Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (69.2007)

31

Przyczyni ^nP GMcc^gD

W połowie XVI w. Cosimo Bartołi uskarżał się na kallach dialogu 77 Mg/Rg/Ao, pierw-
szego w zbiorze Agg/gz7gz77gz/// gcgg//g/77/g/, że wielu mistrzów rzeźbiarskich zmuszonych
jest opuścić Republikę Florencką, by szukać szczęścia gdzie indziej:
Messer Cosimo. (7? od .sz/z/Ag /u c/g^zy /?g.s'zg oAo, z//'g zz/oźg/T/E /ń/A / g A zg / z^zy//? g d owy (7?
/77/.s/zzAw, o ź<? /g /g.s/p/Y/w/A/, ///YRA///' .śtt7'g//czy /gA/, żg /?o.s'zyć77 rzaźA/grzy .spo/Aud r/z/.ś
Z770Ż//g W .SZU/* *0A/777 .ŚW'/gć'/g, O ZMŻg.SZYZĆ/ W (g/g/ 7/g A/, g/7z/'g g//Zy7777//7/ gOć/z/Wg Zg/Y/AA/,
/7or/ćZć/.s' yr/y ////Y//', wg A7o/'g//g/7', /7/'g zz7g/77///7/ /z/gggz/g.SYńt; z wy/dyA/g/77 /lYŻt gzdts/Aw
Afd/zy y/Y/g///'q (//g ./gyo CA^gg/g/rg//.
Messer Vincenzio. P/Y/ttY/ę rzgA/7śg/'g, Aow/g/77 w/g/// owyg/7 /77/A7rzdwsyo7Ać//g/77 wTćzy-
/77/g, w Vggyo/// / /7Y/ óygy//7', żg /7/g w.s'/70//7/7ę, /ż w Rd/7gg/7' A7Y///gg.sgo [sic!] Xg/7.sot'/z/g'
Y/ w Cg///// /77/'.s'/rz C/01Y//7/7 'd/7gg/o [Montorsoli] wyAo//////' z z/gr/g/ wyAo/7///'q rzggzy zg-
.szgzy//7g / yo<r//7g.
Messer Cosimo. ZAy/ d/7/yo Ay oyow/d/&/d o /gA/AA ///żus/ggA, A/d/yg/7 /z/ożz/g zz/g/gżA
/ wg C/"g/7g// / w X/Y/Aow/'g, ydz/g rzgźA/7/rzg c/A.szć/ .s/ę w/ęAszą .s/gttY^ / g/rzyz/z/z/ą zzzgcz-
/7/g wyż^zg zu/Y/AA/ /7/z /7ry wg C/o/'g/7g//*.
Na tej samej stronie pisarz wychwala młodzieńczy talent Santiego della Camilla, lepiej
znanego w drugiej połowie stulecia pod nazwiskiem Santi Gucci jako nadworny artysta
polskiego królak
Messer Agnolo. A7G/ę, żg .sz///Ag /zgżA/d/nsAY/ /g.s/ Az/.ś w /zg/zzyz/z rozAw/g/g.
Messer Cosimo. /GdźAy w /o wy/y/77 Czyż /7/g w/TTz/g/y yozu w.syg/7/7//y .s//yggrAy 7ć/.s'.sg
/ CzY/c/z/g z?g r///g(7/ gg/gg/zów z/g/gżggygA r/g d z/d/Yg' Dor// / z/g.szggg As/ęg/g, A/órg /g.s/,
/770//77 z//g/7/'g/77, gg/wyż^zg/ yróAy, /gyo, go gg/Tz/gz/zz/g wyAo/7///'g /7/g/77g/ w/ęA.szg.śg //o-
rgggA/gA .s/o/grzy? d yróoz /7/gA D/Y//7gg.sgg d/ A7g//gg, /77/odgyo, dz/gw/ę/gg^/o/g/zz/gyo
/zg/77/'g.ś//7/'Ag, A/ó/y yowgży/^/ęzroA/d /77g/777//rowy yo.syy ddoz//'.sg, / ó'g/?//'ggg dg//g Cg-
Z77///g, A/'g/g /ZgŻA/g/Zg D/Y/Z/gg.Sgg, 00 Z7/g Z77g/'yg .S'Ao/7gZO/7ygA .S7'gY/gZ77Z7g.S'/7/ /g/, WyAo/7g/
