia Zarządu
Głównego i Zarządów
Oddziałów. Zarząd Główny zbie-
rał się 22 razy na posiedzeniach ple-
narnych i prezydiach. W oddziałach
odbyło się 198 posiedzeń Oddzia-
łów i Zarządów Oddziałów oraz 20
Walnych zebrań sprawozdawczych.
Łącznie: 240 posiedzeń, nie licząc
zebrań komisji specjalnych.
Ilość załatwionej ko-
respondencji. W Biurze Za-
rządu Głównego załatwiono 8309
pism. W Sekretariatach Oddziałów
załatwiono 3826 pism. Łącznie: 12135
pism.
Sekretarz Generalny
Dr Krystyna Secomska
ALICJA KURZĄTKOWSKA
„ZAKOPIAŃSKIE" DZIEŁO STANISŁAWA WITKIEWICZA POD LUBLINEM
(Uzupełniony głos w dyskusji wygłoszony na XXVII Sesji SHS w Poznaniu)
Na Sesji zgłoszony został postu-
lat opracowania problemu rozprze-
strzeniania się „stylu zakopiańskie-
go" w Polsce. Zachęca to do przed-
stawienia witkiewiczowskiego dzieła
w pobliżu Lublina. Jest nim dwór
w Łańcuchowie, wzniesiony w la-
tach 1903— 1904, według projektu
Stanisława Witkiewicza dla Jana
Steckiego. Łacuchów nie należał dc
dziedzicznych dóbr Steckich. Jan
Stecki pochodził z niedalekich Sie-
dlisk, a klucz łańcuchowski otrzy-
mał przez małżeństwo z Marią
Wołłk-Łaniewską, gdy majątki tego
rodu dzielone były w 1902 r.
Natychmiast po objęciu Łańcu-
chowa Stecki przystąpił do budowy
tu nowego dworu. Tym samym
przyczynił się do podtrzymania sze-
ściowiekowej tradycji Łańcuchowa
jako ośrodka rezydencyjnego. Już
bowiem w końcu XIV w. za-
łożył tu pierwszą siedzibę Jaśko
Kuropatwa. Stanisław Kuropatwa,
który uzyskał dla Łańcuchowa w
1519 r. prawa miejskie, był zapew-
ne inicjatorem budowy murowanej
fortalicji, której ślady przetrwały
do XIX stulecia. Kolejny dwór, czę-
ściowo drewniany, a częściowo mu-
rowany, wznieśli w Łańcuchowie w
końcu XVIII w. Suffczyńscy, którzy
rezydowali tu po Orzechowskich i
Spinkach.
Obok uwarunkowań historycz-
nych były i inne względy, które
spowodowały budowę nowej siedzi-
by w Łańcuchowie. „Polski dwór"
Jana Steckiego miał stanąć w cen-
trum zakładanego w tym czasie no-
woczesnego gospodarstwa rolnego.
Dwór w Łańcuchowie zbudowa-
ny został w latach 1903—1904, we-
dług projektów zamówionych u Sta-
nisława Witkiewicza, twórcy naro-
dowego stylu polskiego, za jaki u-
znano „styl zakopiański". Ponieważ
umowa z wykonawcą na wzniesie-
nie „pałacu" spisana została 23 sty-
cznia 1903 r., Witkiewicz musiał
projekt sporządzić wcześniej, może
jeszcze w końcu 1902 r. Prace bu-
dowlane prowadzili dwaj przedsię-
biorcy z Lublina: Józef Wolff i
Adam Czapski. Roboty zakończone
zostały jesienią 1904 r., a ogólny
koszt budowy zamknął się sumą
28.000 rubli. Poza tą kwotą znalaz-
ły się jedynie drobne wydatki, np.
osobno zapłacono F. Białkowskiemu
i W. Skibińskiemu za dostarczenie
dwu witraży, wykonanych najpew-
niej również według projektu Sta-
nisława Witkiewicza.
O wyborze kształtu przyszłej sie-
dziby łańcuchowskiej zdecydowała
niewątpliwie społeczno-polityczna
orientacja Steckiego. Należał on
wówczas do czołówki działaczy na-
rodowej demokracji. Zaczynał długą
drogę polityczną, która prowadziła
99
przez członków O/Krakowskiego ja-
ko czyn społeczny.
Co się tyczy Niedzicy, mamy
nadzieję, że w przyszłej kadencji
będzie można zaradzić niektórym
bolączkom (sprawa wodociągów).
Zarząd Główny opracował nowy re-
gulamin dla Niedzicy, który roze-
słano do poszczególnych Oddziałów.
Zimą 1978 r. na stanowisko Kura-
tora Niedzicy został powołany peł-
nomocnik Zarządu Głównego — dr
Stanisław Michalczuk z O/Kielec-
kiego, który kieruje pracą i koor-
dynuje funkcje DPT i Muzeum (a
w przyszłości również Skansenu),
ponosząc pełną odpowiedzialność za
realizację planów i zamierzeń Za-
rządu Głównego; ponadto reprezen-
tuje on interesy Stowarzyszenia
wobec władz wojewódzkich i bu-
downiczych Zapory. Kurator Niedzi-
cy podlega bezpośrednio Zarządowi
Głównemu, a w sprawach muzeal-
nych i konserwatorskich zobowią-
zany jest do konsultacji z O/Kra-
kowskim.
