Malowidło Charles Le Bruna z Pawilonu Jutrzenki w Sceaux
47
3. Louis Simonneau Młodszy według Charles Le Brun,
Wjazd Jutrzenki na nieboskłon, po 1672,
repr. wg Le Pavillon de 1’Aurorę...
Akademii Francuskiej prawdopodobnie we wrześniu 1677 r., właśnie w Pawilonie Ju-
trzenki w Sceaux4. To szczególne wydarzenie zostało odnotowane na łamach październi-
kowego numeru Mercure Gałant z tego samego roku5. Drugim źródłem jest życiorys
Charlesa Le Bruna napisany prawdopodobnie około 1700 r. - czyli dziesięć lat po śmierci
malarza - przez jego ucznia Claude Nivelona (1648-ok. 1720)6.
Program ikonograficzny kopuły współgra z całą wymową posiadłości królewskiego
ministra. Nieprzypadkowo przy wejściu głównym umieszczono dwie grupy rzeźbiarskie
wyobrażające doga walczącego z wilkiem i jednorożca pokonującego smoka. Oba przed-
stawienia symbolicznie wyobrażają walkę dobra ze złem, stanowiąc aluzję do dwóch od-
miennych wydarzeń politycznych. Pierwszym z nich była Fronda (1648-1652) czyli bunt
francuskiej arystokracji skierowany przeciw rządom Mazarina, ostatecznie poskromiony
przez zwolenników kardynała i młodocianego króla Ludwika XIV. Drugim, upadek nad-
intendenta finansów, właściciela pałacu w Vaux-le-Vicomte, słynnego Nicolas Fouąueta,
o którego malwersacjach doniósł osobiście Ludwikowi XIV właśnie Jean-Baptiste Col-
bert.
4 Gerard ROUSSET-CHARNY, “Uarchitecture du pavillon de 1’Aurorę”, s. 23, [w:] Le Pavillon de VAurorę. Les
dessins de Le Brun et la coupole restauree, Paris-Sceaux 2000. Rękopis poematu znajduje się w muzeum Conde w
Chantilly
5 Mariannę MEYENBOURG DE. Jean-Michel CUZIN, “L’iconographie de la coupole”, [w:] Le Pavillon de 1 'Auro-
rę..., s. 35.
6 Ibid., s. 36. Dzieło nosi tytuł Vie de Charles Le Brun et Description detaillee de ses Ouvrages. Obecnie znany jest
jedynie rękopiśmienny odpis wykonany około roku 1830, przechowywany w Bibliotheąue Nationale w Paryżu.
47
3. Louis Simonneau Młodszy według Charles Le Brun,
Wjazd Jutrzenki na nieboskłon, po 1672,
repr. wg Le Pavillon de 1’Aurorę...
Akademii Francuskiej prawdopodobnie we wrześniu 1677 r., właśnie w Pawilonie Ju-
trzenki w Sceaux4. To szczególne wydarzenie zostało odnotowane na łamach październi-
kowego numeru Mercure Gałant z tego samego roku5. Drugim źródłem jest życiorys
Charlesa Le Bruna napisany prawdopodobnie około 1700 r. - czyli dziesięć lat po śmierci
malarza - przez jego ucznia Claude Nivelona (1648-ok. 1720)6.
Program ikonograficzny kopuły współgra z całą wymową posiadłości królewskiego
ministra. Nieprzypadkowo przy wejściu głównym umieszczono dwie grupy rzeźbiarskie
wyobrażające doga walczącego z wilkiem i jednorożca pokonującego smoka. Oba przed-
stawienia symbolicznie wyobrażają walkę dobra ze złem, stanowiąc aluzję do dwóch od-
miennych wydarzeń politycznych. Pierwszym z nich była Fronda (1648-1652) czyli bunt
francuskiej arystokracji skierowany przeciw rządom Mazarina, ostatecznie poskromiony
przez zwolenników kardynała i młodocianego króla Ludwika XIV. Drugim, upadek nad-
intendenta finansów, właściciela pałacu w Vaux-le-Vicomte, słynnego Nicolas Fouąueta,
o którego malwersacjach doniósł osobiście Ludwikowi XIV właśnie Jean-Baptiste Col-
bert.
4 Gerard ROUSSET-CHARNY, “Uarchitecture du pavillon de 1’Aurorę”, s. 23, [w:] Le Pavillon de VAurorę. Les
dessins de Le Brun et la coupole restauree, Paris-Sceaux 2000. Rękopis poematu znajduje się w muzeum Conde w
Chantilly
5 Mariannę MEYENBOURG DE. Jean-Michel CUZIN, “L’iconographie de la coupole”, [w:] Le Pavillon de 1 'Auro-
rę..., s. 35.
6 Ibid., s. 36. Dzieło nosi tytuł Vie de Charles Le Brun et Description detaillee de ses Ouvrages. Obecnie znany jest
jedynie rękopiśmienny odpis wykonany około roku 1830, przechowywany w Bibliotheąue Nationale w Paryżu.