" Prof. Francesco Caglioti zechce przyjąć szczere wyrazy wdzięczności za pomoc w gromadzeniu materiałów. Dziękuję
gorąco Ewie Manikowskiej i Andrzejowi Jakubowskiemu za wsparcie i gościnę, bez których ta skromna praca nie
ujrzałaby światła dziennego. Artykuł ten dedykuję mojej babci łołandzie.
' Bartołi popełnił tu oczywisty błąd; Sansovino aktywny w owym okresie w Wenecji to Jacopo, nie Francesco.
* d/gduu/TTY/RZ acca&/M/'c/ <7/ Cosdo Zd/Yo/i, gYdtAdcwzo Y/ accod/dYO yiYwnZmo, yoyra rdud /MoghZ r/ZA/YZ/Z <r/;
Dr/n/Y, Venezia ł567, appresso Francesco deTranceschi senese, 7/ Mr/r/Y/Zo owY/Y r<7gZo/7Y/77Y/rdy/7/ro, kk. 19 v - 20
r. Cosimo Bartoii (ł 503-1572) dyplomata medycejski w Repubiice Weneckiej, architekt, wszechstronnie wykształcony,
ujął w formę dialogu intelektualną y/YWY/Y/d, w której, prócz niego, udział biorą Angelo della Stufa i Vincenzio
Martelli. Wszyscy trzej udają się z wizytą do pałacu Giambattisty Ricasolego przy Via San Galio, zaprojektowanego
przez samego Bartolego, lecz nigdy nieukończonego. Pałac ów jest punktem wyjścia do dyskusji o teorii architektury
i o największych rzeźbiarzach epoki. O Bartolim zob.: Girolamo MANCIN1, Co^Zwo Tdr/o/Z ĆD03-73727, „Archivio
storico italiano", seria VI, LXXVI, 1918, %, ss. 84-135 (na temat d/gd/M/MY/RZ zwłaszcza par. 12, s. 119-125); Roberto
CANTAGALL1, Nicola DE BŁASI, „Bartołi Cosimo" [w:] Dtztcwu/d d'og7Y//Zco dg/Z ZddnZ, Roma, Istituto della
Enciclopedia Italiana, t. VI, 1964, ss. 561-563. O projekcie i losach pałacu przy Via San Galio zob. Oreste POLI, Attilio
P1CC1N1, Manlio BRUNETTI, 7/ rYYMgYro r/Z //n monunrY/Ro a DrY/rzY, Firenze 1973, Liberia Editrice Fiorentina.
Informacje dotyczące biograhi Giambattisty Ricasolego, biskupa Cortony, a następnie Pistoi, podaje Luigi PASSER1-
Nł, GY/zeu/ogd Y ^/ord d/dyd",gd Rdaw//, Firenze 1861, coi tipi di M. Cellini e C. alla Galileiana, s. 73-80.
' Zakładam, że postać Santi Gucciego i jego działalność jako rzeźbiarza i architekta na dworze w Krakowie za panowa-
nia Zygmunta Augusta i Stefana Batorego jest znana. O Guccim zob. Andrzej FISCH1NGER, Ćd/R/ G/YY/, urc/z/dł/
/ rzYŹddz dddwA/AF7 wdA/, Państwowe Zbioty Sztuki na Wawelu. Biblioteka Wawelska, 3, Kraków 1969; Gerardo
DOT1, „Gucci Santi" [w:]D/zdn<r//*d hdg/ą/do dg// /d/dn/, Roma, Istituto della Enciclopedia Italiana, t. LX, 2003,
s. 556-559.