Pokoje gościnne Sto-
warzyszenia w Warsza-
wie. W nadchodzącym roku liczy-
my na remont generalny pokoi
gościnnych. W 1977 r. skorzystało z
pokoi warszawskich 2050 osób; w
1978 r. — 1139 osób; łącznie — 3189
osób.
Fundusz Pomocy Kole-
żeńskiej. W latach 1977 i 1978
udzielono łącznie 38 zapomóg bez-
zwrotnych na sumę 86 000 zł oraz
144 pożyczek na sumę 679 000 zł.
Posiedzenia Zarządu
Głównego i Zarządów
Oddziałów. Zarząd Główny zbie-
rał się 22 razy na posiedzeniach ple-
narnych i prezydiach. W oddziałach
odbyło się 198 posiedzeń Oddzia-
łów i Zarządów Oddziałów oraz 20
Walnych zebrań sprawozdawczych.
Łącznie: 240 posiedzeń, nie licząc
zebrań komisji specjalnych.
Ilość załatwionej ko-
respondencji. W Biurze Za-
rządu Głównego załatwiono 8309
pism. W Sekretariatach Oddziałów
załatwiono 3826 pism. Łącznie: 12135
pism.
Sekretarz Generalny
Dr Krystyna Secomska
ALICJA KURZĄTKOWSKA
„ZAKOPIAŃSKIE" DZIEŁO STANISŁAWA WITKIEWICZA POD LUBLINEM
(Uzupełniony głos w dyskusji wygłoszony na XXVII Sesji SHS w Poznaniu)
Na Sesji zgłoszony został postu-
lat opracowania problemu rozprze-
strzeniania się „stylu zakopiańskie-
go" w Polsce. Zachęca to do przed-
stawienia witkiewiczowskiego dzieła
w pobliżu Lublina. Jest nim dwór
w Łańcuchowie, wzniesiony w la-
tach 1903— 1904, według projektu
Stanisława Witkiewicza dla Jana
Steckiego. Łacuchów nie należał dc
dziedzicznych dóbr Steckich. Jan
Stecki pochodził z niedalekich Sie-
dlisk, a klucz łańcuchowski otrzy-
mał przez małżeństwo z Marią
Wołłk-Łaniewską, gdy majątki tego
rodu dzielone były w 1902 r.
Natychmiast po objęciu Łańcu-
chowa Stecki przystąpił do budowy
tu nowego dworu. Tym samym
przyczynił się do podtrzymania sze-
ściowiekowej tradycji Łańcuchowa
jako ośrodka rezydencyjnego. Już
bowiem w końcu XIV w. za-
łożył tu pierwszą siedzibę Jaśko
Kuropatwa. Stanisław Kuropatwa,
który uzyskał dla Łańcuchowa w
1519 r. prawa miejskie, był zapew-
ne inicjatorem budowy murowanej
fortalicji, której ślady przetrwały
do XIX stulecia. Kolejny dwór, czę-
ściowo drewniany, a częściowo mu-
rowany, wznieśli w Łańcuchowie w
końcu XVIII w. Suffczyńscy, którzy
rezydowali tu po Orzechowskich i
Spinkach.
Obok uwarunkowań historycz-
nych były i inne względy, które
spowodowały budowę nowej siedzi-
by w Łańcuchowie. „Polski dwór"
Jana Steckiego miał stanąć w cen-
trum zakładanego w tym czasie no-
woczesnego gospodarstwa rolnego.
Dwór w Łańcuchowie zbudowa-
ny został w latach 1903—1904, we-
dług projektów zamówionych u Sta-
nisława Witkiewicza, twórcy naro-
dowego stylu polskiego, za jaki u-
znano „styl zakopiański". Ponieważ
umowa z wykonawcą na wzniesie-
nie „pałacu" spisana została 23 sty-
cznia 1903 r., Witkiewicz musiał
projekt sporządzić wcześniej, może
jeszcze w końcu 1902 r. Prace bu-
dowlane prowadzili dwaj przedsię-
biorcy z Lublina: Józef Wolff i
Adam Czapski. Roboty zakończone
zostały jesienią 1904 r., a ogólny
koszt budowy zamknął się sumą
28.000 rubli. Poza tą kwotą znalaz-
ły się jedynie drobne wydatki, np.
osobno zapłacono F. Białkowskiemu
i W. Skibińskiemu za dostarczenie
dwu witraży, wykonanych najpew-
niej również według projektu Sta-
nisława Witkiewicza.
O wyborze kształtu przyszłej sie-
dziby łańcuchowskiej zdecydowała
niewątpliwie społeczno-polityczna
orientacja Steckiego. Należał on
wówczas do czołówki działaczy na-
rodowej demokracji. Zaczynał długą
drogę polityczną, która prowadziła
99